Witam!
W tym wątku znajdą się napisy do całej serii pt. Przekroczyć Horyzont Zdarzeń.
Napisy do części pierwszej (wraz z czasem filmowym) zostały nieco poprawione (11.10.2009) już
po zamieszczeniu filmu na You Tube.
Poprawiono zauważone literówki i w kilku miejscach stylistykę, dzięki czemu przekaz jest jeszcze jaśniejszy.
Napisy w pliku:
http://rapidshare.com/files/294791995/1.0_Crossing_the_Event_Horizon_-_The_Search_for_the_Fundamental_Pattern.rarPrzekroczyć Horyzont Zdarzeń 1.0: Nassim Haramein - W poszukiwaniu pierwotnego wzorca0:00:01:Tłumaczenie:|Lucyfer, ferlucy@o2.pl; Leszek, lec1@op.pl|/swietageometria.darmowefora.pl
0:00:06:Prezentacja, którą państwo obejrzą|została sfilmowana w kwietniu 2005 r.
0:00:10:Mamy zaszczyt pokazać państwu pionierską|pracę naukowca Nassima Harameina.
0:00:16:Jest to rezultat jego 20 lat badań w różnych|obszarach, takich jak zaawansowana fizyka,|kosmologia, starożytne cywilizacje, jak|również filozofia i studia nad świadomością.
0:00:31:Zachęcamy państwa do obejrzenia tej serii DVD|z możliwie małymi przerwami pomiędzy każdą|z jej części w celu zachowania ciągłości|i osiągnięcia maksymalnych korzyści.
0:00:39:Podzielcie się tym doświadczeniem ze swoimi|przyjaciółmi i rodziną. Proszę usiąść wygodnie|i być gotowym na zmieniającą życie przygodę.|Niech stanie się to szczególnym wydarzeniem.
0:01:33:Nassim Haramein|przedstawia
0:01:48:Przekroczyć Horyzont Zdarzeń
0:01:51:Część I|W poszukiwaniu pierwotnego wzorca
0:02:02:Dziękuję,|dziękuję bardzo...
0:02:07:Dziękuję, że jesteście tutaj,|to wspaniale mieć was tutaj.
0:02:11:Bardzo się cieszę, że jestem|tu z wami w tym pokoju
0:02:15:i mam okazję przekazać|te informacje po raz kolejny.
0:02:20:Jestem naprawdę podekscytowany ponieważ|mam cały pęk nowych rzeczy do omówienia.
0:02:27:Więc chcę opowiedzieć wam trochę|o tym jak odkryłem te informacje,|o tym jak się z nimi zmierzyłem,
0:02:37:o mojej logice jaką się posłużyłem|i ścieżce jaką poszedłem.
0:02:41:I jeśli przeprowadzę was ścieżką, którą|sam poszedłem, to zobaczycie, że jest to|w istocie bardzo prosta ścieżka; że jest to|bardzo prosty sposób myślenia,
0:02:53:że są to podstawowe i bardzo proste|aksjomaty, które wymagają tylko małych|korekt w naszej aktualnej fizyce i nauce itd.
0:03:05:by stworzyć troszkę inny obraz,|który otwiera drzwi do zupełnie|nowego sposobu istnienia.
0:03:13:I mimo, że wszystkie te informacje mogą|wydać się dość złożone, to faktycznie|są bardzo przystępne dla każdego.
0:03:24:Uczę tego 7 latków, 8 latków|i każdy może to pojąć,
0:03:33:więc miejcie otwarte umysły, miejcie|otwarte serca i wszystko stamtąd przyjdzie.
0:03:39:Tak naprawdę zaczęło się to kiedy miałem|mniej więcej 9 lat. Mogłem mieć 10 czy 9,|ale pamiętam bardzo dokładnie tą pierwszą|lekcję w szkole.
0:03:55:I co interesujące, odkryłem, że wielu|innych ludzi ma ten sam rodzaj wstrząsu,|kiedy idą na swą pierwszą lekcję geometrii.
0:04:08:Więc nauczyciel podszedł do tablicy|i powiedział „Dzisiaj będziemy uczyć się|geometrii i pierwsza lekcja geometrii|jest o wymiarach”
0:04:19:I naprawdę się podekscytowałem, bo|miałem cały ten niesamowity świat,|którym żyłem w swojej głowie
0:04:29:i miałem te wszystkie interakcje z tymi|wszystkimi wymiarami w mojej głowie.
0:04:35:I pomyślałem "o mój boże ten nauczyciel|będzie o tym mówił i pierwszy raz w życiu|będę miał dorosłego, który o tym mówi"|i byłem tym bardzo podekscytowany.
0:04:46:I bardzo, bardzo się zawiodłem...
0:04:53:To w ogóle nie było to czego oczekiwałem.|Nauczyciel podszedł do tablicy|i narysował małą kropkę.
0:05:02:Napisał obok kropki Wymiar 0 (0D)|i powiedział "to jest kropka, która|oznacza wymiar, który nie istnieje.
0:05:20:Już w tym momencie byłem zakłopotany.|Pomyślałem "o mój boże, to nie wygląda|dobrze, prawdopodobnie nie zdam tej klasy”
0:05:33:Ponieważ widziałem kropkę,|a on mi mówił, że ona nie istnieje...
0:05:39:Więc już w tym momencie miałem problem z|tym podstawowym aksjomatem, a to naprawdę|jest kluczowe, to jest bardzo istotne|dla zrozumienia rzeczywistości.
0:05:52:Ten podstawowy aksjomat dotyczący wymiaru|"krwawi" w zaawansowanej fizyce,|zaawansowanej matematyce i|wszystkich dziedzinach nauki.
0:06:03:I naprawdę zmienia obraz tego|w jaki sposób widzimy rzeczy|jeśli jest on nietrafny.
0:06:13:Nie znałem tego wszystkiego, ale|mówiłem "cóż widzę kropkę lecz|jeśli mówisz, że ona nie istnieje|to po prostu to przyjmę.
0:06:21:On powiedział, cóż... to nie istnieje|bo nie ma objętości, więc jeśli|połączysz grupę punktów i stworzysz|linię, to nadal nie masz objętości,
0:06:32:ale nazwiemy to wymiarem 1|i ten również nie istnieje.
0:06:39:No i wiecie po prostu dalej za tym|podążałem i widziałem jak inne|dzieci w klasie starają się jakoś|zrozumieć o co w tym chodzi.
0:06:46:I ostatecznie połączył ze sobą|4 linie, by stworzyć płaszczyznę.|Nazwał ją wymiarem 2
0:06:54:i powiedział, że to również nie istnieje,|bo nadal nie ma objętości, że jest to|dwuwymiarowa płaska płaszczyzna.
0:07:02:I wiecie, mogłem to zobaczyć, bo|użył przykładu rysunków w książce|z obrazkami, które nie istniały...
0:07:10:więc widziałem jak inne dzieci|były bardzo zawiedzione...
0:07:16: Potem zrobił coś wyjątkowego, coś cudownego,|coś co zaintrygowało mnie jeszcze bardziej.
0:07:25:Wziął sześć płaszczyzn, złożył z nich|sześcian, nazwał to 3D i powiedział, że|ten wymiar istnieje ponieważ ma objętość.
0:07:39:I widziałem jak wszyscy pomyśleli "OK..."
0:07:44:Był w tym problem z logiką...
0:07:47:Dowiedziałem się dużo później, że|Buckminster Fuller miał dokładnie|ten sam problem w swojej szkole|na jego pierwszej lekcji geometrii.
0:08:00:Był tam problem ponieważ, jeżeli masz punkt,|który nie istnieje, który tworzy linię która|nie istnieje, która tworzy płaszczyznę,|która nie istnieje...
