Programowanie Umysłu – Szukamy ratunku – usiłujemy dotrzeć w głąb siebie, rozpoznać i rozwiązać problem, czyli jak mówią fachowcy-odblokować pamięć ciała,udrożnić przepływ energii
Zdumiewające, ile w nas siedzi od urodzenia: dobrego i złego. Zdumiewające, jak mało siebie znamy. Jak niewiele o sobie wiemy… Bodźce, jakim jesteśmy
poddani zaraz po naszym przyjściu na świat, a nawet, co nie budzi już wątpliwości – podczas życia płodowego – rzeźbią w organizmie przyszły wizerunek,
tworzą matrycę, według której będziemy postępować w życiu.Informacje te zapisane są w genach, myślach, ciele, w każdej komórce. Jesl ic:h tak wiele, iż nie jesteśmy w stanie na obecnym etapie rozwoju (wszak wykorzystujemy wciąż jedynie kilkanaście procent mózgu) świadomie ich odtworzyć. Podświadomość, nasza baza danych, zawierała wszystkie informacje, jakie
kiedykolwiek zapisaliśmy. To ona bowiem jesl głównym „łapaczem” informacji, pracuje ze znakomicie większym „silnikiem”, na dużo szybszych obrotach i
rejestruje oraz przyswaja kilka tysięcy razy szybciej i więcej od świadomości stanowiącej system operacyjny. Dlatego posiadany przez nas zasób wiedzy jest
znacznie większy, niż moglibyśmy się po naszych dokonaniach spodziewać. Ta podświadoma informacja jesl zapisana także w ciele, które potrafi przekazać ją
naszej świadomości, jeśli tylko umiejętnie będziemy z nim rozmawiać. Więcej – ciało umie obejść nasz system przekonań.Ograniczające przekonania to
najczęściej kompleksy, fobie, stereotypy, wśród których jesteśmy wychowywani, wszystkie nasze „nie mogę”, „nie potrafię” w wieku dojrzałym bardzo nam
przeszkadzają i odbijają się psychiczną czkawką. Szukamy ratunku – usiłujemy dotrzeć w głąb siebie, rozpoznać i rozwiązać problem, czyli jak mówią fachowcy
- odblokować pamięć ciała, udrożnić przepływ energii.Jak widać, w każdym systemie, nawet tym ocierającym się o jak najbardziej naukową psychologię – cała
zabawa polega na udrożnieniu kanałów energetycznych i uwolnieniu stresu. W stresie, w lęku człowiek działa jak koń dorożkarski.
To docieranie do pokładów naszego ciała, szukanie tam odpowiedzi na nasze psychiczno ułomności, utrudniające czasem spokojne funkcjonowanie znane było, jak
wszystkie tego typu metody, od tysięcy lat. Dziś wiele starych metod w obliczu zmian rzeczywistości wymaga skrojenia ich na nową miarę. Trudno znaleźć by kogoś w Polsce, kto dziś rozmawiając z I Chingiem, rzucałby bambusowymi patyczkami. ,najczęściej używa się trzech monet,patyczków – są to łodygi krwawnika.Metoda Programowania Umysłu, po polsku zwana jest metodą jednolitego umysłu, ponieważ łączy w sobie trzy najważniejsze elementy naszego współistnienia ze światem: ciało fizyczne, ciało emocjonalne i ciało mentalne.A nierzadko liczy się na losowy rzut za pomocą klawiatury komputera. Forma wydaje się być mniej ważna – istotne jesl mentalne nastawienie do problemu. Notabene: najczęściej ci, którzy korzystają z komputera, traktują to jako zabawę, stąd efekty takiej „rozmowy” są żadne.Podobnie jest z pracą z ciałem. Zasada jest jedna: musimy odczytać jego kod i przesłanie, procedury zaś temu służące zmieniają się na tyle, na ile każdy z
pragnących rozwinąć metodę wniesie w ten dialog swoje spostrzeżenia, poszerzy o kolejną dziedzinę oddziaływania lub wprowadzi coś nowego.Metoda
Programowania Umysłu,po polsku zwana jest metodą jednolitego umysłu, ponieważ łączy w sobie trzy najważniejsze elementy naszego współistnienia ze światem:
ciało fizyczne, c iało emocjonalne i ciało mentalne. Należy do nurtu kinezjologicznego, opracowana zaś została przez Amerykanów: Gordona Stokersa, Daniela
Whitesidea i Candance Collewaya. W Polsce spopularyzowała ją i prowadziła jej kurs Carol A. Honz, pedagog, psycholog, kobieta wszechstronna i serdeczna,
„wmawiająca” ludziom, że szczęście i dostatek są ich naturalnym udziałem. Prawie trzyletni kurs czynił absolwenta fachowcem, będącym w stanie odblokować
drugiemu człowiekowi stresy odpowiedzialne za to, że nie chce być szczęśliwym i bogatym, a umiłował sobie „cierpieć za miliony” (jakie to polskie).Od samego
urodzenia jesteśmy programowani negatywnie: chcą, żebyśmy byli doskonali. Po kolei: rodzice, nauczyciele, przełożeni w pracy. Nie potrafimy sprostać tym
zadaniom, zadowolić wszystkich na kolejnych etapach naszego życia. Rośnie nasza frustracja, nie jesteśmy dobrzy tacy, jacy jesteśmy: nie nadajemy się do
niczego, nie potrafimy, nie zasługujemy więc na nagrodę, zdrowie, dobrobyt. I z tym psychicznym garbem przechodzimy przez życie. Stan psychiczny rzutuje (to
w końcu nic nowego) na sferę fizyczną. Stresy odkładają się w kręgosłupie, nerwach, w komórkach naszego ciała. Każda z nich ma zakodowaną naszą psychiczną
poniewierkę.Wystarczy dotrzeć do tej informacji, poukładanej jak w bibliotece w naszych komórkach, odczytać ją, odblokować mięsień odpowiedzialny za ten
fatalny zapis i porozmawiać z ciałem. Aby powstał zapis, potrzeba 3-15 sekund.Przekonania, że żyjemy w nieprzyjaznym świecie powstają do 10 roku życia.
