MHS, niczego nie chcę udowadniać, a pisząc <racje>, miałam na myśli określone zdanie na dany temat, niekoniecznie prawdziwe. Oczywiście, że nie jestem w stanie udzielić merytorycznej odpowiedzi na zadane przez Easta pytanie, ale zastanowić się przecież mogę. Jak również dojść do jakichś tam tymczasowych konkluzji. A że wciąż jestem w drodze, to i świadomość różna. No i kawa różnie smakuje… 
Co do serca, zgadzam się w zupełności. Ale  ze świata zewnętrznego też da się co nieco uzyskać. Szczególnie, jeśli chodzi o inspiracje.

Lucyfer, dzięki, ale to wykres, nie wzór. Choć można to i tak postrzegać.

Pozdrawiam 

I  w tym tkwi Twój problem. Cudze zdanie odmienne od Twego odczytujesz jako nieprawdę albo jako czyjąś niewiedzę, stąd konieczność stawiania kawy na ławę. Ale to z Ciebie wypływa ta  konieczność, więc kręcisz się jak koń w kieracie. A ludzie i tak mają i mieć będą swoje zdanie, nic na to nie poradzisz.
Zatem odpuść nieco sobie, a świat też Ci odpuści. Poza tym nadmiar kawy szkodzi…
Wybacz braciszku tę dygresję, ale to tylko moje, koślawe spojrzenie, żadna prawda… zrobisz z tym co zechcesz… 

East zadał bardzo ważne pytanie: „Pytanie tylko, czy umysł jest narzuconym ludziom obcym programem przez obce rasy, czy też naturalną barierą ochronną mimo wszystko”.
Myślę, że warto to sobie przemyśleć, uwzględniając także cudze racje. 

Wracając do filmu, to wg mnie głównym jego przesłaniem jest myśl, że najważniejsze kryje się między liczbami… czyli my, nasze uczucia, po prostu życie.
Max jakby zapomniał o tej prawdzie… stąd niezwracanie uwagi na ciepłe zainteresowanie sąsiadki z naprzeciwka… nie dostrzegał, albo obawiał się uczucia… tego, co najważniejsze… choć wydaje się, że na koniec to pojął…
Czy istnieje wzór na miłość?

Pozdrawiam serdecznie 

Jeśli Wszystko, cały świat jest Bogiem, to również jest nim każdy, nawet jeśli tkwi jeszcze w niewiedzy i ciemności. Jeśli Bóg jest miłością bezwarunkową, to akceptuje i kocha również swoje ciemne cząstki.
Jak zatem do powyższego ma się to zdanie, cyt. „Jeśli wybierzesz drogę światła, Bóg zaakceptuje cię i ześle ci swoją łaskę bez względu na twoją przeszłość.” ?
To wcześniej Bóg nie był w stanie zaakceptować swego stworzenia (siebie), które jeszcze na drodze nieoświetlonej? Czyli nie był w stanie ukochać każdej swojej cząstki? Nawet ciemności, która także z niego, skoro jest Stwórcą wszystkiego?
O jakim Bogu zatem mówimy?

Gdzieś przeczytałam (już nie pamiętam gdzie), że wystarczy by ludzie dobrzy nic nie robili a zło zatriumfuje. 
Mam jednak pytanie w związku z powyższym, czy dobro w ludziach dobrych już samo w sobie nie jest wartością, która jednak funkcjonuje poza ich pozornym nic nie robieniem? Wydaje mi się, że sama idea dobra jest jakąś przeciwwagą dla zła, nawet tego przejawionego.

Czy istotnie potrzebne jest więc aktywne włączenie się w walkę ze złem, ryzykując odejściem od metod zawierających się jeszcze w zbiorze dobra? Czy wystarczy istnienie dobra w świecie, by go zmienić, a przynajmniej utrzymać w równowadze?
Jednak dobro działa, bo myśl, uczucie, pragnienie są aktywnością. Do tego dochodzą czyny, chociażby protest przejawiony w niezliczonych postach na internetowych stronach, nie mówiąc o małych protestach w lokalnych społecznościach.
Zatem, istotna jest nasza niezgoda. Bo ma ona na względzie dobro zarówno osobiste jak i ogółu.