0:08:14:to nie możesz otrzymać istnienia|z sześciu nieistniejących płaszczyzn.
0:08:22:Więc to co uzyskujesz, to jakaś nieznana|właściwość, którą można nazwać tylko|„Nie-Bytem” do potęgi czwartej...
0:08:35:Nie-Byt!...
0:08:38:Więc mamy tutaj do czynienia|z fundamentalnym problemem.
0:08:43:I ten problem odnosi się do naszego|rozumienia jak wyłania się rzeczywistość,
0:08:50:jak generowane są wymiary i jak możemy|otrzymać egzystencję, rzeczywistość|- atomy, obiekty, rzeczy w przestrzeni
0:09:04:i jak rozwiązujemy równania, które opisują|w jaki sposób te obiekty w przestrzeni|trwają i jak w niej powstały.
0:09:13:To jest bardzo fundamentalne. Nie znałem tego|w tamtym czasie, ale wiedziałem, że ta zasada,|którą mi przedstawiono nie była|do końca prawidłowa,
0:09:25:że zdecydowanie trzeba|wprowadzić tam ulepszenia.
0:09:29:I naprawdę czułem, że nie chcę spędzić|kolejnych dni swojego życia nie wiedząc|czym jest wymiar. Więc zdecydowałem,|że to rozwiążę.
0:09:43:I wiecie, miałem długą podróż autobusem|jadąc z powrotem do domu. To było jakieś|półtorej godziny jazdy z tej szkoły.
0:09:54:A to z powodu wyrzucania mnie ze|szkół, które były bliżej mojego domu,|więc byłem coraz dalej i dalej
0:10:03:i ktoś powiedział mi, mój fizyk powiedział|mi pewnego dnia, że w ten sposób|posuwam się dalej w swej edukacji...
0:10:10:I miał rację bo miałem dużo czasu|na rozmyślania w autobusie. Więc byłem|w autobusie i myślałem o tym problemie
0:10:18: i zdecydowałem, że muszę go|rozwiązać zanim wysiądę z autobusu.
0:10:23:Nie zdawałem sobie sprawy, że ten problem|był już dyskutowany i pracowało nad nim|wielu filozofów w różnych epokach itd.|aż po szkoły pitagorejskie.
0:10:36:Chciałem po prostu to rozwiązać,|właśnie "tu i teraz"...
0:10:40:Więc myślałem i myślałem, w autobusie|był coraz większy i większy tłok|i było mi coraz duszniej i duszniej.
0:10:46:i gdy zrobiło się już naprawdę niewygodnie,|zamknąłem oczy i w wyobraźni uciekłem|z autobusu, by poczuć się wygodniej.
0:11:00:I kiedy zacząłem się unosić, zauważyłem,|że autobus zmienił się w kropkę.
0:11:06:Potem wzniosłem się wyżej i zobaczyłem,|że Ziemia zmienia się w kropkę.
0:11:10:I uniosłem się jeszcze wyżej i zauważyłem,|że System Słoneczny zmienia się w kropkę.
0:11:15:I kiedy uniosłem się jeszcze dalej,|zobaczyłem, że galaktyka stała się kropką.
0:11:20:I następnie zacząłem lecieć z powrotem|- w galaktykę, w System Słoneczny|i z powrotem na Ziemię
0:11:28:i zlokalizowałem autobus w którym byłem,|powróciłem do tego autobusu i do mojego|ciała i otworzyłem oczy, spojrzałem na|swoją dłoń i pomyślałem
0:11:40:„A może mógłbym wlecieć w swoją dłoń?”|Więc zamknąłem oczy jeszcze raz|i pomyślałem o locie w swoją dłoń.
0:11:47:Zobaczyłem, że w mojej dłoni są kropki,|które nazywa się komórkami i w tych|komórkach są miliony i miliony|innych kropek nazywanych atomami.
0:11:58:Pewnie nie wiedziałem wówczas czym jest atom.|Kontynuowałem podróż i zobaczyłem jądro |atomu zrobione z mniejszych kropek i potem|znów mniejsze kropki i tak dalej...
0:12:14:I wtedy do mnie to dotarło. To był ten moment|iluminacji w autobusie, gdy wracałem ze szkoły|O tak! Jedynym rozwiązaniem tej zagadki,
0:12:25:jedynym sposobem jej rozwiązania,|jedynym sposobem w jaki możesz|wizualizować i zrozumieć wymiary,
0:12:35:jest przyjęcie na początku dokładnie|przeciwnego aksjomatu, mówiącego|że jedyna rzecz jaka istnieje to punkt.
0:12:48:Więc tu w tym punkcie są wszystkie wymiary.|W tym punkcie mamy całą strukturę|czasoprzestrzeni. W tym punkcie wszystkie|inne możliwe wymiary zaczynają istnieć.
0:13:09:W ten sposób to widziałem, mając na myśli, że|jeżeli będziemy dzielić kropkę, to znajdziemy|coraz mniejsze i mniejsze kropki i będą one|jak skale wymiarów.
0:13:23:I jedyna rzecz, która istnieje to kropka,|a definiowanie skali w jakiej postrzegasz te|wymiary, wynika tylko z twojej perspektywy.
0:13:37:To był zupełnie inny sposób patrzenia.|Pomyślałem, cóż jeśli kropka, jeśli wymiar '0'|to wszystkie wymiary w jednym, to oznacza to,|że wszyscy na których patrzę w autobusie
0:13:56:mają wszystkie te wymiary, całą|tą strukturę czasoprzestrzeni|upakowaną w każdej kropce.
0:14:04:Nie znaczy to, że myślałem wtedy|w kategoriach czasoprzestrzeni, ale|myślałem w kategoriach fraktalnych wymiarów.
0:14:12:Nie znałem fraktali, ale zdefiniowałem je|w swojej głowie i bardzo się podekscytowałem.
0:14:20:Chodziłem w chmurach, wstałem w autobusie|i nie wiedziałem co zrobić. Pomyślałem „O mój|boże, wydaje mi się, że to zrozumiałem”...
0:14:27:...wszystko to kropka, każda kropka ma w|sobie nieskończoność, wszystko może być|dzielone w nieskończoność i te punkty|w nieskończoność - nieskończenie wielkie,
0:14:37:nieskończenie małe... żyjemy w wielkiej|kropce, która ma w sobie małe kropki|i małe kropki w kropkach. Wszędzie|widziałem kropki...
0:14:47:Byłem naprawdę podekscytowany.
0:14:49:I wiecie, gdy masz objawienie, to chcesz|to komuś powiedzieć i nie wiedziałem z kim|o tym pogadać. Nie mogłem porozmawiać|z kierowcą autobusu...
0:14:59:Więc kiedy wysiadłem z autobusu|to pobiegłem do domu i czekałem|aż moja mama wróci z pracy.
0:15:07:I kiedy moja mama podeszła do drzwi|zacząłem: „Mamo, mamo rozwiązałem|dziś w szkole coś bardzo ekscytującego”.
0:15:14:Moja mama bardzo się ucieszyła. Pomyślała,|„O mój boże wreszcie radzisz sobie w szkole.”
0:15:22:Wtedy zacząłem jej o tym opowiadać...|i mówię mojej mamie „myślę, że masz w sobie|kropki, które mają kropki z nieskończoną|ilością kropek w środku ” i tak dalej...
0:15:35:Moja mama patrzyła na mnie zrozpaczonym|wzrokiem. Wzrok włoskiej matki w rozpaczy,|to wzrok, który ma w sobie siłę jakiej|jeszcze nie zbadano...
