Współczesne teorie naukowe a ezoteryka
Teoria Petera Plichty
Peter Plichta udowadnia, że liczby nie mają charakteru przypadkowego, że nie są abstrakcyjnym wymysłem lecz są wyznacznikiem podstaw budowy materii. Punktem wyjścia całej teorii jest krzyż liczb pierwszych (pojęcie autora).
Liczby pierwsze znajdują się w otoczeniu liczby 6.
6n ± 1 dla n = 1,2.3.....
Na promieniu liczby 2 i 3 znajdują się ich wielokrotności. Więc pozostałe liczby są pochodną liczb 2 i 3. 1 natomiast jest pierwszą liczbą pierwszą od której pochodzi cała ich reszta według ciągu 6n ? 1. Wyjaśnia to trójkowy podział wszystkiego, ponieważ wszystkie liczby pochodzą od podstawowych 1,2 ,3. Trójkowy podział świata obserwujemy na każdym poziomie. Okazuje się to tak oczywiste, że aż umknęło naszej uwadze. Wiadomo, najciemniej jest pod latarnią. Oto kilka przykładów na trójkowy podział wszystkiego. Stany skupienia materii :
* stały
* ciekły
* gazowy Wszystkie wielkości fizyczne da się sprowadzić do trzech:
* masy
* długości
* czasu
Atom – podstawowa jednostka materii składa się z trzech elementów:
* protonu
* neutronu
* elktronu
Proton składa się z trzech kwarków.
DNA tworzą trzy rodzaje chemicznych "cegiełek"
* kwas fosforowy
* cukier
* zasada
Rośliny wytwarzają trzy podstawowe substancje odżywcze.
* cukry
* tłuszcze
* białka
Ciało ludzi i zwierząt składa się z trzech podst. Części: głowy tułowia kończyn.
Itd. Przykłady można by mnożyć w nieskończoność.
Liczby w krzyżu liczb pierwszych układają się kręgami.
Suma liczb w określonym kręgu wynosi:
1.krąg: 0 + 1 + 2...+ 24 = 300 = 1 · 300
2.krąg: 24 + 25 + 26...+ 48 = 900 = 3 · 300
3.krąg: 48 + 49 + 50...+ 72 = 1500 = 5 · 300
4.krąg: 72 + 73 + 74...+ 96 = 2100 = 7 · 300
Podstawowa wartość 300 powiększa się zgodnie z porządkiem liczb nieparzystych.
Ma to coś wspólnego z prawem liczb nieparzystych znanym już Pitagorasowi, mianowicie;
Suma poszczególnych liczb daje w wyniku kwadrat tych liczb.
1 + 3 = 4 = 22
1 + 3 + 5 = 9 = 32
1 + 3 + 5 + 7 = 16 = 42
W ten sposób rośnie również liczba bliźniaczych par elektronów na kolejnych powłokach.
Po pierwszych dziesięciu kręgach otrzymujemy wartość
300 × 102 = 30 000
W rezultacie otrzymujemy podstawowy mnożnik 3, będący stałą krzyża, który powiększa się po porostu przez 100 czyli kwadrat liczby 10.
Nieskończoność przejawia się w trojaki sposób (nieskończone są przestrzeń, czas i liczby), same zaś liczby zbudowane są na pierwszych trzech liczbach 1, 2 i 3. Liczba 3 jest podstawową stałą przestrzeni liczb pierwszych i musi być również stałą rozprzestrzeniania się prędkości światła.
Prędkość światła wynosi bowiem 3 × 1010 cm/s
Zaobserwowane stałe fizyczne i wzajemne stosunki różnych wielkości są kombinacją liczb 3 i 4 ; 34 = 81 Odwrotność 1: 81 = 0,00123456789
Lub przekształcając wzór Einsteina
E=mc2
Jego właściwa postać to:
E2 = m2c4
c = 3 × 1010 cm\s
34 = 81
E2 = m2 × 34 × (1010cm\s)4
E2 \ m2 = 81 × 1040 cm4\s4
Ponieważ liczba 81 ma swoją odwrotność równą 0,0123456789 powyższe równanie można zanotować również jako odwrotność:
m2\E2 = 0,0123456789
Jak łatwo zauważyć wzór określający stosunki pomiędzy podstawowymi kategoriami czasu, energii i przestrzeni odzwierciedlają porządek liczb.
