Choose fontsize:
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.
 
  Pokaż wiadomości
Strony: « 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 »
521  Kluczem do zrozumienia jest wiedza / Fizyka / Odp: Czas i przestrzeń - wykraczając poza teorię Einsteina : Styczeń 02, 2010, 13:27:51
Znikła ta wypowiedź wiec ją tu wstawiam jeszcze raz  (chyba że ją można wstawić przednią Leszku)
Cytuj
Cytuj Leszek
Cytuj
"Dzisiejsi fizycy nie są świadomi tego, że czas jest kategorią psychiczną, a nie fizyczną. W świecie, w którym nie istnieje świadomość człowieka bądź zwierzęcia, nie istnieje ani czas przeszły, bo ten jest "funkcją psychiczną" pochodną istnienia psychicznego zjawiska zwanego pamięcią, ani czas przyszły, bo ten jest "funkcją psychiczną", której podstawą jest pamięć oraz wyobraźnia, która tworzy obrazy przyszłych zdarzeń."

Do wypowiedzi east,a dodam tylko że jest jeszcze coś takiego jak entropia której też nie wziął pod uwagę autor textu Bogdan Szenkaryk

Według II zasady termodynamiki, każdy układ izolowany dąży do stanu równowagi, w którym entropia osiąga maksimum. Zakładając, że Wszechświat jako całość jest układem zamkniętym, powinien on również dążyć do równowagi. Stwierdzenie tego faktu jest jednak stosunkowo trudne do zaobserwowania i dlatego prowadzi się liczne dyskusje czy Wszechświat jest, czy nie jest układem zamkniętym oraz czy rzeczywiście dąży jako całość do równowagi. Przeciwnicy tej koncepcji głoszą, że rozszerzającego się Wszechświata nie można traktować jako układu zamkniętego, gdyż nie można wyznaczyć obszaru, z którego nie wychodziłoby promieniowanie. Wiadomo jedynie, że entropia olbrzymiej większości znanych układów zamkniętych rośnie w kierunku, który nazywamy przyszłością. Tak więc, z tego punktu widzenia, termodynamika określa kierunek upływu czasu (tzw. termodynamiczna strzałka czasu).

Cytuj
Teoria względności podkreśla doniosłość pola w fizyce. Nie udało się nam jednak dotąd sformułować fizyki czysto polowej. Na razie musimy zakładać istnienie obojga: i pola, i materii
.
I tutaj może coś nam podpowiedzieć święta geometria

Może na pierwszy rzut oka nie w temacie ale jednak
Sposób postrzegania rzeczywistości determinuje sposób jej badania przez człowieka.
Percepcja rzeczywistości
1.Rola wiedzy i nastawień w procesie postrzegania.

Percepcja jako proc. zorganiz. interpretowania rzeczywistości a nie jej wiernego odzwiercied. Jest złożonym proc. wyciągania wniosków. W XIX w. MILLER sformuł. Tezę to co odbieramy jest w ogromnym stopniu zdecydowane to jaka droga nerwowa zostanie pobudzona. Jednak w ogromnym stopniu wiedza o świecie percep. rzeczywistości zależy od pewnej inteligentnej funkcji naszego umysłu która interpretuje ten świat również na poziomie wrażeń i spostrzeżeń. WITKIN przeprow. Badania nad STYLAMI POZNAWCZYMI to czego się spodziewamy podpowiada nam jaki ten świat jest. SHUBERT powiedział że żeby coś zrozumieć trzeba w to uwierzyć GOETHE natomiast widzimy to co wiemy PERCEPCJA nie jest bezpośr. doświad. Jest to złożony proces wyciągania wniosków. Ta teza odnosi się do wszystkich modalności zmysł: wzroku, słuchu, smaku, dotyku, bólu, czucia wew, trzewiowego, zimna. Zdolność mózgu do wykorzs. informacji niedostęp. w procesie percepcji sprawia że rzeczywistość modyfikujemy za każdym razem. Polega to na wykorzys. pewnej INFORM PAMIĘCIOWEJ,UZUPEŁNIENIU LUK, poprzez naszą pamięć o tej rzeczywistości.
2.Percepcja wzrokowa

