No nie do końca tak.
Po pierwsze, we wzorze E = mc² literka m oznacza masę relatywistyczną. Czyli tym większą, im szybciej porusza się ona względem obserwatora.
Po drugie, ten wzór nie służy wcale do jakiegoś przekształcania masy w energię i odwrotnie. Raczej wskazuje na ich równoważność. Że są tym samym. Stała c² jest związana z doborem naszych jednostek pomiarowych. Jeśli umówimy się, że długości/odległości mierzymy w sekundach świetlnych, a czas w sekundach, to ta stała będzie równa 1, i wtedy wzór upraszcza się do takiego:
i wtedy wyraźnie widać, że masa i energia są po prostu dwoma różnymi sposobami mierzenia i opisywania tej samej rzeczy, w dwóch różnych systemach miar. Tak więc każdej masie odpowiada jakaś energia, zawsze, nie musisz robić jakiejś specjalnej rzeczy by "przekształcić" jedno w drugie.
Należy przy tym rozróżniać masę od materii. Nawet "fotony" mają pewną masę [relatywistyczną, nie spoczynkową], odpowiadającą ich energii, choć fotonów zazwyczaj nie zalicza się do "cząstek materii".

Żeby dowiedzieć się, czym jest ta masa/energia, trzeba połączyć równanie E = mc² z jeszcze jednym, opracowanym przez Maxa Plancka: E = hf. Razem wygląda to tak:
Wzór Plancka mówi z kolei, że energia jest innym sposobem na wyrażenie częstotliwości fali. Obie różnią się tylko o stały czynnik h, zwany stałą Plancka. Tutaj również można tak dobrać jednostki, by stała Plancka wynosiła 1 i ujawni się równoważność masy, energii i częstotliwości:
Tak więc to, co obserwujemy jako energię, czy masę, to po prostu częstotliwość fali.

Druga skucha
Po pierwsze: co to jest "pęd energii"?
Po drugie: zmiana energii właśnie zależy od częstotliwości: E = hf.
Po trzecie, jeśli miałeś na myśli pęd, to na pewno nie wynika to z wzoru, który podałeś, lecz z wzoru de Broglie:
Czyli długość fali jest proporcjonalna do odwrotności pędu. Można przekształcić ten wzór i otrzymać:
z czego wynika, że pęd jest po prostu odwrotnością długości fali. Odwrotność długości fali to tzw. "liczba falowa", którą można rozumieć jako "częstotliwość w przestrzeni" [jak często szyt fali powtarza się na pewnym odcinku jednostkowym]. Wtedy ten wzór można zapisać jako:
Stąd już niedaleczko, bo częstotliwość przestrzenna i czasowa są ze sobą powiązane poprzez prędkość światła:
Tak więc, jeśli zmienisz częstotliwość czasową f, to automatycznie zmieni się częstotliwość przestrzenna k [i jej odwrotność: długość fali lambda]. A częstotliwość przestrzenna to pęd, więc także on się zmienia. Pęd jest związany z energią kinetyczną, a także energia [i masa] jest związana z częstotliwością czasową, więc te wielkości także się zmienią. Co w sumie nie powinno dziwić, bo wszystkie one są różnymi sposobami opisu tego samego zjawiska falowego

Trzecia skucha
Masa nie musi przekraczać szybkości światła [albo co dziwniejsze: jej kwadratu ], by "przyjąć formę energii". Energia jest z nią związana zawsze. Nawet gdy masa jest względem Ciebie w spoczynku, posiada masę spoczynkową m₀ i skojarzoną z nią energię E = m₀c².

Z tym się zgodzę Równoważność masy i energii była proponowana już dużo wcześniej. Także ten wzór był już znany wcześniej [np. przez Maxa Plancka], choć w nieco innej postaci.

Sorry, ale z powyższego nic nie rozumiem :/

Względność bierze się przede wszystkim z ruchu względnego. Teoria Względności tak naprawdę jest banalnie prosty i oczywistym rezultatem dla kogoś zaznajomionego ze zjawiskami falowymi [w szczególności z efektem Dopplera - właściwie to gdyby Doppler trochę dłużej posiedział nad swoimi wzorami, pewnie sam wpdałby na Teorię Względności, tylko bylaby ona bardziej zrozumiała i bez tych wszystkich "dziwactw" Einsteina ].
Zresztą jakiż inny wniosek mógłby płynąć z teorii, jeśli już same założenia mówią o względności ruchu i jego obserwacji? Przecież wzory na wektorach i czterowektorach z założenia miały być niezależne od wyboru układu współrzędnych! Jeśli z góry formułujemy prawa fizyki tak, by były niezależne od układu współrzędnych, to czemu się później dziwimy, że takie są?