0:15:55:Więc ona w jakiś sposób mogła to rozumieć,|ale wiedziała, że to nie było częścią mojego|programu w szkole i powiedziała mi to.
0:16:05:Powiedziała ”jeśli odpowiesz w ten sposób|na swoim egzaminie to prawdopodobnie|nie wyjdzie to na dobre”
0:16:11:i powiedziała: ”Tak czy siak, przepracowałam|właśnie 8 godzin w pracy i nie czuję się|nieskończona.”
0:16:18:I kiedy to powiedziała zadzwonił mi w|głowie dzwonek, że ona ma argument,|ma bardzo ważny argument.
0:16:27:Zatrzymałem się i zacząłem o tym myśleć.|Jeśli to prawda, że nieskończoność jest|upakowana w każdym punkcie, to jak|to jest, że mamy te skończone granice?
0:16:42:Jak to możliwe, że przedmioty po prostu|nie zapadają się w sobie w nieskończoność?
0:16:47:Jak to możliwe, że rzeczy istnieją?|Jak definiujemy te granice?
0:16:52:Jak możemy mieć ograniczoną przestrzeń|w tym nieskończonym potencjale?|Jak może to ze sobą współgrać?
0:17:01:Wtedy o tym nie wiedziałem, ale w istocie|poruszałem jeden z fundamentalnych|problemów zaawansowanej fizyki.
0:17:11:Problem radzenia sobie z nieskończonością|i osobliwością, który naprawdę jest "rysą"|na unifikacji w naszych czasach.
0:17:22:To mnie cofnęło. Pomyślałem, że muszę|wrócić do szkolnej tablicy i to przemyśleć|zanim zacznę opowiadać o tym komukolwiek.
0:17:32:W końcu to do mnie dotarło, ale zabrało|bardzo wiele czasu. Byłem dużo starszy kiedy|sobie to uświadomiłem, ale przez całe moje|dzieciństwo pojawiało się coś
0:17:50:co utwierdzało mnie w wierze,|że odkryłem coś bardzo kluczowego.
0:17:55:Czy byłem pierwszym, który wpadł|na ten pomysł? Absolutnie nie!|Inni ludzie myśleli o tym samym.
0:18:07:Nawet nasza teoria „Big Bangu” mówi, że|wszystko wyłoniło się z punktu o rozmiarze|długości Plancka, który jest wyjątkowo mały|- biliony razy mniejszy od atomu.
0:18:18:Jest to poglądowe przedstawienie|osadzonych w sobie nieskończonych skal.
0:19:34:Te idee już rozpatrywano...
0:19:39:ale czy zostały one dobrze| zrozumiane czy też nie?
0:19:44:Oczywiście myślę, że niektórzy mistrzowie,|niektóre cywilizowane istoty, które |nosiła Ziemia, mogły je rozumieć.
0:19:53:Mówiono o nich w kategoriach fizyki,|w kategoriach zaawansowanej nauki,| ale nie zostały opracowane;
0:20:00:nie zostały zrozumiane w detalach,|tak aby można było je zastosować|w dzisiejszej fizyce i matematyce.
0:20:07:Dlaczego mielibyśmy to robić?
0:20:09:Cóż, jeśli chcemy być w stanie zrozumieć,|podstawową strukturę naszego stworzenia,|która zakłada albo zawiera nieskończoność|i skończone granice - wszystko w jednym
0:20:28:musimy znaleźć sposób, by to połączyć,|tak by zrozumieć ich interakcje,|aby zrozumieć jak to działa.
0:20:38:Gdybyśmy tak zrobili, gdybyśmy to zrobili|mielibyśmy klucz do uniwersalnych sił,| mielibyśmy klucz do sił stworzenia.
0:20:52:Byłoby to potężne z powodów filozoficznych|i byłoby to bardzo potężne dla zastosowań|w rozwiniętej nauce i technologii.
0:21:08:Zajęło mi trochę czasu, zanim zdałem|sobie sprawę, że istnieje bezpośrednie |i wymyślne połączenie między |nieskończonością i skończonymi granicami
0:21:19:...i jak je rozumieć |i jak je przedstawić.
0:21:23:Odkryłem ostatecznie, że tym kluczem jest| geometria - ta ważna rzecz, która dała mi|do myślenia najpierw na mojej pierwszej |lekcji geometrii.
0:21:38:Chcę Wam teraz zademonstrować |w bardzo prosty sposób, że możecie |tworzyć nieskończoność w ograniczonym,|skończonym obszarze,
0:21:52:że nie są to przeciwstawne koncepty|i w rzeczywistości uzupełniają się.
0:21:58:Jest nieskończoność, która tworzy skończone|granice i są skończone granice, które tworzą|nieskończoność.
0:22:07:Aby to zademonstrować użyję bardzo prostej|wstępnej grafiki. Cała ta grafika jest prosta|i doskonale pasuje do geometrii, którą |zobaczymy w ciągu dzisiejszego dnia.
0:22:25:Nie jest to coś na opuszczonym polu.|To coś bardzo ważnego. Więc zrobimy to tak.
0:22:33:Tworzymy ograniczony obszar, |który nazywamy kołem.
0:22:39:To koło mogłoby być kulą (w 3 wymiarach)|która zawiera bardzo szczególną przestrzeń.
0:22:48:W tej kuli lub w tym kole, umieszczamy|trójkąt, trójkąt równoramienny.
0:22:57:A teraz tak. Wszechświat jest spolaryzowany|a spolaryzowany jest dlatego, że wiruje.
0:23:09:Rzeczy we wszechświecie są spolaryzowane|ponieważ wirują. Moment pędu tworzy |oś rotacji, która generuje polaryzację.
0:23:19:Więc jeśli masz polaryzację, to możesz|otrzymać odwrócony trójkąt w tej kuli|lub w tym kole.
0:23:29:I w tym momencie otrzymujemy jeden|z najbardziej powszechnych starożytnych|symboli, który można znaleźć na całym świecie
0:23:37:nazywany „Gwiazdą Dawida” |lub „Pieczęcią Salomona” |albo „Gwiazdą Sześcioramienną”.
0:23:48:Porozmawiamy o tym później podczas |prezentacji, ale zanotujcie to sobie.
0:23:54:Teraz możemy kontynuować dodawanie |trójkątów i teraz otrzymujemy mniejsze|gwiazdy - dzieci „Gwiazdy Dawida”,|dzieci „Gwiazdy Sześcioramiennej”.
0:24:09:Możemy nadal dodawać kolejne rozdzielczości|gwiazd, poprzez dodawanie kolejnych trójkątów|i znów mamy mniejsze gwiazdy Dawida.
0:24:20:Za każdym razem gdy tworzymy nową |rozdzielczość, możemy zdefiniować |bardzo charakterystyczną granicę.
0:24:29:To jest bardzo ważne.
0:24:32:i tutaj znajdujemy trzecią granicę,| czyli mniejsze i mniejsze kule.
0:24:40:Możemy nadal zmieniać rozdzielczość tej|geometrii na coraz mniejszą i mniejszą.
0:24:47:i jeśli ustawię to w komputerze jako| kod komputerowy i zmienię rozdzielczość|tej geometrii na ok. 5 razy "głębszą"
0:24:58:i potem to przybliżę i znowu pójdę 5 razy|głębiej i przybliżę i będę tak kontynuował|to będzie to trwać w nieskończoność.
0:25:10:Tak długo jak komputer będzie miał|wystarczająco mocy i procesory będą w nim|pracować, będzie kontynuować tworzenie| granic choćby przez tysiące lat...
0:25:20:Aczkolwiek już nigdy, nigdy, przenigdy |nie przekroczy pierwszej granicy,| którą sobie wyznaczyłem.