Świat nauki jest zdomin. przez zmysł wzroku wg prof. BRONOWSKIEGO nasza cywilizacja i wiedza nie mogły się wykształ. bez tego zmysłu który działa podobnie jak kamera film. na ZASADZIE STAŁOŚĆI gdzie cechy przedmiotów wydają się niezmienne mimo że zmienia się odpow. im POBUDZENIE. Obraz rzeczyw. powstaje na styku świata zewn. i naszej integralnej funkcji umysłu która sprawia że ten świat jest sensowny, stały, spójny. Nasz obraz rzeczywist. powstaje poprzez bardzo skomplikowany syst. ruchów oka które zostaje naprowadz. na najbardziej istotne elementy obiektu obserwacji. Świat postrzegamy jako spójny dlatego że nasz system poznawczy potrafi wyodręb. w rzeczywistości pewne sensowne całości.
3.Obrazy konkurencyjne. Percepcja jako proces wyodręb. sensownych całości.

Obrazy konkuren-obrazy dwuznaczne co do których istnieje wiele sposobów interpretowan.

Mogą być postrzegane na wiele sposobów ale nigdy równocześnie, tzn. raz na rysunku widzimy młodą dziewcz, innym brzydką starą kobiet

My odbieramy, percypujemy jest to SYSTEM SĄDÓW o rzeczywis. a nie samą rzeczywistością. Nasz system narzuca na rzeczywis. pewną interpretacji zgodną z naszymi oczekiwaniami. Nasz system poznawczy organizuje rzeczywistość, strukturalizuje ją, interpretuje.
4.Założenia i prawa psychologii postaci.

Psychologia postaci GESTALT- protestuje przeciw poglądowi iż percepcja rzeczywistość jest sumą wrażeń (WERTHAIMER,KELLER). Nasz system poznawczy wyodręb. w tym polu spostrzeżeniowym pewne sensowne całości nazwano ją POSTACIĄ GESTALT nasz system wzrokowy dokonuje pewnej organiz. obrazów i pola spostrzeż. mianowicie rozdziela te pola na figurę i tło. Figura i tło mogą się zmieniać miejscami (raz postrzegamy tę właśnie figurę a raz tło).

PRAWA PERCEPCJI.

I Prawo podobieństwa-elementy są grupowane w całości ze względu na podobieństwa. do siebie.

II Prawo kontynuacji-całości są postrzegane ze względu na pewien kierunek zgodnie z którym te elementy przebiegają.

III Prawo zamykania (closer)-brakujące części figury uzupełniamy w taki sposób że postrzegamy tę figurę jako całość.

GIĘTKOŚĆ SPOSTRZEGANIA-dostrzeganie całości, domykanie ich. Bardzo złożone figury są rozpoznawane i dostrzegane pośród innych

IV Prawo bliskości-postrzegamy całość jako grupujące ją elementy położ. są blisko siebie.

Prawo zamykania i kontynuacji-są szczególnie ważne tworzą tzw. DOBRĄ POSTAĆ taką która jest najłatwiej spostrzegana. Świat postrzegany jest w postaci pewnych całości, identyfikowany. Tych całości jest skompl. procesem testowani a hipotezy o tej samej rzeczywistości które wysuwa nasz system poznawczy.
5.Percepcja przestrzeni fizycznej trójwymiarowej: rola informacji zawartej w obiektach, widzenie dwuoczne.

Informacje zawarte w samych obiektach podpowiadają nam, że rzeczywist. jest trójwymiar.

Zagęszczające linie-zwane ZWIEKSZENIEM SIĘ GRADIENTU CAŁOSCI inform. nas, że figura jest zlokal. w przestrzeni trójwymiar. Nie tylko widzenie dwuoczne KONWEGRENCJA OCZU podpowiada nam co jest rzeczywiście w przestrzeni ale także pewne cechy charakter- erystyczne kory wzrokowej a mianow. istnieje pewne przemieszanie nerwów na siatkówce obu oczu i odpow. im miejsc na korze mózg. Niedokładne nakładanie się tych obraz. Z prawego i lewego oka infor. naszą korę mózg.

że mamy do czynienia z głębią. Okazało się że na bardzo niskim poziomie siatkówki i kory mózg. istnieją wyspecjal. grupy nerwów do postrzegania tych przestrzeni jako linii, plam, kątów ale także ruch. Percepcja i integracyjna funkcja umysłu ma naturę rozsianą tzn. dzieje się w wielu częściach mózgowia i kory wzrok.
6.Percepcja obrazów dwuwymiarowych.