Możesz zarzucić jakimś linkiem, gdzie mogę poczytać o tej teorii? Bo znam też inną wersję: że pomiary prędkości grawitacji wykazały jej równość z prędkością światła. Chciałbym zweryfikować, która z nich ma rację.

-,-
A jakieś konkrety, poza własnymi "wierzeniami" i osobistymi antypatiami?

Tylko do czego doprowadzi takie gdybanie "o myszach na Marsie"? Nie prościej zajrzeć do źródeł?

Co konkretnie masz na myśli mówiąc o zamianie masy w energię?

No to widać niektórzy mają lepszą wyobraźnię

Niestety, prędkość graniczna nie wynika z tego wzoru. Nie wynika też z teorii względności, lecz jest jej postulatem. Założeniem. Einstein założył, że taka prędkość graniczna istnieje i patrzył, co mu z tego założenia wyjdzie. Choć twierdził, że nie słyszał o doświadczeniu Michelsona i Morleya, jest to dość wątpliwe zwłaszcza, że o "inspirowaniu się" teorią Lorentza i Poincarego też nie raczył wspomnieć

Żeby jeszcze trochę namieszać, dodam, że prędkość graniczna "c" w Teorii Względności nie musi być wcale prędkością światła. W oryginalnej teorii nie była. Lorentz opracował swoje równania w celu zniwelowania efektu Dopplera dla fal elektromagnetycznych, ale wcześniej Voigt wyprowadził bardziej ogólne wzory, gdy poszukiwał transformacji, które zapewniają niezmienniczość równania falowego. Istnieją wyprowadzenia przekształceń Lorentza i prędkości granicznej "c" z samych tych założeń o niezmienniczości równania falowego w danym ośrodku, bez wskazywania, czego jest to prędkość. To, że jest to akurat prędkość światła w próżni to taki "zbieg okoliczności" Einstein zresztą zrezygnował później z tego postulatu o prędkości światła w swojej Ogólnej Teorii Względności, w której ta prędkość nie jest już stała, lecz zależy od lokalnych właściwości ośrodka [przestrzeni].

OK, więc bez zbędnych wzorów Lorentza odpowiedz mi na pytanie: jaki jest wynik eksperymentów Michelsona i Morleya?
Bo z tego co JA wiem, to wynik jest: brak przesunięcia prążków interferencyjnych, niezależnie od orientacji interferometru względem orbity Ziemi. Twierdzenie na tej podstawie o nieprzekraczalności prędkości światła to już jest (nad)interpretacja.

Dlaczego?

Wyobraź sobie, że jesteś nietoperz. Możesz się orientować w świecie tylko "na słuch". Wszelkie odległości mierzysz za pomocą długości fali dźwięku [pośrednio z częstotliwości]. To samo dotyczy pomiaru czasu. Wsadzili Cię do wagonu z głośnikami w narożnikach. Dzięki temu możesz się w miarę orientować w rozmiarach wagonu. Jednak nagle wagon rusza. Zaczyna się przemieszczać w ośrodku [i względem Ciebie]. Zgodnie z efektem Dopplera fale docierające z głośników dolatują do Ciebie szybciej. Co usłyszysz? Że wagon się skrócił Czyż nie tak samo skracają się długości w Teorii Względności? [skrócenie Lorentza]
Być może o tym nie słyszałeś, ale wzory Lorentza działają dokładnie tak samo dla przypadku z dźwiękiem dla kogoś, kto potrafi się orientować tylko dźwiękowo i używa dźwięku do wszystkich swoich pomiarów, nie znając żadnej innej [szybszej] metody. Jednak iluzja wywołana zmyślnymi efektami Dopplera nie jest prawdziwą rzeczywistością!
Teoria Względności to efekt oszukiwania nas przez nasze przyrządy pomiarowe. Zauważ, że WSZYSTKIE one, bez wyjątków, działają w oparciu o zjawiska elektromagnetyczne! Także fale kwantowe, z których zbudowana jest materia [według Milo Wolffa, a wcześniej Schroedingera, Clifforda itd.], one również podlegają temu efektowi. Jeśli fala światła skraca się w interferometrze Michelsona, to o tyle samo skraca się sam interferometr [a raczej wszystkie fale materii, z których jest on zbudowany], dając w efekcie zerowe przesunięcie prążków. Wszelkie nasze pomiary dokonywane tą metodą będą tylko potwierdzać tą iluzję.
Jednak to nie oznacza, że nic nie może poruszać się szybciej od światła ;P

Polecam odwiedzić stronę Gabriela la Freniere ( http://glafreniere.com/ ). Gość zjadł zęby na udowadnianu przekształceń Lorentza z użyciem teorii Eteru, dostarcza też qpę dowodów w postaci obliczeń i symulacji.

nie do końca, zważywszy OTW ale dla uproszczenia możemy założyć, że tak jest.