U wielu zaczyna się to już w życiu płodowym lub w czasie porodu. Jak zostaliśmy przyjęci na tym świecie? Na poziomie świadomym tego nie wiemy. Wie to nasza
podświadomość.Zdumiewające, jakim jesLeśmy kłębkiem stresów. Zdumiewające, jak bardzo te stresy w sobie pielęgnujemy, obawiając się zerwać z zakorzenionymi nawykami,
bojąc jakichkolwiek zmian, bo kto nam zagwarantuje, że będą one pozytywne. A tak – jakoś sobie z tymi naszymi kompleksami przebiedujemy do końca naszych
dni. Aby nie było gorzej. I takie też minimalistyczne życzenia fundujemy sobie nawzajem na początku każdego roku, życząc: oby nie był gorszy.Skąd to się
bierze? Obawa, strach, nieufność, lęk, stres zawsze wytwarzają w organizmie odruch obronny, podobnie jak robi to ciało, kuląc się przed atakiem napastnika.
W tylnej części naszego mózgu powstaje reakcja emocjonalna i włącza się polecenie, które funkcjonuje tam od chwili, kiedy zeszliśmy z drzewa: „walcz albo
uciekaj”. To instynkt. Nie ma on nic wspólnego z tymi częściami mózgu z przodu, które to będą owo wydarzenie odpowiednio syntetyzować (prawa półkula) lub
analizować (lewa). Negatywne emocje blokują przepływ energii lub, wielokrotnie powtarzane (ciągły stres), wytwarzają miedzy synapsami stałe połączenia,
które nakazują nam wciąż „wpadać” w ściśle określone zachowanie. I lak tworzy się błędne koło, z którego nie potrafimy wyjść.Rozmaite zdarzenia, które miały
miejsce w dzieciństwie, mogą powodować negatywne zachowania u człowieka dorosłego. Właśnie dlatego iż raz wybrana ścieżka reakcji utrwaliła się i
funkcjonuje już w mózgu jako szeroka autostrada – twierdzi Barbara Pietrak i podaje przykład pewnej tłumaczki, która podczas bardzo ważnego spotkania
nagle… zaniemówiła. Nie potrafiła przetłumaczyć więcej ani jednego słowa. Wykład na chwilę przerwano. Ponieważ Barbara była na sali, poszła z kobietą do
osobnego pokoju i po krótkiej rozmowie okazało się, że podczas prowadzenia wykładu i tłumaczenia na salę weszła osoba niesłychanie podobna do profesorki na
studiach, która wielokrotnie złośliwie ją oblewała. Podświadomość rozpoznała zagrożenie i skierowała emocje na tor, który wielokrotnie kosztował tę młodą
osobę wiele stresów.Naszym zadaniem jest, aby ten tok myślenia, negatywną emocję zniwelować. To połączenie w mózgu wytrzeć: jak gumką. W tym celu podczas
spotkania wracamy do zdarzenia sprzed wiciu nawet lat i prosimy klienta, aby przypomniał sobie wszystkie szczegóły tamtego zdarzenia: jakie to były
okoliczności, kto w nich uczestniczył, jak wyglądało pomieszczenie. Bez hipnozy wracamy w przeszłość do zdarzenia, które tkwi tam „nie rozgryzione” do dziś,
nie „przepracowane” świadomie i nie rozpoznane jako złe i szkodliwe wiele lal później. Kiedy umysł uświadomi sobie powtarzany wielokrotnie błąd,następuje
odblokowanie ścieżki i problem sprzed lat przestaje stanowić problem dzisiaj – mówi Małgorzata Sampławska. – Zwykle udaje się odblokować stres szybko. Z
reguły na jednym spotkaniu pracuje się z jednym problemem. Czasami okazuje się, że jest to problem priorytetowy i uwalnia również inne fx)krewne problemy.