Aktywność korowych dekoratorów cech stanowi podst. wzrokowego rozpoznawania kształtów. Na poziomie kory następuje więc jakby rozłoż. obrazu wzrokow. na wiele element

System wzrokowy dokonuje organiz. obrazu że ukierunkowany jest na wyodręb. w obrazie pewnych sensownych całości. Figury zwane postaciami zostają dostrzeż. dzięki wyodrębnieniu stosunków pomiędzy poszcz. elementami obrazu. Na ekranie złudzenie to opiera się na zjawisku fi Polega ono na tym że jeśli w dwóch niezbyt odległ. miejscach siatkówki w szybkim tempie pojawia się taki sam przedmiot, dostrzegamy płynny ruch tego przedmiotu od pkt. gdzie pojawił się najpierw do pkt. gdzie wystąpił później. Przy niedost. inform. wzrokow. o ruchu mózg wybiera tę najb. prawdopodobną ewentualność. Spostrzegając jakiś kształt staramy się zidentyfikować go tj. przypisać go do pewnej klasy przedmiotów znanych nam z uprzednich doświad. Proces stawiania i weryfikowania hipotez powtarza się wielokrotnie aż do moment. znalezienia najodpowiedniejszej. W procesie spostrzegania kształt. ważną rolę odgrywają ruchy oczu.
7.Prawo Webera-Fachnera

W XIX w. WEBER zauważył, że nasze wrażen. subiektywne nie są liniową funkcją bodźców. FECHNER ujął to matemat. w formie że nasze subiekt. wrażenia są logarytmiczną funkcją tych bodźców. Wiąże się z zagadnieniem POMIARU jeśli ustalimy jakąś wysokość bodźca badamy ile trzeba tego bodźca fizycz. dodać żebyśmy dostrzegli subiektywną różnicę w stosunku do tego bodźca-LEDWIE DOSTRZE-GALNA RÓŻNICA. Okazało się że wyobrażenie wzrasta o stałą wielkość w stos. do bodźca. To jest słynne prawo WEBERA- FECHNERA, które mówi że to się zmienia logarytmicznie, nasze struktury psych. nasz syst. poznawczy nie odzwierciedla w sposób realistyczny. W latach 60 stało się oczywiste że inna relacja niż log-rytmiczna rządzi naszymi wrażen. subiektywn.
8.Prawo potęgowe Stewensa i Ekmana. Spostrzeganie przestrzeni fizyczn. a przestrzeni psychologicznej (subiektywnej).

Związane jest to z 2 postaciami STEVENS-EM i EKMANEM. Zaczęli oni wymagać bardzo dokładnie nowych metod skalowania, czyli nowych metod statystycz. wrażenia relacji na-szych doznań subiekt. do fizyczn. Otóż jedną z metod jest SZCOWANIE WIELKOŚĆI np. badamy ważność różnych miast na świecie. Przypuśćmy że Wiedeń ma wartość 10,prosimy by oszacował wartość innych miast przyjmując tą jego jednostkę psychologiczną. Oblicza się SREDNIĄ GEOMETR WARTOŚCI poszczeg. Miast. Jaka jest relacja przestrzeni fizycznej, przest. subiekt? EKMAN uzyskał fizyczne odległości różnych miast w których odległ. od Sztokholmu wynosiła 3-5tys.km.Mówił badanym by nie podawali km tylko prosił by wyobrażali sobie odległość. Interesowało go jaka była relacja naszych doznań, wrażeń, naszych wart-ości subiektywnych do tych bodźców. Naniesione pkt. to miasta które mają swoją odległość rzeczywistą oraz psychologiczną. Do pewnego momentu te związki są w miarę LINIOWE ale potem w miarę zwiększania odległości fizycz. naszymi doznaniami dzieje się coś interesującego. Odległości stają się coraz mniejsze choć fizyczna odległość rośnie. Im coś dalej tym się nam wydaje bliżej. Powstaje efekt skracania się odległości fizyczn. W sensie matematycznym ta krzywa mówi nam że jest to relacja potęgowa a nie logarytmiczna. Okazuje się że większość procesów fizjologicznych podlega prawu potęgowemu.
9.Przestrzeń subiektywna jako przestrzeń symboliczna.