Wiesz, że dzwonią, ale nie do końca wiesz w którym kościele Pomyliłeś prędkość fazową i prędkość grupową w tym zdaniu. Prędkość fazowa to właśnie jest ta prędkość, z jaką fala rozchodzi się w danym ośrodku. Prędkość grupowa [gdy nałożysz wiele fal] może być od niej inna. I szczerze wątpię w to, że nie może ona nieść żadnej informacji. Dlaczego? Choćby dlatego, że możemy zaobserwować taki grupowy impuls. A skoro tak, to otrzymujemy informację [pojawienie się impulsu]. Drugi przykład jest mniej znany i nadal mało akceptowany przez świat nauki: są nim same fale materii.

Żeby zasiać trochę więcej trwogi dodam, że fale podłużne mogą rozchodzić się w tym samym ośrodku z większą prędkością, niż fale poprzeczne ;>  Warto się nad tym zastanowić...

To może warto się dowiedzieć? ;>
Tylko staraj się "czytać między wierszami", bo ostatnio jest jakaś dziwna przypadłość, że sami naukowcy, którzy publikują wynik jakiegoś eksperymentu, nie rozumieją co się w nim dzieje. Np. czytałem raz raport naukowców, którzy twierdzili, że przesłali mikrofale z prędkością nadświetlną. Zrobili coś w stylu tego doświadczenia z tunelowaniem kwantowym na stole kuchennym, przepuszczając wiązkę mikrofal przez dwa pryzmaty. Gdy zaczęli rozdzielać pryzmaty, przy pewnej wielkości szczeliny fale znów zaczęły ją pokonywać [jak w typowym tunelowaniu]. Na dodatek faza fal po przeskoczeniu szczeliny wskazywała na to, że na długości szczeliny faza się nie zmieniała, więc wywnioskowali, że fale "przeniosły się w czasie" w przyszłość ;> Papier został opublikowany w poważnym czasopiśmie naukowym i wszyscy byli zadowoleni i zaszokowani ;>
Czytałem ten artykuł ze zdumieniem, że ci naukowcy nie zauważyli, że to nie żadne "skoki w nadprzestrzeni", tylko tzw. "evanescent waves". Zjawisko znane dobrze każdemu, kto studiował zjawiska falowe. Polega na tym, że wewnątrz bariery potencjału fale przechodzą w "tryb wykładniczy": zamiast oscylować, po prostu wygasają wykładniczo. Jednak gdy bariera potencjału się kończy, wracają do swoich normalnych drgań od miejsca, w którym przerwały Ten sam efekt dotyczy zwykłego tunelowania kwantowego.

No tak... Jeśli coś przeczy Teorii Względności, to znaczy, że to oszustwo? Jeśli rzeczywistość nie przystaje do teorii, to tym gorzej dla... rzeczywistości?   Powinno być raczej: tym gorzej dla teorii ;P  Heh...
Jakiś czas temu przedstawiałem na pl.sci.fizyka w jaki sposób można uzyskać zerowe przesunięcie prążków w interferometrze Michelsona zakładając istnienie Eteru. A więc inaczej, niż się zwykle robi. A skoro mi się udało, to znaczy, że istnieje więcej przyczyn takiego wyniku doświadczenia i zanim przyjmiemy jedną z nich, powinniśmy wykluczyć pozostałe ;P Przedstawiłem konkretne obliczenia. Rozpisane na tyle szczegółowo, by nawet licealista był w stanie przejść te obliczenia.
Efekt?
Większość szacownych "naukowców" stwierdziła, że nawet im się nie chce tego czytać, ale skoro wyszło mi coś niezgodnego z oficjalną teorią, to muszę tam mieć błąd Niestety nie udało mi się zachęcić nikogo by choć spróbował mi ów błąd znaleźć i go wskazać.

EDIT:
Dodam jeszcze, że nie tylko interferometrem Michelsona świat stoi ;P  Taki na przykład interferometr Sagnac'a, czy żyroskopy laserowe, wykazują przesunięcie prążków interferencyjnych. Jest też parę innych sposobów. Ale o tym się już nie mówi ;P

Nie ma sprawy, co kto lubi
Jednak może ucieszy Cię fakt, że ten 1 wzór falowy również ma swoją geometrię, która pozwala go zrozumieć, i jest to geometria znacznie prostsza, niż figury platońskie Opiera się ona na prostych, koncentrycznych falach [przypominających warstwy cebuli, lub "dźwięk w Eterze" jak nazywał je Tesla]. Figury platońskie wynikają z nakładania się takich fal. Zajrzyj na stronę Gabriela la Freniere. Znajdziesz tam wiele animacji z tymi falami.

