Lucyfer, wyglądało to dokładnie tak jak ten obrazek na czarnym tle!!!

Leszek,

Dzięki za obrazki, mam nadzieję, że napiszesz coś więcej

Co do moich odczuć. Odnosiłem wrażenie, że to co jest w kuli to ograniczona rzeczywistość a wszystko to co poza nią to prawdziwy świat w którym jest moje miejsce.

Cały świat, który odczuwałem był nieskończenie wielki, ale miałem wrażenie, że jestem w każdym miejscu jednocześnie przenosząc tylko swoją świadomość. Było tam wiele jakby obrazów ze światła, można było "stworzyć" myślą co się tylko chciało. Sam byłem takim świetlistym punktem.  

Kula nie tworzyła wiru, tylko to ja tworzyłem wir na powierzchni tej kuli. Ale tak jak pisałem kula ta była spora. Jakby stanąć naprzeciw 10 piętrowego budynku. Szerokość wiru była niewielka ale za to był głęboki.

Spróbuj zamknąć oczy, i wyobrazić sobie, że "odklejasz" się od obrazu, który widzisz przez oczy, w momencie kiedy się od niego oderwiesz to widzisz go przed sobą jakby na ekranie. To co otacza twoją świadomość i ekran to środek wiru. Teraz sobie wyobraź, że cofasz się do tyłu patrząc na zmniejszający się ekran. Ważne, żebyś nie wyobrażał sobie że jakby cofasz się za swoje ciało. Musisz sobie wyobrazić to cofanie jakbyś zmniejszał się w środku samego siebie w punkt cały czas zmniejszasz się i wchodzisz w wir którego ścianki są coraz bliżej siebie. Kiedy dotrzesz do punktu krytycznego czyli środka wiru, wtedy właśnie otwiera się jakby przejście na zewnątrz. I wir zamiast zmniejszać się to się powiększa i wychodzisz wtedy z tej kuli jaką jest świat materialny.

W mojej wizji wchodzenie do świata materialnego wyglądało tak:
                  C
               x C
          x      C
      x
  x
A              <--  B
  x
      x
          x    C
              xC
                C

A - czarny punkt który potem zamienił się na biały i potem na ekran przez który widać było to co w środku kuli
B -moj punkt świadomości
C - ścianki kuli
X - wir

Natomiast wychodzenie z świata materialnego do tego na zewnątrz wygląda tak
            
                           C
x                       x C
  x                 x     C
      x        x
           xx  
A         B     --> Y
           xx
      x        x
  x                 x     C
x                       x C
                            C

A - obraz od którego odklejasz się w myślach
X - tunel
B - punkt krytyczny przez który przechodzisz
Y - twój punkt świadomości opuszczający wir
C - ścianki kuli

Problemem w tej całej wizualizacji jest przyciąganie punktu krytycznego B które zaczyna oddziaływać zaraz gdy przez niego przejdziesz. Jest strasznie ciężko wyrwać się aby podążyć do ścianek kuli C.

pozdrawiam

Hej,

Nie wiem czy piszę w dobrym dziale ale chciałbym się z wami podzielić ciekawym punktem widzenia.

Rozmyślałem dzisiaj o tym jak jest zbudowany nasz świat pod kątem świętej geometrii itp, i postanowiłem trochę nad tym pomedytować.
Generalnie nie poruszam się płynnie w temacie świętej geometrii jak Leszek więc nie bardzo wiem jakich słów użyć - tak więc opisze to co widziałem po swojemu, i liczę na wasze komentarze jak to się ma do geometrii.

Otóż, podczas medytacji poprosiłem swojego opiekuna o zaprezentowanie mi różnicy pomiędzy światem złożonym z materii a wymiarem duchowym/tym skąd pochodzi nasza świadomość. Po chwili tak jak to w moich medytacjach przyszły obrazy. Wyglądało to tak:

Byłem świetlistym punktem w dziwnym świecie podobnym do naszego obecnego ale bez żadnych zasad i praw fizycznych. W świecie tym było dużo różnych świetlistych punktów poruszających się w 3d.  W świecie tym była też olbrzymia kula. Można by powiedzieć, że kula ta miała dobre 100m średnicy. Od kuli emanowało jakby przyciąganie.  Opiekun powiedział mi, że jest to świat materialny. Zbliżyłem się do kuli, jej powierzchnia była metaliczna. Zapytałem się jak to możliwe skoro nic przez jej ścianki nie widać. Opiekun powiedział, że świat materialny jest w środku tej kuli. I powiedział, że pokaże mi teraz na czym polega doświadczenie życia w materialnym świecie i jak z niego powrócić.

