@Mecromon,
Nie mam problemu z tym, ¿e istnieje nieskoùczonoœÌ.
Kwestia odnoœnie zdania Nasima to, jak on postrzega skoùczonoœÌ swojej nieskoùczonoœci. I czy dlatego ja tak postrzega, ¿e przywyk³ do skoùczonego myœlenia. ;-)
Czas?
To coÂś, co nieistnieje.


East,
Potrafisz widzieĂŚ nauczyciela nawet w dziecku. Jak juÂż pisaliÂśmy o tym. Staraj siĂŞ tylko nie mĂłwiĂŚ tego dzieciom. Bo czasem przewraca im siĂŞ w gÂłowie, choĂŚ i czasem mobilizuje.
KaÂżde ego to dziecko.
Gdy jednak mĂłwisz, znaczy to, Âże przede wszystkim to Ty jesteÂś sympatyczny i takÂże to, Âże przerastasz to – co widzisz.
Och! Niebezpieczna uwaga – lecz nie dla osĂłb skromnych jak Ty.

SkromnoœÌ jest siostr¹ NIEISTNIENIA EGO.
Inni powiedzÂą, Âże jest matkÂą, bo z niej takÂże siĂŞ zradza.
Wszyscy majÂą racjĂŞ.

Nie czytaÂłem Eckharta, choĂŚ nadzwyczaj czĂŞsto spotykaÂłem to nazwisko.
I jak widzĂŞ jego „NIE JESTEÂŚ SWOIM UMYSÂŁEM” jest w zgodzie z tym, co czĂŞsto pisaÂłem o umyÂśle.
ZresztÂą kto pierwszy zobaczyÂł drzewo? :-))
Bez sensu. Drzewa sÂą i widzi je kaÂżdy – kto wchodzi do lasu.
Ju¿ pisma wedyjskie ucz¹, i¿ umys³ jest jednym ze zmys³ów.
Ta zgodnoœÌ obserwacji jest piĂŞkna – dlatego, Âże pozwala opisywaĂŚ w takim samym sensie to, czego na co dzieĂą ludzie nie oglÂądajÂą.
ZgodnoœÌ jest wspaniaÂłym Âświadectwem i potwierdzeniem, Âże to nie sÂą fantazje, czy doktryny – jak niektĂłrzy uwielbiajÂą je nazywaĂŚ.

GdybyÂś przeczytaÂł wnikliwie to, co dzisiaj napisaÂłem, zrozumiaÂłbyÂś jaki mam stosunek do umysÂłu i ego. UÂżyÂłem porĂłwnania do rĂŞkawic.
Nikomu nie napiszĂŞ: Nie uÂżywaj rĂŞkawic! Ale napiszĂŞ: OdrzuĂŚ mniemanie, Âże jesteÂś rĂŞkawicÂą!
Stawiam na to, Âże Eckhart piszÂąc o nie odrzucaniu umysÂłu i ego miaÂł to samo na myÂśli, co ja o rĂŞkawicach :-)
Co potwierdzasz piszÂąc, Âże nazwaÂł je narzĂŞdziami.
Widzisz teraz skÂąd biora siĂŞ nieporozumienia, gdy ludzie sÂłuchajÂą o tych rzeczach. ZnajdÂą w tym nawet sprzecznoÂści.
Jeden powie: OdrzuĂŚ!
Drugi: Nie odrzucaj.
Tylko kaÂżdy ma cos innego na uwadze.
Nie darmo Jezus mawiaÂł:
„Tu potrzebna jest mÂądroœÌ.”
Tymczasem ludzie zamiast cierpliwie szukaÌ i badaÌ, wnikaÌ i dr¹¿yÌ, ju¿ maj¹ siê za m¹drych i krytykuj¹.
To nie do Ciebie. Tylko tak czĂŞsto bywa.

Drogi EaÂście, a do czego nam tu ta matematyka?
:-)
Poza tym skoro ego jest rĂŞkawicÂą, czy mniejszym narzĂŞdziem, to jakie podasz proporcje miĂŞdzy np. mÂłotkiem, a czÂłowiekiem?
AleÂś przywiÂązany intelektualnie do tego ego…

Twierdzisz, Âże wszystko jest doskonaÂłe na swĂłj sposĂłb.
Gdyby tak by³o moralnoœÌ by³aby spraw¹ zbêdn¹.
No i musiaÂłbyÂś stwierdziĂŚ, Âże zÂłoty podziaÂł jest do bani ;-)
Bowiem czym siê wyró¿nia?
Skoro inne proporcje teÂż sÂą doskonaÂłe na swĂłj sposĂłb.
A i sam z pewnoÂściÂą nie zakochujesz siĂŞ w kaÂżdej kobiecie :-)
Napiszesz: Inni siĂŞ zakochujÂą.
ZakochujÂą, bo coÂś znajdujÂą w nich, co niekoniecznie musi mieĂŚ zwiÂązek z formÂą bryÂły.
KaÂżdy zaÂś w czymÂś wyraÂża fraktalnoœÌ, ktĂłrÂą ktoÂś dostrzeÂże, a gdy „ftraktuje” z czymÂś w nim samym, to stopieĂą „fraktacji” okreÂśli si³ê atrakcji przerodzonej w miÂłoœÌ ludzkÂą.

Ego takie ma byĂŚ – lecz jak dÂługo jest niezbĂŞdne?
Gdy dopÂłyniesz ÂłodziÂą do lÂądu to tez mĂłwisz:
ÂŁĂłdÂź po to jest, by na niej siedzieĂŚ i wiosÂłowaĂŚ.
I próbujesz ni¹ p³yn¹Ì po l¹dzie?
Czy raczej zmieniasz Âśrodek transportu?