Oto kilka przykładów na nieprzypadkowość, różnych, zdawałoby się, nieprzystających do siebie wielkości:
Między ziemią a księżycem jest odwrotny związek stosunków długości trwania ich obrotów. Obrót księżyca wokół ziemi wynosi 27,32 dni. Obrót ziemi wokół słońca – w przybliżeniu 366 dni.
1 : 27,32 = 0,0366
1 : 366 = 0,002732
Przyspieszenie księżyca wynosi 0,273 cm/s2 promień zaś 0,272 promienia ziemi.
Stosunek mas ziemi i księżyca wynosi 1 : 81 = 0,0123456789
Wielkości kosmiczne są również w korelacji liczbowej ze zjawiskami biologicznymi.
* miesiąc gwiazdowy(obrót księżyca wokół ziemi) wynosi 27,32 dni. Cykl menstruacyjny kobiety – 27-28 dni.
* Ciąża 10 miesięcy gwiazdowych czyli 273 dni.
* Temperatura 0 absolutnego – 273°C
Są to wielkości , zdawałoby się, nie mające z sobą kompletnie nic wspólnego. Dlaczego wobec tego są między nimi takie zgodności wykluczające jakikolwiek przypadek?.
Następnym "cudem", który zauważył Peter Plichta jest prawdziwe znaczenie trójkąta Pascala. Figura ta była znana już w starożytności a do Europy przywieźli ją arabowie (informacja ta jest nie bez znaczenia ze względu na źródło nauk hermetycznych)
Przez współczesnych traktowany jest jako ciekawostka matematyczna. Tymczasem odzwierciedla on geometrię przestrzeni zbudowanej z liczb.
Jeżeli współczynniki dwumianowe parzyste i nieparzyste oznaczy się innymi kolorami (zrobił to polski matematyk – Sierpiński) otrzyma się figurę zwaną trójkątem Sierpińskiego.
Jak widać jest to figura fraktalna. Podstawą poszczególnych elementów tego fraktala jest liczba 4. Trójkąty zawarte we fraktalu mają podstawę o długości wielokrotności liczby 4.
Peter Plichta chcąc przekonać się jak budowana jest przestrzeń przez niekontrolowane, przypadkowe zdarzenia, wykonał doświadczenie oparte na pewnej grze liczbowej. Doświadczenia nie będę opisywała bo jest dość skomplikowane.
Po wykonaniu kilkuset powtórzeń graficzny wynik okazał się ....trójkątem Sierpińskiego. Przypadkowe zderzenia elementów modelujących cząstki elementarne zbudowały idealny fraktal o podstawie 4 i wielokrotności l
Moim zdaniem teoria Petera Plichty jest absolutną rewelacją. Trudno nawet nazwać ją teorią. Teoria, bowiem jest to model stworzony na podstawie obecnych danych. Model ten jest tymczasowy i zmienia się wraz z danymi.
To, co pokazał Plichta nie jest teorią tylko faktami, którym w żaden sposób nie da się zaprzeczyć. Ponadto sięga źródeł wszystkiego.
Pytanie, dlaczego przytoczyłam tę teorię, co ściśle matematyczna teoria liczb ma wspólnego z ezoteryką. Okazuje się jednak, że ma bardzo dużo. Sam Plichta przecież znalazł analogie matematyki z życiem, tym bardziej ezoteryka, która postuluje jedność wszystkiego znajduje powiązanie wszystkiego ze wszystkim.
To, że tak jest, że współczesną teorię liczb również znajdujemy w ezoteryce dowodzi Kabała.