Kiedy zbliżyłem się bardzo blisko do kuli, i pomyślałem, że jej dotykam, na jej powierzchni utworzył się mały wir. Taki jak się tworzy w umywalce gdy spływa woda. Wir ten cały czas się powiększał i pogłębiał. Gdy osiągną głębokość tak z 20 metrów na jego końcu pojawił się czarny punkt który załamywał metaliczny kolor ścianek wiru. Gdy pojawił się ten punkt zacząłem odczuwać coraz większe przyciąganie do środka tego wiru. Postanowiłem się w niego zagłębić. Gdzieś w połowie drogi czarny punkt zamienił się na białe światło i praktycznie w tym samym momencie stał się jakby małym ekranem przez który widziałem swój pokój. Przyciąganie było tak silne, że nie byłem już w stanie się jemu przeciwstawić.  Gdy byłem dosłownie milimetry przed punktem przez który widziałem swój pokój usłyszałem przewodnika który mi powiedział, że tak właśnie moja świadomość jest połączona ze światem materialnym. Powiedział że dziura/ekran na który patrze to obraz jaki widzę przez swoje oczy. Powiedział, że gdy zbliżę się to tego punktu jeszcze bardziej to w tym momencie wir się zamknie i będę otoczony światem materialnym.  Jeśli zechcę z niego wyjść muszę wyobrazić sobie, że odrywam się od swojego materialnego ciała ale nie na zewnątrz tego ciała za plecy tylko do środka ciała.  ( Powiedział, że wyobrażając sobie wyjście z ciała za plecy podróżuje się cały czas po świecie materialnym. ) Trzeba stworzyć silny wir który jakby skupia się w jednym punkcie w naszym ciele i się jakby wycofywać do niego. Jeśli będzie silny to przebije on ścianę tej dziwnej kuli i będzie można się z niego wydostać.

Nie umiem dobrze opisać o co chodzi ale tak jakby to co nas otacza to materia a żeby się wydostać trzeba wejść jakby w siebie do środka tworząc wir który musi być silny, trzeba przeciwstawić się jakby przyciąganiu i wchodzić coraz głębiej, jest to takie wrażenie jakbyśmy pomniejszali się w nieskończoność aż do małego punktu wtedy ten punkt zmienia się jakby w naszą świadomość i przełamuje barierę. Innymi słowy wygląda to tak jakby cały świat duchowy był poza nami ale jednocześnie w nas samych...

Co o tym sądzicie?

tunek

Xellos,

Te dwa ostatnie zdjecia nie sa photoshop'owane. Wyglądają tak bo zdjęcie było robione z długą ekspozycją. Aparat albo był na statywie albo na czymś leżał. Wiem bo jestem fotografem. 

Można to poznać po tym, że krawędzie wiru są rozmyte a światło odbite od tego czegoś ładnie odcina się od totalnie czarnego nieba, które też jest rozświetlone przy horyzoncie tylko na zdjęciach z wydłużonym czasem.

na  2 zdjęciu po prawej stronie widać gwiazdę która tworzy smugę - moim zdaniem naświetlanie około 2-3 minut.  Pierwszy plan prześwietlony.

To co mnie zastanawia to 1 zdjęcie z postu leszka - krawędzie tego wiru są strasznie ostre i wręcz idealne. Teoria o rosyjskiej rakiecie moim zdaniem odpada, żaden uszkodzony pocisk nie wygenerowałby tak symetrycznego i równego wzoru.

Na zdjęciu z gługą ekspozycją (2 fotka) widać, że "koło", które tworzy wir jest jakby 3D. Tzn prawa strona i dolna strona schodzą się jakby do jednego punktu na ziemi sugerując, że cała ta spirala nie "wisi" w przestrzeni tylko już od samej ziemi "wiruje" rozchodząc się z prawej strony na lewo do góry i od obserwatora - lub schodzi w to miejsce z punktu centralnego wiru.



tunek

Hej,

Ostatnio, głównie po wykładach Nassima naszło mnie na przemyślenia na temat czasu i jego upływu.

Tak sobie pomyślałem, jeśli rzeczywistość jest fraktalna i da się skalować w nieskończoność to jak jest z czasem?

Wyobraźmy sobie 3 punkty odniesienia:

- gromada galaktyk jako całość
- człowieka
- małe żyjątko coś w deseń bakterii


i załóżmy, że wszystkie 3 mają świadomość taką jak człowiek.
Jak wygląda dla nich upływ czasu dla całego systemu materii?

Teoretycznie czas płynie z taką samą prędkością bez względu na skale. Ale jeśli popatrzymy na niego z tych 3 punktów widzenia to jest zupełnie inaczej...  Dla człowieka, jeden dzień jest punktem wyjściowym, dla gromady galaktyk to w zasadzie nic, a dla malutkiego żyjątka to kupa czasu.

I teraz tak na prawdę co jest skalowalne? Czas, który płynie różnie w zależności od wielkości/miejsca we fraktalu czy też świadomość skorelowana z materią na danym poziomie fraktalu?

Czy też może czas ulega zakrzywieniu proporcjonalnie do miejsca w którym znajduje się świadomość na "spirali" dążącej do środka "czarnej dziury" ??

Nie za bardzo wiem jak to napisać

Co możecie polecić z fajnych książek na ten temat?


tunek

Witam wszystkich,

Jestem tu nowy i na wstępie chciałem podziękować wszystkim za wspaniałe tłumaczenia wykładów Nassima.

Nie wiem czy jest to dobre miejsce na ten post ale na pewno pasuje do teorii Nassima.
Słyszeliście kiedyś o praktycznym użyciu Nassimowej geometrii?

http://merkaba.ezoteria.pl/medytacja_Merkaby.html


Pozdrawiam,
tunek