Kiedy pierwszy raz poznałem równanie falowe, nie potrafiłem go zrozumieć. Pytałem na różnych forach, grupach dyskusyjnych, jednak siedzący tam ludzie nie potrafili mi pomóc. Najciężej było na grupie pl.sci.fizyka, bo żaden z szacownych fizyków nie potrafił mi wyjaśnić, skąd bierze się równanie falowe, z czego wynika każdy ze składników tego równania, jak to "działa". Owszem, potrafili go bez trudu rozwiązać [choć po dalszych poszukiwaniach zorientowałem się, że wcale nie musieli - po prostu podali jeden ze znanych sposobów rozwiązania]. Jednak gdy pytałem o szczegóły, odsyłali mnie do bliżej nieokreślonych podręczników [czyt.: na drzewo ;P], albo zaciemniali sprawę używając skomplikowanych pojęć fachowych, w stylu "dyfeomorfizm", "rozmaitość różniczkowa jednospójna" itp.
Długo szukałem, studiowałem równania różniczkowe i fizykę fal, aż znalazłem proste rozwiązania i odpowiedzi na moje pytania. Odpowiedzi dużo prostsze, niż oni mi udzielali Równanie falowe wyraża po prostu symetrię między czasem a przestrzenią. W najprostszej postaci wygląda tak:
    [ ]² Y = 0
Y to funkcja falowa, Y(x,y,z,t), opisująca kształt fali w przestrzeni, w każdym jej miejscu i w każdym momencie czasu. Ten kwadracik do kwadratu to symbol operatora różniczkowego d'Alemberta. Brzmi może skomplikowanie, ale robi on po prostu coś w rodzaju "średniej arytmetycznej" po przestrzeni i po czasie i sprawdza, jak bardzo funkcja falowa Y odbiega od tej średniej. Całość jest przyrównana do zera, bo Wszechświat powstał z niczego więc do zera musi się wszystko na powrót sumować. Jeśli gdzieś pojawia się szczyt fali, to gdzieś indziej musi go równoważyć dolina, by razem, średnio, było nadal 0. Jeśli np. w jakimś miejscu przestrzeni poziom energii maleje z czasem, to musi to być zrównoważone wzrostem energii w okolicy. Cała energia w sąsiedztwie, gdy ją uśrednisz, musi się zgadzać z tym, co ubyło. Równanie falowe opisuje więc przepływ energii w przestrzeni i zapewnia, by nic nie zginęło ani nie pojawiło się znikąd. Energia rozpływa się w postaci fal, bo tylko w ten sposób może się przemieszczać bez zabierania ze sobą materiału przestrzeni.
Jeśli się rozpisze ten "kwadracik" dla jednego wymiaru [np. struny], to równanie falowe wygląda tak:
    Y_tt  -  c² Y_xx  =  0
[Y_tt oznacza tutaj drugą pochodną cząstkową po czasie, Y_xx oznacza drugą pochodną po przestrzeni. Niestety nie da się tu pisać ładnych formuł matematycznych.]
Po przeniesieniu części przestrzennej na drugą stronę ujawnia się symetria czasu i przestrzeni:
    Y_tt  =  c² Y_xx
Obie strony różnią się tylko o pewną stałą, kwadrat szybkości światła [choć nie jest ona związana jedynie ze światłem, jest to szybkość rozchodzenia się wszystkich fal w przestrzeni]. To jednak nie problem, bo ta stała bierze się tylko z naszego "ludzkiego" systemu jednostek miar. Można jednak tak dobrać jednostki, by się tej stałej pozbyć [np. mierząc przestrzeń w sekundach świetlnych, a czas w sekundach], i wtedy zostaje:
    Y_tt  =  Y_xx
Druga pochodna cząstkowa to taka operacja, która mierzy "krzywiznę", czyli odstępstwo od średniego poziomu. Tam, gdzie fala się wybrzusza, daje wartość dodatnią. Tam, gdzie fala jest wklęsła, daje wartość ujemną. Wzór mówi więc po prostu, że ta krzywizna musi być jednakowa w czasie, jak w przestrzeni. Einstein był bardzo blisko tego rozwiązania, gdy w swojej Ogólnej Teorii Względności mówił o krzywiźnie czasoprzestrzeni wywołanej obecnością materii i energii. Nie wiedział jedynie, że ta krzywizna jest wywołana po prostu zagęszczeniem fal.
Wiedział, że masa i energia to praktycznie to samo, że różnią się tylko o stały czynnik c² biorący się z naszych jednostek pomiaru. Stąd jego słynne E = mc². Gdy się to połączy ze wzorem Plancka na energię fali świetlnej o częstotliwości f, dostajemy związek:
    E = m c² = h f
Czyli energia, masa, oraz częstotliwość fali światła lub materii, to jest dokładnie to samo. Różnice biorą się tylko ze sposobów pomiaru i używanych tam jednostek. Przy odpowiednim dobraniu jednostek stałe mogą zniknąć i zostaje:
    E = m = f
Wolff zauważa tą zależność już na początku swojej książki. Tak więc to, co widzimy jako energię czy materię, a Einstein widział jako "krzywiznę czasoprzestrzeni", to po prostu zagęszczenie fal w przestrzeni. Jeśli tak spojrzeć na sprawę, okazuje się, że można totalnie uprościć równania pola Einsteina. Tak, te same, na których opiera się Nassim Haramein! Próbowałem się z nim skontaktować, by mu o tym powiedzieć, bo jestem przekonany, że znacznie uprościłoby mu to robotę Niestety nie udało mi się przebić przez jego sekretarkowe "firewalle" ;P  Więc jakby ktoś z Was tutaj miał do niego jakiś bezpośredni kontakt, to dajcie głos