0:25:33:W ramach skończonego systemu, który wam|teraz zademonstrowałem, możecie stworzyć|nieskończoną liczbę podziałów.
0:25:47:Nieskończoną liczbę zbiorów informacji.
0:25:53:Wewnątrz granic istnieje możliwość|nieskończonego podziału i w ten sposób|nieskończoność i skończone struktury|są komplementarne.
0:26:08:Dlaczego to jest ważne?
0:26:10:Cóż... gdybyście wzięli te zasady i|zastosowali je wobec siebie, to moglibyście|zacząć wizualizować czy wyobrażać sobie,
0:26:25:moglibyście zacząć doświadczać, że |być może w granicach tej skończonej |struktury, w której się znajdujecie,
0:26:35:istnieje potencjał nieskończonego podziału,| potencjał nieskończonej ilości informacji.
0:26:44:Filozoficznie rzecz biorąc, ma to bardzo| silny wpływ na ludzką świadomość.
0:26:52:Tak się składa, że jest to bardzo podobne|do tego o czym mówiło wielu mistrzów,| którzy chodzili po Ziemi...
0:27:00:...o tym, że wewnątrz jest Bóg - królestwo|niebieskie, nieskończony potencjał itd.
0:27:11:Zdecydowanie ma to wpływ na naukę.
0:27:16:Dlaczego ma? |Cóż, dam wam pewien przykład.
0:27:21:Kiedy odkryliśmy komórki biologiczne,|mieliśmy mikroskop o maksymalnej mocy|jaką mogliśmy wtedy uzyskać i myśleliśmy:
0:27:35:„Mój boże, to jest tak małe, że musi to być|najmniejsza rzecz jaką tworzy wszechświat”
0:27:47:I potem odkryliśmy atom.
0:27:52:i wtedy... "mój boże, w każdej komórce|znajdują się miliardy atomów.
0:28:00: To jest wyjątkowo małe i więc pomyśleliśmy|"to musi być najmniejsza rzecz jaką tworzy| wszechświat”
0:28:09:Później odkryliśmy protony, neutrony|i w centrum atomu odkryliśmy jądro atomu
0:28:17:i pomyśleliśmy – „o rety to jest takie małe,|to musi być najmniejsza rzecz jaką tworzy|wszechświat” i potem kwarki i tak dalej...
0:28:28:Chcę przez to powiedzieć, że za każdym|razem kiedy znajdujemy nową granicę,| wydaje nam się, że to koniec
0:28:36:że znaleźliśmy tą fundamentalną strukturę|stworzenia, że wszechświat zmierza do |tego rozmiaru i potem odpuszcza.
0:28:46:„To by było na tyle! Skończyłem! |Już się nie zmniejszam, to już| jest wystarczająco małe...”
0:28:55:Zrobiliśmy dokładnie to samo|w drugim kierunku, prawda?
0:29:00:Najpierw myśleliśmy, że Ziemia jest największą|rzeczą; potem myśleliśmy, że Układ Słoneczny|jest największą rzeczą, a potem znaleźliśmy|galaktyki „o boże to musi być największa rzecz”
0:29:15:i potem odkryliśmy supergromady itd.
0:29:19:Teraz mamy rozmiar Wszechświata i myślimy|„Ok, to jest to, tam się to kończy”
0:29:27:A co jeśli nie? |No, ale co to znaczy dla fizyków?
0:29:33:To znaczy, że zbudowaliśmy akceleratory,|by rozbijać cząsteczki na mniejsze|i mniejsze i mniejsze kawałki
0:29:42:I teraz są one biliony razy mniejsze od |atomu i nazywamy te akceleratory (mówię |tu o poważnej maszynerii). Nie dziwie się,|że budują teraz jeden w Szwajcarii
0:29:57:Zderzacz Hadronów kosztujący 300 miliardów|dolarów. Potrzeba było 5 krajów do podziału|rachunku, żeby to wybudować.
0:30:06:I teraz szukamy X-bozonów |i miniaturowych białych i czarnych dziur.
0:30:11:A ja na to:|”Cóż, w tym momencie dzielicie próżnię”
0:30:18:I w zasadzie chcę tu powiedzieć, że|zamiast szukać... i nie jestem pierwszym,|który to mówi, bo słynny fizyk Jeff Chu|powiedział to w latach 70, że może
0:30:33:zamiast szukać cząstki elementarnej,|powinniśmy zacząć szukać |elementarnej zasady podziału.
0:30:46:I to jest to do czego ja też doszedłem.|Zamiast szukać elementarnej cząstki|powinniśmy szukać fundamentalnego|wzorca stworzenia,
0:31:00:ponieważ kiedy rozumiemy wzorzec|to nieważne w jakiej rozdzielczości|będziemy obserwować tożsamości.
0:31:13:Rozumiejąc prawa kryjące się za tożsamością| posiadamy klucz do stworzenia.
0:31:24:I to zmieniłoby wiele rzeczy, które robimy|w fizyce i jak postrzegamy wszechświat,|jak się on tworzy i jak się dzieli.
0:31:38:Byłem tym bardzo podekscytowany. Zacząłem|naprawdę studiować fizykę, zacząłem szukać|wszędzie, by odkryć jak rzeczy działają i|gdzie standardowa fizyka była w tym czasie.
0:31:53:W którą stronę poszliśmy, gdzie się |pomyliliśmy i co trzeba zmienić, by|wyglądało to tak żebyśmy mogli znaleźć|tą fundamentalną strukturę stworzenia.
0:32:08:Byłem zdeterminowany, musiałem to|znaleźć w trakcie mojego życia. |To była wielka misja wiecie...
0:32:18:Więc zabrałem się za to i zacząłem dużo|studiować i teraz przeskoczymy dalej...|...do mnie w „Georgia Tech”.
0:32:31:Jestem w ”Georgia Tech”, w departamencie|fizyki z dyrektorem i innymi fizykami. Jest|to zaimprowizowane prywatne spotkanie|dyskusyjne z tymi gośćmi
0:32:45:i w zasadzie mój sponsor w tamtym czasie,|przyprowadził mnie tam żeby zmierzyć się|z niektórymi z największych i najbardziej|szanowanych ludzi w fizyce teoretycznej.
0:33:04:I wiecie jestem tam; mają wszędzie |równania i mówią o różnych sprawach...
0:33:12:Jest to bardzo małe spotkanie, jest tam|kilku studentów, jest grupa fizyków,| a tu jestem ja.
0:33:23:I jedyną rzeczą jaką mam ze sobą |jest ta książka. Nazywa się „Grawitacja”
0:33:27:Jest jak biblia fizyków relatywistycznych|i nazywa się "Grawitacja" ponieważ kiedy ją|podnosisz możesz naprawdę powiedzieć,| że grawitacja oddziałuje na rzeczy.
0:33:40:I przechodziłem z nimi przez te równania|i mówiłem o tym wszystkim i naprawdę z nimi|przez to przechodzę i wyczuwam pewien|rodzaj irytacji i niecierpliwości do mnie
0:34:00:ponieważ zadaję bardzo proste, podstawowe|pytania, a każdy z nich odpowiada bardzo|zaawansowaną fizyką teorii strun i te sprawy.
0:34:09:I wiecie ja cały czas powracam do tych|podstawowych spraw, a oni "mój boże,|co ten gość tu robi!” czy coś w tym stylu.
0:34:19:I w pewnym momencie podnoszę tą książkę|o grawitacji i mówię: ok, po tych wszystkich|równaniach, których jest kilka tysięcy
0:34:31:o metrycznej strukturze przestrzeni|zastosowanych później do obliczeń|rozmiaru wszechświata itd.