Zapoznałam się z Księgą Jecirah – kluczem do Kabały i odnalazłam w niej teorię Petera Plichty.
Kabała przedstawia Dzieło Stworzenia operując dla nas dziwnym i niezrozumiałym językiem liter i liczb. Litery są wieloznaczne. Jedną literę odczytuje się w trzech znaczeniach na trzech poziomach. Jest to język nie liniowy i nie logiczny. Jest to język mogący oddać przekaz wieloznaczny z poziomów duchowych gdzie prawda jest syntetyczna i symboliczna a na pewno nie jednoznaczna.
Literą przypisane są liczby, i teraz głównie nimi się zajmę, gdyż to one właśnie odnoszą się do przytoczonej powyżej teorii.
Główny trzon Kabały stanowi 10 SEFIROT (liter)
"Litery ukoronowały rzeczy. Niektóre zostały połączone z jednymi, inne z drugimi. Te zamieniają się z tymi, a tamte z tamtymi. Te odpowiednio do tamtych i jedne odpowiednio do drugich. Także w całej Rzeczywistości jedno przeciwstawia się drugiemu. Gdyż jedno w opozycji do drugiego utworzył Bóg: dobro w opozycji do zła; zło ze zła, a dobro z dobra. Dobro jest kryterium dla zła, a zło dla dobra. Dobro zostało ukryte dla dobrych."
"Dwanaście jest na dole i siedem na górze, na ich tyle, a trzy są na tyłach siedmiu. I z trzech jest Fundament Jego mieszkania. I one wszystkie zależą od Jednego. Znakiem jest jeden, nie ma w nim dwóch. Król jest jeden w świecie i jego Imię jest jedno."
Imieniem tym jest JHWH – cztery główne litery, od których pochodzi wszystko.
JHWH odpowiadają liczby 1,2,3,4.
W Kabale wyróżnia się trzy litery matki J (JOD), H (HE) W (WAW). Odpowiadają im liczby 1,2,3. Trzy litery matki określają również trzy główne żywioły: powietrze, ogień i wodę.
Mają one swoje znaczenie.
Liczba jeden:
Początek rozwijania się rzeczywistości. Wyłania niebo i ziemię. "Znakiem jest jeden"
"Król jest jeden na świecie i jego Imię jest Jedno"
Liczba dwa.
Wyznacza cztery główne kierunki Dzieła Stworzenia.
Liczba trzy.
Jest podstawą i budulcem materii. Wyznacza trzy komplementarne układy rzeczywistości.
Liczba cztery.
Opisane są jako cztery istoty z Rydwanu Chwały JHWH (Boga), które udają się w sześciu kierunkach i biorą udział w wyłanianiu się świata. Tworzą główne kierunki Dzieła Stworzenia. Zamknięcie cyklu trójkowego. Zamyka tetragramaton JHWH.
Pozostałe liczby są pochodną tych czterech, a właściwie trzech liter matek. Bo 4 to 3+1;
Liczba pięć.
Zapieczętowanie. Znaczy to: wykończenie, zakreślenie granic, ochrona, dopełnienie.
Nie buduje, nie tworzy.
Liczba sześć.
Wyznacza kierunek. Jest sześć dni Stworzenia. Jest ona miarą Świątyni Salomona czyli wzoru doskonałości kosmicznych proporcji. W Świątyni wyraża się mowa całego świata.
Liczba siedem.
Liczba samej Świątyni Salomona, pełnia, wykończenie.
Liczba osiem.
Jest pochodną dwa. Od litery HE, które jest 2 i 4 . 2 × 4=8
Liczba dziewięć.
Jest pochodną trzy. Od litery matki - Waw 3 × 3 = 9.
Liczba dziesięć.
Dziesięć pierwszych liczb jest zasadą dla pozostałych. (dziesięć SEFIROT). W dziesięciu jest koniec i początek.
Odniesienia do teorii Plichty.