Jestem świadomy, że powyższy opis może być trochę niezrozumiały dla kogoś, kto nie "siedzi" w fizyce czy matematyce, nie zna się na różniczkowaniu itp., jednak zapewniam, że "graficznie" wygląda to banalnie prosto i gdybym tylko mógł pokazać Wam to na jakichś symulacjach, na pewno każdy z Was by to bez problemu zrozumiał [może wkrótce zrobię takie symulacje].
Jakbyście mieli jakieś pytania, lub coś było niezrozumiałe, to pytajcie. Wszelkie pytania i uwagi będą dla mnie pomocne przy pisaniu książki na ten temat.

W ogóle to Wolff jest mistrzem upraszczania i redukowania W swojej książce omawia wszystko tak łatwo, że 12-latek by zrozumiał   To z jego książki tak na dobrą sprawę zrozumiałem trygonometrię i podstawy różniczkowania. Np. trygonometrię wyjaśnia w taki sposób, że pokazuje jeden genialny rysunek [geometria znów śpieszy na ratunek! ], na którym wszystko widać jak na dłoni. Cała trygonometria na jednym prostym rysunku! Jeśli raz na niego spojrzysz, to już na zawsze będziesz umiał trygonometrię Nie będziesz musiał nawet pamiętać wzorów, ani uczyć się tych tabelek z wartościami funkcji sinus/cosinus w różnych ćwiartkach itp.! Wystarczy, że przypomnisz sobie ten rysunek i w każdej chwili będziesz w stanie sobie te wzory wyprowadzić. To samo robi z fizyką: szuka powiązań między różnymi tematami, by pokazać Ci, jak one się łączą na większym obrazie. Szuka elementów i wzorów najbardziej podstawowych, z których wszystkie inne wynikają. Dzięki temu jeśli znasz te kilka najbardziej podstawowych praw, w każdej chwili możesz sobie z nich wyprowadzić całą resztę. Jest świetny w tym co robi i ma podobne podejście do mojego

Nie nie, źle mnie zrozumiałeś. Nigdzie nie dyskredytowałem Wintera. Zresztą uważam, że dla prawdziwego naukowca z otwartym umysłem nie ma rzeczy niegodnych zbadania. Newton na przykład poświęcał badaniu magii, alchemii, czy tekstów biblijnych nawet więcej czasu, niż studiowaniu ruchu i grawitacji [choć to się zwykle pomija]. Ja również nie mam oporów słuchać o różnych dziwnych rzeczach, nawet w szaleństwach Jana Pająka dopatruję się ostatnio trochę logiki
Wracając jednak do Wintera: nie chodzi mi o wątki historyczne. Chodzi mi o odwoływanie się do boga [wyraźną skłonność w stronę boga Hebrajczyków ] i próby wyjaśniania nim zjawisk fizycznych. Rozumiem, że to może być jedynie kwestia nazewnictwa. Np. gdyby wziąć tekst Einsteina, w którym przedstawia Teorię Względności, i pozamieniać wszędzie "energia" na "Bóg", "materia" na "grammatura", "pole elektryczne" na "elektrofluidy" itp., by brzmiało bardziej "alchemicznie", to będzie to niezła sieczka, a mimo to nadal będzie mówić o tym samym Jednak gdyby Einstein tak pisał, żaden naukowiec by tego nie zrozumiał i każdy by odrzucił jego pracę. Obawiam się, że Winterowi również nie wychodzi to na dobre, choć pewnie znajduje dla równowagi wielu "duchowych" zwolenników

A no właśnie. W psychologii NLP jest taka sugestia, że jeśli chcesz, by Cię słuchali, mów w języku zrozumiałym dla rozmówcy [dawniej znana jako "Jeśli trafisz między wrony, musisz krakać tak jak one" ]. Jeśli chcesz trafić ze swoją wiedzą do fizyków, używaj słów używanych przez nich. Nazywając pola elektryczne "bogiem" itp., raczej nie przekona się żadnego naukowca.