0:34:36:Model naszego wszechświata w tym momencie|(i poprawcie mnie jeśli się mylę) jest taki,|że wszechświat się rozszerza jak balon.
0:34:44:I otworzyłem książkę na stronie 219,|wyciągnąłem to i powiedziałem:
0:34:49:"Tu jest zdjęcie tego w co wierzymy, że|nasz wszechświat teraz robi. Rozszerza się|on jak balon i balon ma przyklejone do siebie|małe pieniążki, które reprezentują galaktyki”
0:35:01:To jest standardowy model, gdzie|galaktyki oddalają się od siebie| kiedy balon się rozszerza.
0:35:08:A oni wszyscy coś w tym stylu:| „Taak, do czego tu zmierzasz?”
0:35:16:Jakby mówili: jeśli tego nie zauważyłeś,|to wróć na studia i przyjdź tu za parę lat
0:35:22:I pewnym momencie mówię: ok, rozumiem|tą zasadę, aczkolwiek mam pytanie.
0:35:31:Z tych wszystkich równań, wszędzie tu|rozmieszczonych, chcę się dowiedzieć,|gdzie jest równanie, które mówi |kim jest ten gość?
0:35:48:I na całej sali zapadła cisza...
0:35:59:Widziałem po wyglądzie studentów i |fizyków, że był to wyraz rozpaczy i stresu,|ponieważ troszeczkę się pocili...
0:36:15:i mógłbym powiedzieć, że zaniepokoili się|ponieważ pomyśleli "o boże, ten gość |zacznie zaraz mówić o bogu...
0:36:25:a my jesteśmy w Georgia Tech |w departamencie fizyki,| nie możemy tego robić.
0:36:33:Upewniłem ich w tym bardzo szybko,|bo zacząłem rysować i mówię |dorysujmy resztę gościa...
0:36:42:i że chcę zwrócić uwagę na to, że|aby balon rozszerzyć, płuca tej osoby| która go dmucha muszą się skurczyć.
0:36:57:Dla każdej akcji jest równoważna i przeciwna|reakcja, ok? Jedno z pierwszych praw fizyki.
0:37:07:Więc jeśli nasz wszechświat się rozszerza,|to musi istnieć coś co się kurczy. Musi|istnieć jakaś kompresja, aby|otrzymać ekspansję.
0:37:18:Musi istnieć sprzężenie zwrotne|między ekspansją i kurczeniem.
0:37:23:I to była moja pierwsza wskazówka odnośnie|związku pomiędzy polem grawitacyjnym|a promieniowaniem elektromagnetycznym
0:37:34:i odnosiło się to również do mojego|doświadczenia życiowego, ponieważ|to wszystko tak naprawdę opiera się| na moim doświadczeniu życiowym.
0:37:45:Kiedy miałem 11 lat zacząłem medytować.|Moja rodzina skontaktowała się z młodym|mistrzem medytacji, który miał 14 lat, a|ja miałem 11 i uczył mnie jak medytować.
0:37:58:I kiedy medytowałem, miałem poczucie |jakbym kierował swoje zmysły do wewnątrz|i szedł w kierunku centrum mojej egzystencji.|Kierowałem się w stronę środka mojej istoty
0:38:10:i dzięki temu odkryłem logikę, która|obejmowała wewnętrzny wszechświat| i zewnętrzny wszechświat,
0:38:22:było w tym coś co wchodziło i |coś co wychodziło i ta dwójka| generowała granicę.
0:38:29:I ta granica jest czymś co| doświadczamy jako rzeczywistość.
0:38:34:Problem w tym, że w naszym społeczeństwie,|panuje tendencja do poświęcania mnóstwa|czasu na analizę tego co jest na zewnątrz
0:38:43:i bardzo mało czasu przeznaczamy|na analizę tego co jest wewnątrz.
0:38:47:Nie tylko w sprawach społecznych,|ale również w naszej fizyce, w sposobie|w jaki coś robimy. My wysadzamy rzeczy| i w taki sposób tworzymy technologie
0:39:00:Nasze pojęcie o zaawansowanej technologii |to umieścić paliwo w cylindrze, posadzić|grupę ludzi ("ochotników") na górze, rozpalić|spód i zobaczyć czy przeżyją doświadczenie.
0:39:21:To wszystko bazuje na ekspansji,|na eksplozji, na promieniowaniu
0:39:26:bardzo niewiele bazuje na ściąganiu,|na ruchu w kierunku centrum, na implozji.
0:39:35:Dla mnie musiał tu być bezpośredni|związek i naprawdę starałem się to ukazać.
0:39:46:I teraz - wracając do czasów, kiedy byłem|młodszy - gdy o tym myślałem, widziałem,|że ten związek mógłby generować |swego rodzaju równanie pola
0:40:00:mógłby generować pewną przestrzeń|metryczną, którą mógłbym opisać| w matematyce i w fizyce
0:40:07:i która przypominałaby coś w rodzaju|sprzężenia zwrotnego stworzenia.
0:40:12:Właśnie dzieje się tak, że fraktalne|struktury, o których wam opowiadałem,|kiedy dzieliłem przestrzeń, bazują|na równaniach sprzężenia zwrotnego.
0:40:23:Poszedłem na moje pierwsze zajęcia |z chemii i... czy wszyscy to widzą?
0:40:35:Pierwsze co powiedziałem na moich|lekcjach chemii było „chcę się |dowiedzieć czym jest atom”
0:40:43:Nauczyciel chemii powiedział, że nie ma|tego w programie nauczania do pierwszej|klasy chemii i że jest to pytanie z fizyki,
0:40:52:i że o ile mu wiadomo, to nie |wiemy dokładnie czym jest atom.
0:40:56:Było to dla mnie dość rozczarowujące,|ale wiedział coś o atomach i powiedział:
0:41:02:„Jest jedna rzecz, którą wiemy o| atomach. To, że mogą składać się| w 99,99999% z pustki”
0:41:16:I to mnie oszołomiło. To było jak|"chwileczkę, wszystko co tu widzimy|jako stworzenie, wszystkie rzeczy jakie|widzimy składają się głównie z pustki?”
0:41:32:Nie czuć tego, by były zbyt puste,|są całkiem masywne...
0:41:40:ale to co zachodzi, to interakcje tych|pól, które nie do końca są w idealnym |rezonansie i tworzą granice itd.
0:41:49:i dlatego można poczuć to jakby było stałe,|ale to w większości pustka...
0:41:56:Jest to zasadniczo pole dzielące próżnię.
0:42:03:Pomyślałem "O, to jest to!”. Zaczęło mi się|to układać. To były moje pierwsze zajęcia|z chemii i zaczynało to mieć sens "O tak!”
0:42:13:„Może powinniśmy zbadać próżnie?”
0:42:17:„Może próżnia jest tym co nazywamy|przestrzenią, która ma klucz do stworzenia|i przestrzeń zaczyna się dzielić i widzimy|to jako skończone granice."
0:42:30:Może przestrzeń jest nieskończonością,|a granice są skończoną strukturą;| pole jest skończoną strukturą.
0:42:41:Zacząłem to widzieć w swojej głowie|i bardzo się tym podekscytowałem.
0:42:44:I w późniejszym czasie studiowałem |próżnię i rozumienie teorii kwantowej|i zdałem sobie z czegoś sprawę.
0:42:54:Zdałem sobie sprawę z czegoś bardzo ważnego|dla ewolucji myśli jakie miałem. Odkryłem że:
0:43:01:/...dzisiejsza teoria pola kwantowego została
0:43:04:/„usunięta przez proces renormalizacji”|/gęstości energii w próżni,
0:43:10:/która formalnie byłaby nieskończona, gdyby|/nie została usunięta przez renormalizację.
