Spodziewałam się, ze to nie nowatorski pomysł z cyborgami :-) Wcześniej lub później każdy sapiens zada sobie to pytanie.
Tyle, ze ja to jakoś tak dziwnie poczułam przez skórę. Nie jak kolejną niesprawdzalną teorię lecz jak fakt (oczywistą oczywistość :-)

Co do oktawy i fortepianu. No cóż, wiesz mnie to nie przekonuje do końca. Nie dlatego, ze przykład jest zły. Nie. Ale z innego względu. Ilość utworów skomponowanych na tej oktawie jest ograniczona. Jest to zbiór zamknięty. To jest do policzenia. Tu nie ma przecudnej nieskończoności. Kwestia maszyny i czasu, która da nam ten wynik.
Nie obraź się teraz bo to nie do Ciebie personalnie ta uwaga będzie ale tak ogólnie do współbratymców i to nie z tego forum. Zauważyłam jaki człowiek jest  zarozumiały i zadufany. Często bardzo występuje jako nadrzędne zwierzę, które wie lub rozumie wszystko bo nie przyjdzie mu do głowy, ze tam gdzie jego intelekt nie sięga może być taka struktura, takie złożoności, taki świat, który kompletnie nie ma żadnych analogii do tego tutaj. Mówię o pracowni lalkarza. To jak z nieskończonością.
Zapytaj kogoś czy sobie wyobraża nieskończoność. 99% ludzi odpowie, ze nie. Rozumiesz?! Powie tak, tylko dlatego bo nie umieją tego złapać , zamknąć, skończyć. Nie ma czegoś takiego jak świat bez końca.... w ich przekonaniu. Trudno im to przyjąć do wiadomości. Ale chyba tu gmatwam trochę. Pisałam o tej ignorancji z tego powodu, ze  dla mnie miliardy utworów to jest ciągle coś co ma swoje granice a jak istnieją granice to znaczy, ze coś jest za granicą też- tyle, ze lalka którą nauczyli tych kombinacji nie ma o tym pojęcia bo dostała do ręki taki materiał (fortepian, skalę muzyczną), ze jej życia nie starczy aby tylko to wykorzystać. Dla niej jest to ciągle przejaw oryginalności i spontaniczności. A dla lalkarza???....
miszka

To może tylko te lalki co im jakieś trybiki nierychsztoszą albo lekko niedopracowane w tej całej misternej materii, co im się coś poprzestawiało i dociekają zamiast spokojna tyrka i zwyczajny dzień Kowalskiego. Bosze co to bedzie!!! Jak to tak właśnie :-))))) Wywalą nas na reperację jakąś ;-)
Albo wyeliminują w inny machaniczny sposób :-)

Druga opcja jest, ze skoro lalki -to jak wygląda ten prawdziwy niemechaniczny wszechświat (pracownia lalkarza) Może tam jest ciekawiej:-)
Idziemy sprawdzać?
miszka

Witam Wszystkich. Obejrzałam film z zapartym tchem. Wielki dzięki za polskie napisy. Czy Leszek to jest ten sam Leszek, który miał onegdaj ciekawą bardzo stronę "U Leszka"?  Tematyka podobna i zbieżność imion więc może tak.
Ale nie o tym chciałam. Wiecie co... czytam sobie wasze posty z wielkim zainteresowaniem, myślę nad tą strukturą geometrycznego świata i przyszła mi taka myśl dość przerażająca ale jednak bardzo natrętna i ta myśl od paru dni nie daje mi spokoju.
Ponieważ ten otaczający nas świat/wszechświat jest taki poukładany, taki wymyślony, taki skonstruowany bo taki geometryczny, czysty, doskonały to mnie to trochę przeraziło. Wygląda to tak - jak byśmy byli w jakieś bardzo precyzyjnej maszynie. Wygląda jakby ktoś to ładnie nam zaprojektował lecz bez twórczego entuzjazmu, dynamiki, twórczej pasji, szału twórczego !!! Nie wiem czy sie do końca jasno wyrażam. Nie ma w tym jakby spontanu i czy w związku z tym  (tylko sie nie śmiać) i czy w związku z tym MY nie jesteśmy mechanicznymi stworami- coś jak cyborgi- doskonałe maszyny z zaprogramowaną strukturą myśli i emocji. Takie doskonałe lalki??? Trochę mnie to przeraziło. Powiedzmy nawet, ze mające na tyle świadomości w tej swojej skomplikowanej maszynie do liczenia, ze zaczynają zadawać pytania kto to wszystko zrobił, kto zrobił pierwszy atom jakiejkolwiek materii... ale mimo wszystko lalki. Hym. I co wtedy? :-))))
miszka