Tytuł: Sceptycy Wiadomość wysłana przez: Michał-Anioł Czerwiec 15, 2010, 22:42:55 SCEPTYCYZM PIRROŃSKI autor: Odoaker Barbarius Germanin
Pierwszy etap sceptycyzmu stworzony przez Pirrona, który nic nie napisał, a swoją naukę przekazywał słowem i życiem. Tymon jego uczeń spisał myśli mistrza, polemizując ze szkołą stoików i epikurejczyków ośmieszając ich dogmatyzm. Nauczali jak osiągnąć pokój ducha i szczęście. Głosili, że można żyć szczęśliwie nawet bez prawdy i wartości i ze mędrzec może być szczęśliwy nawet podczas męczarni (np.: tortur). Odrzucali naukę o bycie twierdząc, iż każda rzecz nie bardziej jest, aniżeli nie jest oraz, że każda rzecz jest i nie jest, a także, że każda rzecz ani jest ani nie jest. Odmawiali rzeczom własnego statutu ontologicznego, w miejsce bytu wprowadzili (wydawanie się) lub zjawiska. Nauczali że kto chce być szczęśliwy powinien : ustalić jaka naturę mają rzeczy Nauczali że rzeczy są : nie do rozróżnienia (adiaphora) nie do ustalenia (astathemata) , nie do osądzenia (anepikrita) dowiedzieć się jak się do rzeczy ustosunkować W związku z powyższym należy nie mniemać (adoxastoi) i mówić o każdej poszczególnej rzeczy, że nie więcej jest niż nie jest lub, że i jest i nie jest albo że ani jest ani nie jest. dowiedzieć się co zyskują ci którzy tak się ustosunkują Nauczali, że ludzie z takim nastawieniem zyskują hart niewyrokowania (aphasia), a następnie niezmącony spokój (ataraxia). SCEPTYCYZM AKADEMICKI Etap pośredni sceptycyzmu, rozpoczęty w akademii (szkole platońskiej) przez Arkezylaosa (druga akademia). Nauczał, że nic nie można stwierdzić pewnego, jedynie można mniemać. Zalecał zawieszenie sądów. Swój sceptycyzm wykorzystywał głównie w polemikach ze stoikami. Kontynuatorem sceptycyzmu w akademii był Karneades (trzecia akademia). Nauczał słowem, nic nie napisał, ponieważ jego sceptycyzm był zdecydowanie negatywny i destrukcyjny, a rozwijany był dialektycznie i erystycznie. Metoda Karneadesa szła w 2 kierunkach: zgodnie z metodą Arkezylaosa, próbował sprowadzić poglądy przeciwników do absurdu, wykorzystywał dla udowodnienia swoich racji typowe metody sofistyczne. Obie stosował głównie przeciwko stoikom. Zalecał zawieszenie sądów. W związku z tym, iż sceptycyzm akademicki rozwijał się w kierunku negatywnym, stał się krótkotrwałym zjawiskiem, mimo że wchłonął w siebie elementy sofistyczne. NEOSCEPTYCYZM Ainezydem Ponownie przemyślał sceptycyzm Pirrona. Nauczał całkowitego powstrzymywania się zarówno od stwierdzania jak i negowania czegokolwiek. Wyprowadził dziesięć tropów (wykaz najwyższych kategorii wątpienia), które prowadzą do zawieszenia sądów : trop pierwszy - wyprowadzony z zróżnicowania zmysłów wśród różnych bytów ożywionych, przez co świadectwa zmysłów mogą być różne a nawet sprzeczne., trop drugi - wyprowadzony z zróżnicowania wśród ludzi w ich postrzeganiach , odczuciach , myślach i postawach, trop trzeci - wyprowadzony z odmienności różnych zmysłów u tego samego człowieka , ponieważ różne są właściwe im wrażenia zmysłowe, trop czwarty - wyprowadzony z odmienności dyspozycji, sytuacji, stanów ducha poszczególnych ludzi, trop piąty - wyprowadzony z zróżnicowania i sprzeczności w pojmowaniu ludzi (tematyki dobra i zła) wartości moralnych, powstawaniu i budowy świata, a także bogów, trop szósty - wyprowadzony z zasady iż nic nie jawi się nam w sposób czysty lecz zawsze jako zmieszany z czymś innym, trop siódmy - wyprowadzony z przedstawienia rzeczy uzależnionego od odległości, odmiennego położenia i miejsca, trop ósmy - wyprowadzony z wpływów na nasze postrzeganie jakie majš przedstawienia ilości i stosunki ilościowe, trop dziewiąty - wyprowadzony z porównania między rzeczami, trop dziesiąty - wyprowadzony z ciągłości, częstotliwości pojawiania się zjawisk. Ainezydem poprzez nauczanie zawieszenia sądów (afazja) twierdził, że człowiek może osiągnąć niewzruszony spokój - szczęście. |