0:43:22:Renormalizacja to coś,|co próbowali zrobić mi w szkole
0:43:31:Nie zadziałało za dobrze...
0:43:33:ale oznacza to, że kiedy fizycy zaczęli|patrzeć używając narzędzi fizyki kwantowej|na subatomowe cząsteczki, interakcje |nukleonów i tak dalej...
0:43:49:odkryli, że aby mogło dziać się tak|jak widzimy, że się dzieje...
0:43:55:gęstość próżni na poziomie kwantowym,|musiałaby mieć nieskończoną ilość energii.
0:44:04:To był rezultat równań. Cóż... równania,|które kończą się na nieskończoności|są dla fizyków bardzo niewygodne.
0:44:15:Fizyka ma dwa rodzaje technicznych słów|na opisanie nieskończoności.
0:44:24:Pierwsze to nieskończoność, która jest|normalną nieskończonością i są to zwykle|nieskończenie małe ilości.
0:44:35:Dwie nieskończoności, tak? |Pierwsza, to nieskończenie małe ilości,| więc można je łatwo odrzucić, prawda?
0:44:42:Nie mają większego znaczenia... przecinek,|zero, zero, zero, coś tam, gdzieś tam,| nie ma znaczenia, ok?
0:44:49:To pierwszy rodzaj, ale jest też bardzo|techniczny termin, który znajdziecie|w dokumentacji fizyki i brzmi|„złośliwe nieskończoności”
0:45:01:Złośliwe nieskończoności to nieskończenie|wielkie nieskończoności, które pojawiają się|w waszej matematyce w waszych równaniach|w waszej fizyce teoretycznej.
0:45:15:Nazywają się one złośliwymi, ponieważ|kiedy się pojawiają, to nie możesz| udawać, że ich nie ma.
0:45:22:To nieskończenie wielka ilość.|Nie możesz tego po prostu zamieść|pod dywan i unikać całej sprawy.
0:45:30:Cóż... zrobili dobrą robotę unikając ich,|ale najogólniej nie zostało to uznane|jako ważna teoria.
0:45:42:Tak to bywa jeśli twoja teoria rozbija się|o nieskończoność będącą jej rezultatem...
0:45:49:Zamiast odrzucić tą koncepcję,|zrobili coś co nazwali renormalizacją.
0:45:55:Użyli nieskończonego potencjału próżni.|W gruncie rzeczy wzięli Długość Plancka
0:46:07:czyli 1.616 x 10 do minus 33cm|więc jest to bardzo, bardzo mała kropka.
0:46:17:Zauważcie że 1.616 jest bardzo|blisko 1.618 czyli proporcji Phi.
0:46:28:Wzięli tą długość, ten bardzo|malutki punkt, który jest biliony|razy mniejszy od jądra atomu
0:46:38:i powiedzieli, że to jest |podstawowe dla stworzenia
0:46:43:i jeśli umieścimy pewną ilość tych kropek|w cm sześciennym przestrzeni (próżni),
0:46:51:będziemy mieli skończoną gęstość dla|fluktuacji próżni, dla gęstości próżni,|dla energii w cm sześciennym próżni.
0:47:05:Więc mamy to tutaj. Wzięli cm sześcienny|próżni; wzięli Długość Plancka, czyli|malusieńki punkcik i wsadzili je w tą kostkę
0:47:22:I potem obliczyli jaka gęstość |tych punkcików tam się zmieści,| by uzyskać skończoną liczbę...
0:47:33:Rezultat to 10 do potęgi 94 gramów na|centymetr sześcienny. 10 do potęgi 94 |gramów na centymetr sześcienny...
0:47:43:to dziesiątka z 93 zerami podążającymi|za nią... To ogromna liczba...
0:47:54:Kiedy mam do czynienia z tak wielką|liczbą, która wyszła z renormalizacji,|to mam tendencję do myślenia, że|mówimy o nieskończoności, ok?
0:48:06:Bo jeśli chcesz mieć wyobrażenie,|co ta gęstość oznacza...
0:48:11:wyobraź sobie, że masz cm sześcienny|przestrzeni, w której zagęszczone są |wszystkie gwiazdy wszechświata;
0:48:22:wszystkie gwiazdy, które widzimy, |także przez teleskop Hubbla, ok?
0:48:26:Wszystkie galaktyki, wszystko co widzimy|po prostu wsadzamy do wielkiego zgniatacza|śmieci i zgniatamy to wszystko do wielkości|cm sześciennego przestrzeni, prawda?
0:48:39:Wyobraźcie sobie jakie jasne by to było|z jednej strony, ale mniejsza o to...
0:48:45:Wtedy nadal nie mielibyście gęstość próżni,
0:48:50:nadal brakowałoby wam trochę do gęstości|energii, która według obliczeń znajduje się|w próżni na poziomie kwantowym...
0:49:01:To jest mnóstwo energii ludzie...
0:49:09:Jak ta nieskończona ilość energii dzieli|i tworzy subatomowe cząsteczki i atomy?
0:49:19:To było moje pytanie. Dla mnie ta |energia próżni mogła mieć strukturę...
0:49:27:Może energia próżni nie była taką losową|fluktuacją lecz miała fraktalną strukturę,|miała geometryczną strukturę w sobie.
0:49:41:Nie wiedziałem w tamtym czasie dlaczego,|nie wiedziałem jak mogę to udowodnić, jak|to opisać, ale chciałem zgłębić tą myśl.
0:49:52:Zacząłem dostrzegać, że może - ale tylko|może - wszystko co widzimy we wszechświecie
0:49:58:jest tylko podziałem tej gęstej|energii próżni w różnej skali.
0:50:09:Dla mnie była w tym jakaś logika.|Doprowadziło mnie to w końcu do spotkania|z Elisabeth Rausher i do współpracy z nią.
0:50:26:Elisabeth jest bardzo szanowanym fizykiem.|Uzyskała medale honorowe za pracę nad| fizyką czarnych dziur w latach 70-tych
0:50:37:Pracowała z Johnem Wheelerem |i innymi bardzo znanymi fizykami.
0:50:41:Więc Elisabeth i ja spotkaliśmy się.|Elisabeth napisała bardzo zaawansowane|obliczenia matematyczne dla teorii|jednolitego pola w 60-tych i 70-tych...
0:50:54:...ale jakoś nigdy nie mogła dojść do tego|jak to wszystko ze sobą połączyć...
0:50:58:i kiedy się w końcu spotkaliśmy|i rozmawiałem z nią przez prawie 3 dni
0:51:04:byłem w stanie wypełnić wiele dziur,|ale ona nie wiedziała i musieliśmy|jeszcze trochę pogadać, zrobić|kilka obliczeń, itd.
0:51:14:Była zdecydowanie sceptyczna, ale |zaczęliśmy pisać i zaczęliśmy tak:
0:51:23:„ok, jeśli to jest prawda, to gdy |spojrzymy na wszechświat w dużej skali
0:51:29:powinniśmy dostrzec bardzo|wyraźne podziały, powinniśmy| zacząć dostrzegać strukturę
0:51:36:Jeżeli próżnia dzieli się według|określonej struktury, to powinniśmy| być w stanie to zobaczyć.
0:51:43:Powinniśmy być w stanie to obliczyć|na podstawie obserwacji.
0:51:47:Więc zdecydowaliśmy się napisać |prawo skalowania i oto co nam wyszło.
0:51:53:Ten artykuł nie jest jeszcze opublikowany|W tej chwili publikuję inne artykuły| w czasopismach naukowych,
0:52:01:które są fundamentem zmiany jaką|wprowadziłem w równaniu pola|Einsteina. To będzie następne.