Rdzenne plemiona mają nieco inną mentalność i obraz świata, niż ludzie "ucywilizowani". Jedni drugich nie zrozumieją, jeśli nie znajdą wspólnego języka. Ale brawa dla Wintera, że próbuje

Jooo, to jest chyba najfajniejszy motyw w pracy Wintera Szczególnie, że bardzo pasuje do matematyki wirowej Rodina i teorii falowej   Znałem teorię falową wcześniej, niż poznałem prace Wintera o DNA, i byłem pod wrażeniem, gdy o tym opowiadał, bo nawiązywał do fal, które ja studiowałem już wtedy od jakiegoś czasu   Ucieszył mnie też fakt, że Winter podjął ten trop i zwęszył już fizykę falową [widziałem animacje ze strony Gabriela la Freniere w jego filmie zamieszczonym powyżej], bo połączenie tych dwóch tematów oznacza, że szykuje się nie lada przełom

Dzięki, zapoznam się.

Tak. Fale stojące tworzą określone wzorce.
W jednym wymiarze sprawa jest prosta: struna gitary może drgać tylko w całości, albo podzielić się na pół, albo na trzy jednakowe części... albo na dowolną całkowitą wielokrotność.
W dwóch wymiarach możliwości drgań fali jest więcej. Membrana bębna może drgać promieniście lub obwodowo, lub dowolną kombinacją tych dwóch składowych, oraz dowolnymi ich całkowitymi wielokrotnościami. Tworzy to dwuwymiarowe kształty, zwane Figurami Chladniego [na cześć tego, kto je odkrył]:
http://paws.kettering.edu/~drussell/Demos/MembraneCircle/Circle.html
http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/Hbase/music/cirmem.html
W filmikach o Cymatyce można zobaczyć te wzorce.
Widać je też w "rozkładach prawdopodobieństwa" orbitali elektronowych w atomie:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Hydrogen_Density_Plots.png
Niestety rysunek jest błędnie oznaczony - niebieski zakres oznaczyli minusem, choć nie może istnieć "ujemne prawdopodobieństwo" ;P  Ten jest bardziej poprawny:
http://www.physicsdaily.com/physics/upload/7/70/HAtomOrbitals2.png
Natomiast w trzech wymiarach możliwości jest jeszcze więcej i fale stojące tworzą już dość skomplikowane kształty, zwane "harmonikami sferycznymi":
http://panaworks.com/lana/fun/sphere21.gif
http://en.citizendium.org/images/thumb/e/ec/Spherical_harmonics.png/700px-Spherical_harmonics.png
A tak wyglądają "rozkłady prawdopodobieństwa" orbitali elektronowych w 3D:
http://www.orbitals.com/orb/orbtable.htm
Wygląda znajomo? ;>

Tak. Bo tablica pierwiastków opiera się na strukturze orbitali elektronowych. One z kolei są opisywane równaniem fali kwantowej Schroedingera. Jednak tu kończy się fizyka oficjalna. Głębiej jest teoria falowa, z której równanie Schroedingera wynika, jako efekt interferencji [nakładania się] fal elektronu i protonu w atomie, co tworzy pokazane powyżej fale stojące w przestrzeni. Używając fizyki falowej można nie tylko wyjaśnić całą tablicę pierwiastków, ale też rozwiązać wiele kwantowych "paradoksów", takich jak dualizm falowo-cząstkowy, eksperyment z podwójną szczeliną [nawet ten przeprowadzony przez Tonomurę w laboratoriach Hitachi], eksperyment Aharonova-Bohma, czy paradoks Einsteina-Podolsky'ego-Rosena [EPR] i tzw. "nierówność kwantową Bella".

To jest to, od czego cała fizyka kwantowa się zaczęła: twierdzenie, że energia jest przesyłana w "porcjach" [kwantach], zwanych fotonami. Fizycy, którzy wymyślili "foton", nie wiedzieli zbyt wiele o falowej budowie materii. Posługiwali się pojęciem punktowych cząstek [zresztą robią to do dziś, tylko dodatkowo uznali, że one czasami mogą zachowywać się jak fale, które jednak są tylko falami prawdopodobieństwa i nie są rzeczywiste, heh... ;P]. Kwantyzacja energii miała być potwierdzeniem tej tezy.
Rzecz w tym, że owa kwantyzacja wynika z faktu, że fale stojące mogą być jedynie całkowitymi wielokrotnościami długości fali. Tylko wtedy tworzą stany stabilne, mogące się same utrzymywać dowolnie długo. Aby elektronowa fala stojąca zmieniła swój kształt, musimy dostarczyć mu dokładnie takiej ilości energii [częstotliwości], by docelowy stan znów był falą stojącą. Inaczej rezonans w ogóle nie zachodzi i atom nie "pochłania fotonu".