Jaka jest relacja zaangażowania emocjonalnego i przestrzeni subiektywnej? Ekman prosił badanych by podali swoje zaangaż. emocjon. do różnych miast, również wyskalował te miasta jedną z metod szacowania wielkości. Otrzymał relację potęgową, tylko o wykładniku ujemnym. Jeśli coś jest blisko nas to jest bardzo duże zaangażowanie. W miarę zwiększania się odległości subiekt. czyli wewn. reprezentacji przestrzeni fizyczn. to zaangażow. maleje. Zaangażow. emocjon. jest funkcją odległ. subiektyw. Ekman nazwał to prawem odwrotności pierwiastka kwadrat. który opisuje relację odległości do zaangażowania emocjonalnego.
10.Psychologia architektury i środowiska.

Psych. architek. dotyczyła badań jak projektować przestrzeń fizyczn. by projektowanie przy-niosło zamierzony cel. Starożytni potrafili projektować tak by wywołać określone wrażenia. Kiedy budow. świątynie nie wiedziano jak usta-wić kolumny żeby z oddali nie sprawiały wrażenia że świątynia się zawali. Zatem kolumny nie mogą być równoległe. Iktionos powiedział że kolumny muszą być pochylone żebyśmy nie byli przekonani że te kolumny pękną w środku to trzeba stworzyć tzw. ENTAZĘ- pogrubienie kolumny w środku co sprawia że nie wydają się wklęsłe. Banki były tak projektow. by widać było że jest to twierdza solidna.

Psychologowie arch. i środ. Interesowali się jak ludzie zachowują się w pewnych środowiskach. Obserwowali w Londynie, Paryżu, Tokyo jak ludzie zachowują się w poczekalniach metra. Obserwowano jak zachowują się w pomieszczeniach, gdzie są jakieś FILARY wspierające konstrukcyjność. Okazało się że ludzie b. chętnie gdzie jest dużo przestrzeni gromadzą się wokół tych filarów. Jest to jakby trans kulturowe

Ludzie szukają pewnej prywatności, ta ściana ich chroni, jest im przyjemnie. Kiedy patrzono jak ludzie zachow. się w kawiarniach obserwowano to samo zjawisko. Ludzie nie wybierają miejsca na środku tylko gdzieś z boku. Wiele danych wskazuje że zacieśnienie przestrzeni fizycznej, pogwałcenie tych niepisanych kulturowo reguł korzystania z tej przestrz. prowadzi do zaburzeń psychol. i fizjologicznych.
11.Proksymika Halla.

Przykład badań Halla Ukryty wymiar. Hall interesował się jak my wykorzyst. tą przestrzeń fizyczną w naszych relacjach społ. Hall zauważył kilka przestrzeni, które nazwał PRZEST-RZENIAMI OSOBISTYMI. Zauważył, że wokół nas jest PRZESTRZEŃ INTYMNA(15-20) cm. W obrębie tej przestrz. dzieją się ważne sprawy dla naszej osobowości. Trzecią wyróżnił PRZESTRZEŃ IDYWIDUALNĄ (120-150)cm w której pytamy kogoś, która jest godz. Dalej Hall obserwując jak ludzie zachow. się na spotkaniach towarzyskich zauważył, że ludzie ci siadają obok siebie w odległ.120-300cm,naz-wał tą przestrz. PRZESTRZENIĄ TOWARZYSKĄ. Ta przestrzeń narzuca pewne społecznie ugruntowane sposoby zachow. się. Hall wprowadził jeszcze przestrz. zwaną PRZEST. PUBL-ICZNĄ (300cm-10m).Przestrzenie te wzajemnie się przenikają.
12.Mapy poznawcze.

Pojęcia przestrzeni mentalnej, subiektyw. zostało wykorzystane w pewnych koncepcjach psych. poznawczej do sformułow. pojęcia MAP POZNAWCZYCH. Tego w jaki sposób wykorzystujemy do celów poznawczych tę przestrzeń. Psychologowie badając taksówkarzy doszli do wniosku że istnieją pewne mapy poznaw. Tzn. poznawcze odwzorowanie terenu, które pozwalają na poruszanie pewnymi nieskończenie najkrótsz. w sensie fizyczn. odległościami ale najbardziej dogodnymi.