0:52:10:Zaprezentowaliśmy to Stowarzyszeniu|Fizyków Amerykańskich w Albuquerque
0:52:17:i zaprezentowałem to również niektórym| dyrektorom teleskopu tutaj na Big Island|i wielu innym astrofizykom i fizykom.
0:52:28:I zwykle mam dość dobre reakcje|i jest to naprawdę pocieszające.
0:52:34:To co zrobiliśmy, to wzięliśmy|promień obiektów, ok?
0:52:40:Więc tu na osi X jest promień
0:52:45:a tu jest częstotliwość tych obiektów,|podstawowa częstotliwość tych obiektów|w hercach.
0:52:53:Poziom energii obiektów jest całkiem nieźle|opisany przez ich częstotliwość, więc|możesz zakładać, że jest to również| poziom ich energii.
0:53:04:Jeśli weźmiesz rozmiar wszechświata,|to znaczy jeśli popatrzysz na sposób|w jaki wszechświat się rozszerza, to|możesz ekstrapolować jego rozmiar
0:53:17:i jeśli spojrzysz na całą materię,|która jest we wszechświecie...
0:53:24:kiedy umieścisz tą ilość gęstości,|kiedy umieścisz całą tą materię| w równaniu pola Einsteina
0:53:32:rezultat jest taki, że Wszechświat jest|zbyt gęsty, by światło mogło z niego uciec
0:53:40:To znaczy, że żyjemy w czarnej dziurze.
0:53:46:I wiecie, spodziewałem się tego. Myślałem o|tym wcześniej i zdałem sobie z tego sprawę|również z moich wcześniejszych obliczeń|i pomyślałem, że to miałoby sens;
0:54:03:bo pamiętajcie, że myślałem, |iż dla każdej ekspansji istnieje |równoważna i przeciwna kontrakcja
0:54:10:i wówczas wszystko można dzielić w|nieskończoność i wtedy wszystko miałoby|nieskończoną gęstość w swoim centrum;
0:54:19:wszystko miałoby w swoim centrum to| co nazywamy osobliwością.
0:54:26:Więc pomyślałem, że wszystko jest |tylko różnych rozmiarów czarną dziurą...
0:54:33:Nie byłem tym zaskoczony...|więc umieściliśmy punkt danych dla...
0:54:40:Przepraszam 10 do -17 to uniwersalna|częstotliwość oparta na moich obliczeniach|i promień wynosi 10 do potęgi 28.
0:54:52:Następnie umieściliśmy kolejny następny |punkt danych - dla kwazarów, biorąc |średni rozmiar i częstotliwość kwazarów
0:55:04:To jest bardzo wielka skala więc jest to| do przyjęcia i umieściliśmy punkt danych
0:55:10:i... zaskoczył nas. To była całkiem dobra|linearna progresja od uniwersalnego rozmiaru
0:55:17:Następnie umieliśmy punkt danych dla|centrów galaktyk, więc zmniejszamy tu skalę
0:55:24:i znowu średnia oscylacja i promień|galaktycznego centrum... Umieszczamy|punkt danych i znowu linearna progresja
0:55:35:Potem umieściliśmy punkt danych dla|solarnych dynamik, gwiezdnych dynamik|i znów otrzymaliśmy linearną progresję...
0:55:49:To było zdumiewające. Nie ma nic|w standardowych poglądach, |co mogłoby to przewidzieć.
0:55:57:i nawet w moim poglądzie, że próżnia|dzieli się na bardzo charakterystyczne| struktury graniczne.
0:56:07:Potem przeszliśmy całą drogę do poziomu|atomów, z promieniem i podstawową| aproksymacją częstotliwości dla emisji| promieniowania X
0:56:21:i otrzymaliśmy punkt danych, który |znów był idealną linearną progresją...
0:56:27:ale tym razem przekraczył granicę|teorii kwantowej na poziomie atomowym.
0:56:35:Przeszliśmy od obiektów kosmologicznych|do poziomu teorii kwantowej.
0:56:41:Jest jedna z fundamentalnych |struktur w naszej aktualnej fizyce.
0:56:45:Fizyka kwantowa i fizyka relatywistyczna|nie zgadzają się ze sobą,| nie pracują dla siebie.
0:56:54:Było to bardzo ekscytujące. Potem|przeszliśmy całą drogę w dół|do długości Plancka
0:56:59:i umieściliśmy punkt długości Plancka,|punkt danych (10 do potęgi -33) i z całą|pewnością progresja była idealna...
0:57:14:To wprawiło nas w wielką ekscytację|i zdecydowanie potwierdziło to, co|starałem się wyjaśnić Elisabeth| w naszej dyskusji.
0:57:22:Zaczęliśmy naprawdę współpracować|i było to bardzo ekscytujące widzieć|co się dzieje...
0:57:29:Myśleliśmy, aby to opublikować, ale chciałem|opublikować najpierw bardzo pewne podstawy|by być w stanie to wyjaśnić, a nie |pokazać tylko samo zjawisko.
0:57:41:Kolejna rzecz jaką zauważyliśmy to,|że jeśli weźmiesz odległości między|punktami danych - co jest całkiem |przyjemne, jest słodkie - i je podzielisz
0:57:51:to zawsze otrzymasz wyniki |bardzo zbliżone do proporcji Phi.
0:57:56:Proporcja Phi wynosi 1.618 |i zmierza do nieskończoności.
0:58:01:Jest charakterystyczna |i znajdziesz ją wszędzie naturze.
0:58:06:Znajdziesz ją w kwiatach, w muszlach,|w szyszkach; znajdziesz ją w sposobie|w jaki dzieli się drzewo, znajdziesz ją|w swoim ciele...
0:58:16:Proporcja Phi jest między końcem twojego|palca i drugą częścią twojego palca;
0:58:20:proporcja Phi jest między drugą częścią|i trzecią częścią i twoją dłonią |względem twoich palców;
0:58:28:a potem palce i dłoń względem|twojego przedramienia...
0:58:31:Całe twoje ciało jest tak zbudowane|i znajdziesz to wszędzie w naturze...
0:58:37:więc znalezienie tego w skali,|która jest tak ogromna...
0:58:42:było bardzo ekscytujące, ponieważ|potwierdzało to, że jest to coś |co natura pierwotnie robi
0:58:49:że przestrzeń, że próżnia naturalnie|dzieli się używając tej szczególnej|fundamentalnej matematyki...
0:58:58:bo możemy obserwować to| wszędzie w naturze...
0:59:03:więc potwierdziło to nam wiele rzeczy.
0:59:06:To była moja prezentacja w Albuquerque|i zamierzam dodać tutaj mały punkt danych|dla pewnej korzyści
0:59:13:Nie zrobiłem tego tam, bo mógłbyś|zbzikować jakbyś był fizykiem...
0:59:19:Więc jeśli na widowni są fizycy,|to proszę nie zbzikujcie...
0:59:24:ale faktycznie jeśli dodacie punkt danych|dla biologicznej „rozdzielczości”
0:59:31:to co nazywam biologiczną „rozdzielczością”|to rozmiar sfery naszych komórek |i poziom ich częstotliwości
0:59:41:Jeśli to przebadasz okaże się, że jest tam|określone dopasowanie rezonansowe| na poziomie ok. 10 do potęgi 11-tej Hz dla|częstotliwości białka błon komórkowych.
0:59:54:Oznacza to, że błona komórkowa,|powierzchnia komórek na poziomie|biologicznym oscyluje na poziomie 10|do 11-tej Hz i jest to solidna oscylacja...