Hmm... widzę, że Dan Winter też już zwąchał sprawę   Pokazuje animacje ze strony Gabriela la Freniere. Oddaję jednak sprawiedliwość Gabrielowi, bo prezentował to na wiele lat wcześniej, niż Winter   Podobnie Wolff: pierwszą książkę na ten temat napisał już w 1990 roku. Natomiast co do Wintera mam wątpliwości, bo spotkałem się z informacjami, że naruszał prawa autorskie kilku osób, publikując ich odkrycia jako swoje. Nie chciałbym tu wnikać, bo nie jestem historykiem nauki ale szanuję Wintera za to, co robi w dziedzinie Świętej Geometrii i DNA. Jest dobrym popularyzatorem i świetnie prezentuje tą wiedzę. Tylko chyba trochę za bardzo próbuje wszystko podciągać pod religię. Nie wiem, czy to dobry pomysł, zważywszy, że ciężko będzie znaleźć poparcie na takie "duchowe" tezy

Tylko że jeśli założymy, że to Święta Geometria jest podstawowa, nie mówi nam to, dlaczego akurat takie kształty są podstawowe. Dodatkowo mamy kilka kształtów, kilka "elementów" Natury. Jak dla mnie nie jest to ostateczna unifikacja, której szukam.
Natomiast odwrotne założenie [że to fizyka falowa jest podstawą Świętej Geometrii] ma większy sens, ponieważ równanie falowe opisujące WSZYSTKIE kształty, jakie fale mogą przyjmować, jest dokładnie JEDNO. To jedno równanie wystarcza, by opisać wszystkie zjawiska fizyczne, a także wyjaśnić, dlaczego tylko pewne określone kształty geometryczne są preferowane. Figury platońskie to nic innego, jak węzły fal stojących w przestrzeni. Jeśli masz sferyczny balon i wprowadzisz go w drgania, powstaną na nim fale. Pewne części będą drgać [szczyty, doliny fal], inne nie [węzły fal]. Jeśli poprowadzisz linie wzdłuż węzłów fal stojących, otrzymasz figury platońskie zrzutowane na powierzchnię sfery. Wierzchołki wypadną dokładnie w tych miejscach, które nie drgają. Podobnie krawędzie.

Interferencja fal i proste reguły nią rządzące [reguła superpozycji, czyli proste nakładanie/sumowanie się fal].

Przestrzeń sama w sobie nie ma geometrii. Przynajmniej dopóki nie drga. To drgania, czyli fale, wyznaczają geometrię. Długości fal wyznaczają odległości punktów. Sposób, w jaki fale się rozchodzą, wyznacza np. Twierdzenie Pitagorasa:
http://stud.wsi.edu.pl/~sistudem/Stuff/FalePitagoras.png
natomiast z prostej interferencji dwóch fal wynika Złota Proporcja [gdy drugi okres jednej fali dociera do drugiej fali i odwrotnie]:
http://goldennumber.net/images/phi-hofstetter.gif
Warto zauważyć, że również jeden z podstawowych kształtów w Świętej Geometrii, Vesica Pisces, wychodzi elegancko z interferencji tych samych fal w pierwszym okresie wyznaczając długości pierwiastka z trzech i z pięciu [ten drugi jest jak wiadomo podstawą liczby Fi]. Wszystkie te właściwości geometryczne wynikają z właściwości jednego prostego równania falowego.

Hmm... w pewnym sensie tak właśnie jest. Fale kwantowe Wolffa same w sobie nie są zbyt "materialne". W sensie, że efekt "materialności" pojawia się dopiero wtedy, gdy odczuwamy siły oddziaływań między centrami falowymi. W szczególności siłę bezwładności [inercję] i siłę ciężkości [grawitację] [które w istocie są tym samym zjawiskiem na poziomie fal kwantowych! Einstein był bardzo bliski odkrycia tego, gdy zaproponował swoją "zasadę równoważności"]. Tak więc to, co nazywamy materią, światłem, polami elektrycznymi, magnetycznymi, wszelkie zjawiska fizyczne, są tylko "pozorami", "mydlinami" [jak nazywał je Schroedinger], wynikającymi z oddziaływań falowych. Siły oddziaływań pojawiają się wtedy, gdy fale kwantowe zmieniają swoje zagęszczenie [częstotliwość, energię] na jakimś odcinku [gradient częstotliwości]. Fizycy zapisują to jako F = dE/dx [siła to zmiana energii przy zmianie położenia]. Inna postać tego wzoru, bardziej znana: F = dp/dt [siła to zmiana pędu przy zmianie czasu. pęd to odwrotnośc długości fali, czyli jej "przestrzenna częstotliwość", "liczba falowa". patrz wzór de Broglie: lambda = h / p = h / mv].