http://lakomiecmateusz.w.interia.pl/psychologia/04.htm
522  Różne koncepcje świata i człowieka / Różne koncepcje człowieka i świata / POLE ŻYCIA : Styczeń 01, 2010, 22:34:40
Cytuj
Dzisiejsi fizycy nie są świadomi tego, że czas jest kategorią psychiczną, a nie fizyczną. W świecie, w którym nie istnieje świadomość człowieka bądź zwierzęcia, nie istnieje ani czas przeszły, bo ten jest "funkcją psychiczną" pochodną istnienia psychicznego zjawiska zwanego pamięcią, ani czas przyszły, bo ten jest "funkcją psychiczną", której podstawą jest pamięć oraz wyobraźnia, która tworzy obrazy przyszłych zdarzeń.
Do wypowiedzi east,a dodam tylko że jest jeszcze coś takiego jak entropia której też nie wziął pod uwagę autor textu Bogdan Szenkaryk

Według II zasady termodynamiki, każdy układ izolowany dąży do stanu równowagi, w którym entropia osiąga maksimum. Zakładając, że Wszechświat jako całość jest układem zamkniętym, powinien on również dążyć do równowagi. Stwierdzenie tego faktu jest jednak stosunkowo trudne do zaobserwowania i dlatego prowadzi się liczne dyskusje czy Wszechświat jest, czy nie jest układem zamkniętym oraz czy rzeczywiście dąży jako całość do równowagi. Przeciwnicy tej koncepcji głoszą, że rozszerzającego się Wszechświata nie można traktować jako układu zamkniętego, gdyż nie można wyznaczyć obszaru, z którego nie wychodziłoby promieniowanie. Wiadomo jedynie, że entropia olbrzymiej większości znanych układów zamkniętych rośnie w kierunku, który nazywamy przyszłością. Tak więc, z tego punktu widzenia, termodynamika określa kierunek upływu czasu (tzw. termodynamiczna strzałka czasu).

Cytuj
Teoria względności podkreśla doniosłość pola w fizyce. Nie udało się nam jednak dotąd sformułować fizyki czysto polowej. Na razie musimy zakładać istnienie obojga: i pola, i materii
.
I tutaj może coś nam podpowiedzieć święta geometria
523  Kluczem do zrozumienia jest wiedza / Fizyka / Odp: Czas i przestrzeń - wykraczając poza teorię Einsteina : Grudzień 31, 2009, 20:42:28
Streszczamy:
 
W
fizyce pojawia się nowe pojęcie, najdonioślejsza koncepcja od czasów Newtona: pole. Uświadomienie sobie, że zasadniczej roli w opisie zjawisk fizycznych nie odgrywają ani ładunki, ani cząstki, lecz pole w przestrzeni między nimi, wymagało wielkiej wyobraźni naukowej. Pojęcie pola odnosi wielkie triumfy i prowadzi do sformułowania równań Maxwella, opisujących strukturę pola elektromagnetyczne-go i rządzących zjawiskami zarówno elektrycznymi, jak i optycznymi.
Teoria względności bierze swój początek w zagadnieniach pola. Sprzeczności i niekonsekwencje starych teorii każą nam przypisać nowe własności continuum czasoprzestrzennemu, będącemu scenerią wszystkich zdarzeń w naszym świecie fizycznym.
Teoria względności rozwija się w dwóch etapach. Pierwszym etapem jest tak zwana szczególna teoria względności, stosująca się tylko do inercjalnych układów współrzędnych, to znaczy do układów, w których obowiązuje sformułowane przez Newtona prawo bezwładności. Szczególna teoria względności opiera się na dwóch założeniach: prawa fizyki są takie same we wszystkich układach współrzędnych, poruszających się względem siebie ruchem jednostajnym; prędkość światła ma zawsze tę samą wartość. Z tych założeń, w pełni potwierdzonych przez doświadczenie, wysnuwa się wnioski co do własności poruszających się sztab i zegarów, zmian ich długości i rytmu w zależności od prędkości. Teoria względności zmienia prawa mechaniki. Stare prawa zawodzą, gdy prędkość poruszającej się cząstki jest bliska prędkości światła. Nowe, podane przez teorię względności prawa ruchu ciał są znakomicie potwierdzane przez doświadczenie. Dalszą konsekwencją (szczególnej) teorii względności jest związek między masą a energią. Masa jest energią, a energia posiada masę. Dwa prawa zachowania – dla masy i dla energii – zostają przez teorię względności połączone w jedno prawo zachowania masy-energii.
Ogólna teoria względności daje jeszcze głębszą analizę continuum czasoprzestrzennego. Zakres ważności teorii nie jest już ograniczony do inercjalnych układów współrzędnych. Teoria atakuje zagadnienie ciążenia i formułuje nowe prawa struktury dla pola grawitacyjnego. Zmusza nas do rozważenia roli, jaką odgrywa geometria w opisie świata fizycznego. Fakt równości masy grawitacyjnej i bezwładnej uważa za zasadniczy, a nie, jak w mechanice klasycznej, za czysto przypadkowy. Konsekwencje doświadczalne ogólnej teorii względności różnią się tylko nieznacznie od konsekwencji mechaniki klasycznej. Wszędzie, gdzie możliwe jest porównanie, wytrzymują one dobrze próbę doświadczenia. Ale siła teorii leży w jej wewnętrznej zwartości i w prostocie jej podstawowych założeń.
Teoria względności podkreśla doniosłość pola w fizyce. Nie udało się nam jednak dotąd sformułować fizyki czysto polowej. Na razie musimy zakładać istnienie obojga: i pola, i materii.
http://www.wiw.pl/fizyka/ewolucja/Esej.asp?base=r&cp=1&ce=37