1. Trzy litery matki to tajemniczy kod trójkowy, według którego zbudowany jest świat. Trzy to w Kabale właśnie podstawa budowy materii.
2. Od liczb 2 i 3 według krzyża liczb pierwszych pochodzą wszystkie pozostałe, poza liczbami pierwszymi.
3. Liczba 6 będąca w Kabale wyznacznikiem boskich proporcji i kierunkiem Stworzenia; tutaj jest również liczbą specjalną. Wyznacza miejsce liczb pierwszych. One, bowiem są sąsiednimi liczbami 6 i jej wielokrotności.
4. Liczba 1 w obu przypadkach jest początkiem wszystkiego. Jest pierwszą liczbą pierwszą, od której pochodzą wszystkie liczby pierwsze.
5. Dziesięć sefirot Kabały jako podstawa rzeczywistości jest w matematyce podstawą systemu dziesiętnego. Sama liczba 10 jest granicą pierwszego "poziomu" liczb. Wszystkie inne liczby powstają przez dodanie do liczb zasadniczych 10 i jej wielokrotności. Czyli jest w matematyce liczbą kończącą jeden cykl i zaczynającą następny. System dziesiętny nie jest, więc przypadkowy. Odzwierciedla, bowiem liczbowy porządek organizacji wszechświata.
6. W teorii Plichty i w Kabale liczby 5, 7, 8 i 9 nie mają specjalnego znaczenia. Są liczbami dodatkowymi.
7. W trójkącie Sierpińskiego pierwsze czarne pole –liczba 1 jest początkiem całej figury. Następne dwa pola – liczba 2 są rozwidleniem – wyznaczają kierunki (według znaczenia liczby dwa).
Z pierwszego zasadniczego kierunku powstaje pierwsza figura o podstawie 4. Ona jest wzorem dla pozostałych. (W Kabale cztery główne kierunki wyznaczone przez dwa).
Podstawy następnych trójkątów są wielokrotnością 4. Przy czym podstawa w każdym następnym trójkącie podwaja się. Czyli, że fraktal buduje się w oparciu o liczbę 4.
34 = 81. W tej liczbie zawiera się stabilna materia.
12, 22, 32, 42... - hierarchie materii wyznaczone przez liczbę 2 (powłoki elektronowe określające wielkość i rodzaj atomu – stopień złożoności atomu)
Pierwsza, główna i wzorcowa część fraktala składa się z trzech trójkątów.
W każdym następnym "piętrze" są trzy pola trójkątów. Jedno pole główne i dwa boczne. Pole główne jest jednorodne i nie dające się podzielić w tym porządku. Pola boczne natomiast dzielą się w systemie trójkowym.Jest to wyraźnie fraktal o budowie trójkowej z jedną figurą wyznaczającą;
1 + 2 = 3
Według Kabały – trzy litery matki, gdzie jeden jest literą główną i wyznacznikiem.
Każdy trójkąt główny można podzielić ale tylko jako odwrotność pozostałych, tzn.
wierzchołkiem do góry.
Moim zdaniem jednak największą rewelacją Kabały jest to, że układ 10 Sefirot oddaje schemat kodowania w DNA.
W DNA podstwą kodu są cztery zasady: adenina, guanina, cytozyna i uracyl. Kombinacje tych czterech zasad tworzą triplety kodujące, które są podstawą dalszego przebiegu replikacji i odtwarzania kodu genetycznego.
W Kabale cztery litery główne określające imię Boga JHWH są wzorem na budowę rzeczywistości wszechświata. Litery pochodne są połączone w trójki.
W teorii Petera Plichty i Kabale jest tyle zgodności, że wyklucza to jakikolwiek przypadek. Sama ta teoria też go wyklucza. Zdarzenia "przypadkowe", bowiem układają się w porządku odzwierciedlonym przez trójkąt Sierpińskiego.
http://www.ezoteryka-terapia-trojmiasto.pl/teorie2.html
Pokaż wiadomości