Siema.

Widzę, że ten temat nie był tutaj jeszcze poruszany, więc chyba warto żebym powiedział o tym conieco zważywszy, że ta teoria jest kluczem do zrozumienia struktur Świętej Geometrii!

Jakiś czas temu pewien naukowiec, Milo Wolff, kierowany czystą ciekawością i chęcią zrozumienia paradoksów Mechaniki Kwantowej, dokonał odkrycia, które powinno być już dawno głównym polem zainteresowania fizyków. Dlaczego? Gdyż w genialnie prosty sposób wyjaśnia wszelkie zagadki fizyki kwantowej, a także Teorii Względności Einsteina, łącząc te dwie wielkie teorie w jedną, spójną całość! :> Warto też dodać, że wszelkie kształty znane ze Świętej Geometrii wprost bezpośrednio wynikają z jego teorii

Poniżej zamieszczam wywiad z Wolffem przeprowadzony przez Geoffa Haselhursta, z polskimi napisami mojej produkcji:
http://www.youtube.com/view_play_list?p=819887A51E69B0B4
Jakby komuś się te napisy nie włączały samoistnie, można je wybrać z listy w prawym dolnym rogu okienka playera.

Dla głodnych wiedzy podaję też link do mojego tłumaczenia artykułu ze strony Haselhursta, na której opisuje on pokrótce, na czym polega teoria Milo Wolffa:
http://sasq.programuj.com/Stuff/WSM/Wolff-Wave-Structure-Matter.html

Choć teoria jest naprawdę przełomowa, niestety chyba jest "zbyt przełomowa" dla większości "naukowców", gdyż jak dotąd nie została oficjalnie zaakceptowana przez standardową fizykę [wiecie, jak jest: "Pioniera poznaje się po strzałach w plecach" ;P ].
Jednak coraz więcej ludzi się z nią zapoznaje i zaczyna rozumieć, że pojęcie punktowej cząstki, kwantowego prawdopodobieństwa, a także odrzucenie teorii Eteru, to były największe pomyłki Nauki. Ta garstka ludzi z otwartymi umysłami rozwija teorię Wolffa dalej i kontynuuje badania. Między innymi Gabriel laFreniere ( http://glafreniere.com/ , po angielsku ), który skupił się głównie na Relatywistyce , no i ja, który skupiam się na... wszystkim [Głównie na znalezieniu konkretnych powiązań z istniejącymi teoriami, konkretnymi obliczeniami matematycznymi itp.]
Niestety nie mam jeszcze własnej strony na ten temat po polsku, ale w międzyczasie przetłumaczyłem całą książkę Milo Wolffa na język polski i właśnie kombinuję, jak by ją tu wydać w Polsce ;J [jakby ktoś był chętny mi w tym pomóc, to będę wdzięczny ], oraz piszę swoją własną, traktujacą temat jeszcze szerzej i mam nadzieję napisać ją w taki sposób, by każdy mógł to zrozumieć i dogonić pierwszy szereg Nauki [a właściwie to przegonić ten oficjalny ].

Życzę miłej lektury i wspaniałych olśnień podczas czytania   Zachęcam do dzielenia się uwagami i własnymi przemyśleniami

Nassim na żywo, AlienEvent

Dostałem właśnie cynk:
"Nassim Haramein will be appearing via Live Video Streaming at the AlienEvent conference on Sunday, March 21 from 10AM to 12:30 PM. You may watch this lecture via Video Streaming with a $39 donation to AlienEvent. Go to :: http://www.alienevent.com Click on the Paypal donation button to donate and obtain the login password."
Tłumaczenie:
"Nassim Haramein pojawi się poprzez strumień video na żywo na konferencji AlienEvent w niedzielę 21 marca między 10:00 a 12:30 [nie wiem tylko według jakiego czasu ]. Możesz oglądać ten wykład poprzez strumień video wpłacając 39$ dotacji dla AlienEvent. Przejdź pod adres http://www.alienevent.com Kliknij na przycisk 'Paypal donation' (dotacja poprzez Paypal) by wpłacić dotację i uzyskać login i hasło."

Jeśli by ktoś przypadkiem to nagrywał i wrzucił tutaj byłoby fajnie