 konkluzja
Planowałem poruszyć temat nieco szerzej lecz na razie muszę  zostawić tak jak jest

„Człowiek zajmujący się nauką nigdy nie
zrozumie, dlaczego miałby wierzyć w pewne
opinie tylko dlatego, że znajdują się one w
jakiejś książce. (...) Nigdy również nie uzna
swych własnych wyników za prawdę
ostateczną”.
A.Einstein
Powszechnie uważa się  iż linia prosta jest  najkrótsza drogą między
dwoma punktami. Twierdzenie  to wydaje się prawdziwe ,ale czy tak jest w
rzeczywistości? Jeśli rozpatrywali byśmy to zagadnienie z perspektywy istot
dwu wymiarowych niewątpliwie tak ,ale my  żyjemy przynajmniej w trzech
wymiarach plus czwarty jakim jest czas, ale ten potrafimy przemierzać tylko w
jednym kierunku.

W różny sposób możemy sobie wyobrażać zakrzywioną przestrzeń i tak np:
nie ma linii równoległych suma kątów w trójkącie nie równa się180 stopni.
Ciała w przestrzeni trójwymiarowej poruszają się po najkrótszych drogach łączących dwa punkty, linie tą nazywamy Linią Geodezyjną lub po prostu geodezyjną
Dla przestrzeni euklidesowej geodezyjne są zwykłymi prostymi lecz
dla przestrzeni nieeuklidesowej już takie nie są .Lecz   dostrzec to jest niezwykle ciężko  przez proces RENORMALIZACJI(rodzaju uproszczenia zjawisk)  który przeszliśmy w szkole jak twierdzi Nassim Haramein:”dzisiejsza teoria pola kwantowego została usunięta  przez RENORMALIZACJA to coś,co próbowali zrobić mi w szkole" opisując nam świat w dwóch wymiarach przestrzeni euklidesowej, kartki papieru. Dlatego wydaje mi się
że w próbie postrzegania czasoprzestrzeni jako takiej ma zastosowanie
święta geometria,  i na to  spróbuje odpowiedzieć na końcu tego wywodu.

<a href="http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/6580BRPL6KA&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

Już Gauss zauważył , że możliwe jest budowanie logicznie spójnej i
prawidłowej z matematycznego punktu widzenia geometrii odrzucając piąty
aksjomat Euklidesa dotyczących prostych równoległych tzw. geometrii
nieeuklidesowej. Takiej obserwacji możemy dokonać sami jeśli spróbowali byśmy narysować na powierzchni ziemi trójkąt lub dwie proste odpowiedniej wielkości, to trójkąt nie miałby   180 stopni a dwie proste nie byłyby równoległe tylko wypukłe ( różnica uzależniona jest od skali rysunku) możemy się o tym przekonać  znacznie łatwiej próbując  narysować  to na globusie, jeśli odwrócimy tą sytuacje i spróbujemy narysować  to na wewnętrznej stronie kuli okaże się  iż suma wszystkich kątów jest mniejsza niż 180 stopni a dwie proste są wklęsłe .Ale jaki wynik uzyskalibyśmy rysując te figury na E8 ?  Z tego prostego doświadczenia wynika że lina prosta niekoniecznie  jest prosta i tylko oglądając  ją w dwóch wymiarach jest prostą między dwoma punktami ale de facto jest nią Linia Geodezyjna oglądana z góry.
Cóż to może mieć wspólnego z grawitacją otóż ma, jeśli przypomnimy
sobie że grawitacja w/g teorii względności jest równoważna  z przyspieszeniem a to co odczuwamy jako grawitację  to  bezwładność jak w zmieniającym kierunek pojeździe.