Efektywność pracy zależy od otwartości i gotowości do uwolnienia ograniczającego przekonania czy zachowania, które długo nam „dobrze służyło”.
Rozmaite zdarzenia, które miały miejsce w dzieciństwie, mogą powodować negatywne zachowania u człowieka dorosłego.Dlatego iż raz wybrana ścieżka reakcji
utrwaliła się i funkcjonuje już w mózgu jako szeroka autostrada.Tak długo wierzyliśmy w to „uniwersalne kłamstwo”…Instruktorka lub instruktor staje
naprzeciw klienta i testując mięśnie, lekko naciska na nadgarstki, wyczuwa napięcia i zadając pytania 0 czas, w jakim to napięcie wystąpiło, dochodzi do
momentu powstania wydarzenia, które miało tak niekorzystny wpływ, że spowodowało ograniczenia we współczesnym życiu.
Te problemy to: nieumiejętność współpracy z ludźmi (partnerem, z rodzicami, dziećmi), alergie, depresje, uzależnienia, obsesje, wreszcie wszelkie fobie
nękające dorosłych. Kłopoty dziecięce to: dysleksja, dysgrafia, bo-jaźń przed wypowiedzią, trudne przyswajanie wiedzy w szkole, nadpobudliwość, trema, ADHD, (nadwrażliwość na kontakt, dotyk) i nienazwane jeszcze dotąd problemy, wynikające z zapisanych w podświadomości i ciele nieprzezwyciężonych
lęków.Spójrzmy na wyszczególnione poniżej typy. Czyż nie odnajdziemy siebie w tych psychicznych wizerunkach, obleczonych w pytania? Czy to nie my właśnie
jesteśmy? Praca nad zmianą takich stanowisk – to praca z Programowania Umysłu. Praca, której efekty powodują, że diametralnie
zmienia się rzeczywistość przedstawiona we fragmentach cytowanych niżej punktów widzenia. Do pracy nad tymi szkodliwymi psychicznymi schematami używa się
różnych technik i korekcji oraz esencji chemicznych substacji zapachowych miedzy innymi
olejków różanych.Odpowiednio zastosowane rozpuszczają one poniższe negatywne stany emocjonalne i mentalne:
Podczas sesji prowadząca wielokrotnie pyta ciało, czy ma zgodę na dalsze działania. Im głębiej jesteśmy w terapii, tym pytania mogą być coraz bardziej
kłopotliwe, naruszające intymność klienta, jego podświadomość decyduje, czy chce uwolnić się od kłopotów od razu, czy też nie jest jeszcze na to całkiem
przygotowana i zdobycie zgody wymaga kolejnych zabiegów i rozmów.W wielu krajach Europy (Węgry, Szwajcaria) osoby posługujące się metodą Programowania Umysłu zatrudniane są w poradniach pedagogiczno-psychologicz-nych, w przychodniach służby zdrowia itd. Studiują ją nie tylko nauczyciele, psycholodzy, lekarze i pielęgniarki, ale również rodzice, często uczestniczący w kursach wraz z dziećmi. Namacalnym rezultatem tej metody jest najczęściej natychmiastowa poprawa w nauce, polepszenie samopoczucia, zdrowia oraz poziomu i jakości życia.
Metoda Programowania Umysłu pomaga w otwieraniu naszych skrytych możliwości. Otwieranie nowych drzwi do bardziej twórczego, zadowalającego życia odbywa się
w sposób łagodny, nieinwazyjny, skuteczny i trwały.Metoda Programowania Umysłu pomaga w otwieraniu naszych skrytych możliwości. Otwieranie nowych drzwi do bardziej twórczego, zadowalającego życia odbywa się w sposób łagodny, nieinwazyjny, skuteczny i trwały. Techniki stoswane są w celu usunięcia blokad i udrożnienia ścieżek neurologicznych są bardzo proste… -
- Tak proste, że trudno uwierzyć w błyskawicznie przychodzące efekty.Znamy siebie naprawdę w niewielu procentach. W kilkunastu procentach wykorzystujemy
swój mózg. To ogromna strata…Metoda Programowania Umysłu pozwala na poszerzenie możliwości naszego mózgu, że dzięki niej i tworzeniu nowych,
nietoksycznych połączeń jego możliwości znacznie wzrastają.
http://grawitacja44.wordpress.com/2009/12/12/programowanie-umyslu-szukamy-ratunku-usilujemy-dotrzec-w-glab-siebie-rozpoznac-i-rozwiazac-problem-czyli-jak-mowia-fachowcy-odblokowac-pamiec-cialaudroznic-przeplyw-energii/