1:00:08:I to jest zabawne, ponieważ, gdy myślimy|o biologii, to zawsze myślimy o jakiejś|kleistej, galaretowatej rzeczy, która|porusza się bardzo wolno, prawda?
1:00:18:a tak naprawdę, kiedy spojrzysz na|powierzchnię, kiedy spojrzysz na oscylację|powierzchni komórki, to jest ona bardzo|intensywna. Mnóstwo energii...
1:00:27:I jeśli weźmiesz te 10 do 11-tej Hz |i weźmiesz promień komórki i|zaaplikujesz tą ilość energii w ten promień;
1:00:39:jeśli połączysz to z fizyką relatywistyczną,|to komórka spełnia warunki Swarzschilda,|co oznacza, że komórka spełnia warunki|bycia czarną dziurą...
1:00:50:Dobra. Wiecie... nie panikujcie. |Wszystko w porządku...
1:00:55:ale chcę powiedzieć, że nadal mamy do|czynienia z tą sama fundamentalną dynamiką|nawet na poziomie biologicznym.
1:01:06:Pewnie, że nie ma żadnej biologii,|we wzorze pola Einsteina i nie ma| biologii w teorii kwantowej
1:01:14:i to połączenie z biologią było poszukiwane|przez bardzo, bardzo długi czas.
1:01:18:Mieliśmy szczęście odkryć, że jeśli|umieścisz punkt danych dla komórek|biologicznych na wykresie, to ulokuje się|on mniej więcej na środku.
1:01:35:Oznacza to, że biologiczna "rozdzielczość"|jest ogniwem pomiędzy wielkim i małym.
1:01:45:Jesteście „Horyzontem Zdarzeń”...|w wolnym tłumaczeniu...
1:01:54:I jesteście przesyłem danych na granicy|od skrajnie wielkiego do skrajnie małego
1:02:02:Czy to nie jest to co robicie? |Zbieracie informacje i przesyłacie| je do swojego wnętrza
1:02:13:co w tym ujęciu ma nieskończony|potencjał graniczny,
1:02:16:tak więc przesyłacie tą informację|przez swoją granicę do nieskończonego| wszechświata w Was samych.
1:02:29:I kiedy zaczynacie widzieć samych |siebie wzrastających w takim świecie
1:02:37:wasz światopogląd, wasz sposób bycia|we wszechświecie, sposób w jaki jesteście|i jacy jesteście całkowicie się zmienia
1:02:47:ponieważ zaczynacie dostrzegać ważność|waszych obserwacji; zaczynacie widzieć|ważność waszych interpretacji pola |i tego czym karmicie wszechświat.
1:03:02:Zamiast widzieć siebie jako nieważną|małą kropkę, która nie znaczny nic|dla wszechświata
1:03:10:zaczynasz postrzegać siebie|jako centrum stworzenia...
1:03:17:Możecie pomyśleć, że to aroganckie...
1:03:22:Myślę, że właśnie usłyszałem| coś od nowego papieża...
1:03:29:ale chciałbym powiedzieć, że|jeśli doszedłeś do takiego wniosku
1:03:34:to musiałeś dojść do takiego wniosku,|odkrywając, że każdy z nas jest| centrum swojego wszechświata.
1:03:44:I to czyni nas wszystkich równymi|i wszyscy jesteśmy jednym...
1:03:50:Ale poza filozoficznymi poglądami i tym,|że biologia pasowałaby do tego wykresu;
1:04:01:fakt, że moglibyśmy zacząć widzieć|pętlę informacji zwrotnych pomiędzy|stroną promieniującą i stroną ściągającą|zaczyna otwierać całe nowe pole w fizyce.
1:04:15:Przez 20 lat... mówiłem to |przez długi czas...
1:04:20:Mówiłem, że informacja nie tylko |wchodzi do czarnych dziur, ale |również wychodzi z czarnych dziur.
1:04:29:I miałem z tego powodu wiele problemów...
1:04:34:i miło było zobaczyć, że właśnie niedawno|Stephen Hawking ogłosił publicznie, że teraz|wierzy - po 15 latach zaprzeczania temu|albo 30 latach zaprzeczania temu -
1:04:49:że czarne dziury mają informację|promieniującą na zewnątrz|- koherentną informację.
1:04:54:Wcześniej miały tylko promieniowanie|Hawkinga, które było ogólne|i niekoherentne
1:05:02:Teraz zaczyna to wychodzić na pierwszy|plan i to jest dla mnie bardzo ekscytujące
1:05:07:bo w końcu zaczynam odczuwać,|że jest jakieś wsparcie.
1:05:14:A wygłoszono to oświadczenie|całkiem niedawno.
1:05:19:I było również dla mnie jasne dawno temu,|że jeśli jest to prawdą, to centrum|wszystkich galaktyk musi być czarną dziurą,
1:05:29:więc przewidziałem to i ostatecznie odkryli,|że jest to prawda, chociaż wcześniej miałem|wiele problemów, gdy o tym mówiłem itd.
1:05:39:Zacząłem widzieć nieskończony potencjał|wszystkiego obecny we wszystkim.
1:05:46:Ok, więc teraz mamy podziały w próżni.
1:05:51:Co dyktuje te podziały?
1:05:53:Jak próżnia jest zbudowana?
1:05:55:Jeżeli próżnia jest podzielona|w bardzo szczególny sposób,
1:05:59:to musi mieć bardzo szczególną| strukturę podziału.
1:06:03:Wtedy próżnia ma strukturę.
1:06:08:Jak to możliwe i czym byłaby struktura?
1:06:12:Chciałem klucza do równania|na podział próżni.
1:06:17:Chciałem klucza do stwarzania tych granic
1:06:23:ponieważ gdybym znał ten klucz, to wtedy|mógłbym stworzyć jedną z tych granic.
1:06:29:Teraz cofnijmy się troszkę w czasie.
1:06:33:Wiecie, jestem w szkole średniej i| nie idzie mi najlepiej; nadal nie idzie|mi dobrze w systemie edukacyjnym
1:06:40:co jest zabawne bo mój ojciec|pracował z Piagetem; wiecie tym |poważanym psychologiem dziecięcym |i miał ze mną tyle problemów...
1:06:53:W wieku 16 lat skończyłem z tym|wszystkim... Ok, jeśli mam żyć |robiąc coś innego to będę to robił
1:07:02:i zdecydowałem, że będąc dobrym narciarzem|zostanę instruktorem narciarstwa.
1:07:07:Byłem w Aldeburgu w tamtym czasie,|potem ostatecznie w BC w Kanadzie...
1:07:13:...i zaczynam się tym męczyć, |ponieważ zamarzam każdego dnia.
1:07:20:Jestem zmęczony zamarzaniem każdego dnia.
1:07:25:Chcę robić coś innego, niż siedzenie| na zimnym krzesełku wyciągowym
1:07:31:Więc na koniec jednego sezonu|zdecydowałem, słuchajcie...
1:07:35:jestem dobrym płetwonurkiem, więc może |powinienem uczyć nurkowania latem, |żebym nie zamarzał przez cały rok
1:07:45:Więc otworzyłem mapę i po prostu wskazałem|i mój palec wylądował na tej wyspie o nazwie|Isla Mujeres blisko wybrzeża Cancun w Meksyku
1:07:59:Wyciągnąłem mój słownik angielsko-hiszpański|przetłumaczyłem Isla Mujreres
1:08:05:co oznaczało "wyspa kobiet" no i wiecie|byłem instruktorem jazdy na nartach|więc mówię „Oh już tam jestem...”
1:08:14:Więc dostałem się na Isla Mujeres |zacząłem uczyć nurkowa