No i jeszcze gdzieś usłyszałam, że wystarczy wyłączyć siebie z tego, niechcianego kramu (czytaj systemu)…
Pozostaje pytanie ... jak ...(by było skuteczne)...

Pozdrawiam 

I co wynika z Twojej wypowiedzi? Głęboka niewiara w człowieka.
Owszem, na razie człowiek jest jeszcze nieświadomy swego potencjału, na razie. Ale, czy to powód, by tracić wiarę? Gdyby wszyscy ją utracili pogrążylibyśmy się w mroku, bez żadnej nadziei na zmianę sytuacji. A przecież głosicie tu rewelacyjne wieści o powszechnym polu świadomości, o bezkresnym kosmosie, o połączeniu wszystkiego, o przepływie informacji itp. 

Przyznam, że nie oglądałam większości zamieszczonych filmów, bo mi to niepotrzebne. Bo mam w sobie wiarę w doskonałość wszechświata i każdego jego elementu. Mam wiarę w samo naprawę świata, bo świadomość i miłość nie znają barier …

To, że dziś ktoś jeszcze zabija, nie znaczy, że będzie czynił tak jutro. Bo jutro dozna przebudzenia i  poczuje w sercu miłość …
Gdybym miała widzieć tylko jeden z biegunów, biegun zła, byłabym skazana na zło. Lecz widząc również biegun przeciwny, mam możliwość wyboru. Każdy ją ma i z czasem wybierze dobro, bo to gwarantuje chociażby instynkt samozachowawczy. Nie wspomnę już o Bogu, choć to takie nienaukowe … 

Pozdrawiam

Ależ każdy codziennie programuje „próżnię” własnymi myślami i uczuciami … a czyni to za pomocą wspaniałego narzędzia, jakim jest człowiek.
Inaczej, ŚWIADOMOŚĆ posługuje się człowiekiem.
I tak to działa … 

No proszę, świetna koncepcja z tą kreacją rzeczywistości, która NIE JEST obiektywną/absolutną, tylko wymyślaną przez nas. Lecz skąd my? W czyjej głowie zostaliśmy wymyśleni jako „obiektywna” rzeczywistość? A kto wymyślił tego, co nas wymyślił?
A jeżeli świat, to gigantyczny mózg, z całą swoją siecią? A my to mknące z nadświetlną prędkością impulsy?
Wówczas nie powinny dziwić powiązania reptiliańskie, czy wpływanie na giełdę … No i mamy to co JEST, czyli mózg myślący. 
Poza tym, jak najbardziej jestem za powstrzymaniem D.Icke’ …

Wybaczcie te dwa grosze, trzeci wrzucam na giełdę, jako inwestor stosujący strategię małpy, ku pomnożeniu nam Wszystkim!
Pozdrawiam 
 

Leszku, oczywiście wiem, że nie o to chodziło Eastowi.
Mimo to, pozwoliłam sobie podejść do tematu od innej strony, następstwem czego był Twój porządkujący post. I doskonale ująłeś sedno problemu.    Jednak potwierdzenie fraktalności naszego pola to końcowy efekt naszych starań, naszego działania w życiu.
Na czym opieramy to działanie, na jakich wartościach to już inne zagadnienie. Ważny jest skutek i dobrze, że można go zmierzyć, zawsze to jakiś obiektywny ogląd naszej subiektywności …
Bo przecież niejednokrotnie nosić możemy fałszywy, wyidealizowany obraz siebie samego. A tu, proszę, proste badanie i okazuje się, że brak nam aureoli nad głową … 

Pozdrawiam serdecznie 

A serca czytać będą te wzory i wpadać w stany błogości? 
Chyba nie ta kolejność … tu wzór nic nie pomoże, tylko wysoce etyczne życie … a czy można je opisać przy pomocy wzoru?

Powiedzmy inaczej. Kontrola z jakiejkolwiek strony przydarza się na własne życzenie. 
Gdy podmiot nieświadomy jest na tyle, by zachować osobistą wolność i niezależność.