Promień świetlny lasera odpowiada linii prostej, ale wyobraźmy sobie taką hipotetyczną sytuacje. Znajdujemy się na statku kosmicznym który przyspiesza do 99% prędkości światła na jednej ze ścian mocujemy laser który skierowany jest na przeciwną ścianę, co mogli byśmy zaobserwować w trakcie przyspieszania? Otóż razem z wzrostem prędkości statku promień światła zaczął by się zakrzywiać do dołu i bylibyśmy światkami zakrzywienia przestrzeni wraz z przyrostem prędkości(Prędkość światła w próżni jest taka sama dla wszystkich obserwatorów, taka sama we wszystkich kierunkach i nie zależy od prędkości źródła światła), podobne zjawisko  można zaobserwować  na obracającej się płaszczyźnie kiedy spróbujemy przetoczyć po niej piłkę,zaobserwujemy wtedy że porusza się ona po łuku(choć zależy to od punktu naszej obserwacji gdyż patrząc z obracającego się talerzy to toczy się prosto)  , to zjawisko opisuje nam tak zwana siła lub efekt Coriolisa a tak naprawę jest to bezwładność w nieinercyjnym układzie odniesienia.


lub na animacji

http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Corioliskraftanimation.gif&filetimestamp=20060801110615

Innym przykładem jest lot orbitalny i stan tzw. nieważkości pojazd porusza się po bez wątpienia kolistej orbicie lecz człowiek nie odczuwa ciążenia czy wręcz siły odśrodkowej lecz brak grawitacji (który występuje tylko w czasie swobodnego spadku). Można to tłumaczyć  powstawaniem siły dośrodkowej Dana Wintera i jej interakcji z siła odśrodkową która to interakcja jest fraktalną przyczyną takiego wektora grawitacji.opartego na złotej proporcji.Powstaje lej grawitacyjny .Dlatego satelity latają w kółko po orbicie około planetarnej czy słonecznej spadając po niekończącej sie  studni grawitacyjnej
<a href="http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/3WL_vtu4r1w&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>


W samolocie lecącym niżej i wolniej takiego zjawiska nie dostrzegamy chyba że zacznie pikować w dół i wcale nie trzeba lecieć pionowo w dół Mrugnięcie czyli astronauci doświadczają swoistego zakrzywienia czasoprzestrzeni i anomalii grawitacyjnej gdyż ze swojej perspektywy horyzontu zdarzeń spadają pionowo w dół nie odczuwając grawitacji.  I taka ciekawostka  na wysokości 300 kilometrów siła ziemskiej grawitacji jest tylko o 10% niższa niż na ziemi.
Poza tym żeby sprawę jeszcze bardziej skomplikować nasze odczucie ruchu jest pojęciem względnym , nie można jednoznacznie stwierdzić, czy jesteśmy w ruchu czy w spoczynku, czy poruszamy  się po linii prostej czy krzywej, czy poruszamy się wolno czy szybko, to wszystko zależy od punktu lub punktów odniesienia

W podobny sposób można przedstawić czasoprzestrzeń jako przestrzeń wypełnioną energią Jednolitego Pola  które składa się ładunków z dośrodkową lub odśrodkową siła  którą to nazywamy grawitacją lub anty grawitacją  ich wzajemnym nakładanie, czy mnożeniem  falami elektromagnetycznymi lub w końcu oddziaływaniem pola kwantowego. Sił których oddziaływań nie jesteśmy do końca świadomi.Jest to geometria dwudziestościanu jak wynika z wykładu Dana Wintera o  grawitacji i jak to wyjaśnia w  geometrii, którą nazwa Gwiezdną Matką .Kiedy ją powielimy stanie się  strukturą E8 a ta z kolei obrazuje budowę oraz rozkład pola wszechświata i wzbudzających  go fal wibracji .
Wibracje kosmosu nagrane przez sondę Voyager i nie tylko
<a href="http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/juFVYQ4QnnI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/Wswgy6cnwv8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

 O ile przykład  ten dość precyzyjnie opisuje nam przestrzeń to mamy deficyt opisu dotyczącego czasu  i tak na  przykładzie naszych astronautów krążących po orbicie  tam gdzie spotyka się siła dośrodkowa   z siła odśrodkową, powstaje tam ślad grawitacyjny(Grawitacja jest konsekwencją niezerowego tensora energii-pędu) rodzaj leja grawitacyjnego opasającego ziemię . Jeśli moglibyśmy ten ślad zaobserwować i potraktować  czas jako coś stałego i niezmiennego, wieczne  "TERAZ"  moglibyśmy zobaczyć ruch całej materii w czasoprzestrzeni.I niewiele miałby wspólnego z wyobrażeniem tego ruchu wyniesionym ze szkoły .Ponieważ obraz jest lepszy niż tysiące słów pozwólmy niech wypowie się  Nassim Haramein gdzie zobaczymy jaki ślad na mapie czasu zostawia przemieszczająca się ziemia i układ słoneczny.
<a href="http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/W5jZnErmuDQ&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;425&quot; height=&quot;344&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

Gdyby zastosować równania Teorii Względności Einsteina do całego wszechświata zobaczyli byśmy  iż czasoprzestrzeń  jest zakrzywiona , lecz zakrzywiona czasoprzestrzeń, niejako wymusza ruch materii.Jednak zgodnie z tą  teorią wszechświat powinien być skończony,jego czterowymiarowa czasoprzestrzeń jest zakrzywiona i zarazem zamknięta analogicznie do struktury E8. W takim modelu wszechświata grawitacyjnie wyznaczone wektory przyciągania nigdy nie są całkowicie statyczne, chyba że spojrzymy na nie z perspektywy mapy czasu, czyli  jako zamkniętej i opisującej całą swoją historie Bezczasu jako opalizującą  perłę . 
Do pełnego zrozumienia Grawitacji  i Czasoprzestrzeni wypadłoby napisać kila słów o czasie   który jest jednym wydawałoby się z najbardziej znanych atrybutów fizycznego świata a zarazem owiany jest nimbem tajemniczości .
Niektórzy opisują czas  jako linie bez początku i końca na której położony jest punkt będący w ciągłym ruchu chwili obecnie doświadczanej ,rodzaj  wiecznie przemieszczającego TU I TERAZ , po osi czasu .Wszystko co jest przed tym punktem to przyszłość a za nim to przeszłość.W ten sposób   interpretując czas można osiągnąć nieskończoność. Co może tłumaczyć nam Paradoks Zenona z Elei  paradoks filozoficzny, ale również matematyczny i fizyczny. "Jeśli czas i przestrzeń będziemy rozumieć jako wielkości ciągłe, linearne  to ...
Biegacz musi przebiec jakąś ściśle określoną odległość zarówno w czasie jak i przestrzeni. Zanim jednak osiągnie metą  musi najpierw pokonać 1/2 długości, ale zanim to osiągnie musi najpierw dobiec do 1/4,  no ale przedtem musi najpierw dobiec do 1/8, i tak w nieskończoność , zastosujmy tu złoty podział i mamy fraktalną strukturę czasoprzestrzeni jako kompletna całość nieskończoności ale ze swoim początkiem i końcem taki paradoks .


Tak jak przewidział to Nassim Haramein przestrzeń jest nieskończonością,a granice są skończoną strukturą czyli pole jest skończoną strukturą.
Konkluzja :Biegacz przemieszczając się po linii czasu ma do przebycia nieskończoną ilość odcinków, natomiast czas jest co prawda nieograniczony, ale skończony. Zadanie zatem niewykonalne. Nigdy nie ukończy  swego biegu."Ale przy takim przedstawieniu sprawy rodzi się pytanie o naszą wolną wole no cóż zastosuję tu pewną alegorię wyobraźmy sobie  że to przemieszczające się TU I TERAZ ma formę rozchodzących się    we wszystkich możliwych kierunkach prostych jak igły jeżowca, te proste  to inne wersje rzeczywistość, nasze wybory kierują nas na inne linie czasu alternatywnej r