Nie nawoÂłujĂŞ nikogo do odrzucenia umysÂłu, ani ega.
Bo bym zgrzeszyÂł.
Jednak czym innym jest podanie informacji, co jest niezbĂŞdne na okreÂślonym etapie, a czym innym namawianie do tego.
Zatem, gdy piszĂŞ: OdrzuĂŚ ego – mam na myÂśli gotowych do tego.
Kto nie jest gotowy, a odrzuci – zwariuje.
A ludzie nierozumieja dlaczego niektĂłre nauki byÂły tajemne.
Osobiœcie zna³em 3 osoby g³êboko interesuj¹ce siê naukami duchowymi, które autentycznie straci³y kontakt z rzeczywistoœci¹. Jedna z nich w koùcu Ÿle skoùczy³a. Dwie lekarze doprowadzili do ³adu.

Dlatego dobrze, Âże niczego nie robisz na si³ê. Trzeba kierowaĂŚ siĂŞ tym, co siĂŞ czuje wewnÂątrz. To zapewnia ochronĂŞ – bo pÂłyniesz nie wbrew samemu sobie. NagÂłe ruchy ÂłamiÂą nogi i umysÂły…

OczywiÂście, Âże pĂłki mamy te ciaÂła, to ega sÂą niezbĂŞdne jak bakterie.
Tylko ÂżywiÂąc siĂŞ nie myÂślimy o Âżywieniu bakterii ;-)
NajwyÂżej dostarczamy samych bakterii.

Oma ji /mantra/

hehehe
Jednak nie zgadÂłem. ZgadujĂŞ jednak, Âże nieÂźle kombinujesz - to cecha ego ;-)
Analogicznie ktoÂś moÂże kombinowaĂŚ z proporcjÂą Szatana i Boga...
Nic to nie da. Tak samo jak nie bĂŞdziesz odnosiÂł jabÂłka do gÂłazu.
Kombinowanie w zbawieniu nie pomoÂże.

Skoro Ty mĂłwisz o sobie - to i ego moÂże mĂłwiĂŚ o sobie :-)

Piszesz o swojej kreacji...
Co jednak wiesz o sobie?
To - co wiesz - ten, ktĂłrego znasz - nie kontroluje owej kreacji!!!
Zatem to - czym jesteÂś wg siebie - nie jest KREATOREM.
I ja nie jestem - zobacz, rozejrzyj siĂŞ - Âświat nad nami panuje...
Kolejny raz napiszê: PRAKTYCZNO¦Æ
JeÂśli zatem ciagle tkwimy w ograniczeniu, to nie udawajmy, Âże jesteÂśmy kimÂś wiĂŞcej.
Nawet jeÂśli jesteÂśmy - to nie teraz.
I nie odwoÂłujmy sie do TERAZ, gdy panuje nad nami "teraz". ;-)

W drodze duchowej rozsÂądek takÂże jest niezbĂŞdny.
Jest bardziej nawet potrzebny, niÂż w sprawach przyziemnych.

No i masz - czytam teraz Twoje pytanie:
"Czy  stwierdzisz, Âże nie masz w sobie ego  ? "
I widzĂŞ, Âże szczĂŞÂśliwie odpowiedÂź daÂłem wyÂżej.




Ego musi byĂŚ odrzucone jako podmiot.
Nie musisz mi wierzyĂŚ. Poczytaj nauki najwiĂŞkszych nauczycieli.

PostawiÂłeÂś parĂŞ pytaĂą odnoÂśnie obserwatora.
Obserwator nie ma przypadkowych myÂśli, bo jest jedynie obserwatorem.
Co siĂŞ dzieje, gdy je dostrzega? Cieszy siĂŞ, Âże ma co obserwowaĂŚ ;-)
Jednak nie wi¹¿e siê z tym, gdy ma wa¿niejsze zadania.
Zatem zaleÂży wiele od tego - kto obserwuje ;-)
Wnikanie? Bywa rĂłzne.
Jest wnikanie z utoÂżsamieniem - Âżycie obserwowanym.
I jest wnikanie z rozpoznawaniem - teÂż tu jest Âżycie, lecz nie obserwowanym, ale z obserwowanym. Zatem wiĂŞksza perspektywa - dystans - mniej subiektywizmu.
Ma zwiÂązek z analizÂą - poznaniem i ... ciekawe zjawisko sie pojawia, bo dziĂŞki rozpoznaniu pojawia sie szersze widzenie - sprawia to, Âże Âżycie obserwowanym jest bliskie peÂłnoÂści tak bardzo, Âże jest jakby peÂłne, co rĂłwna siĂŞ zrozumieniu obserwowanego bardziej - niÂż ono samo siebie rozumie. Dlatego mozna powiedzieĂŚ, Âże w tym sensie Âżyje siĂŞ bardziej nim niz ono sobÂą - lecz nie ma w tym przywiÂązania. Jest zrozumienie.
Rozumienie jeszcze dodatkowo potĂŞguje uwolnienie od przywiÂązania - gasi ono wszelkie jego korzenie. Gasi, lecz nie ugasza. Jest to bowiem poczÂątek drogi. Proces gaszenia.
Na tym etapie one juÂż nie przepÂływajÂą przez niego /piszĂŞ tu nie tylko o myÂślach.../, lecz obok niego. I nigdzie nie odchodzÂą - okazuje siĂŞ, Âże ich nie ma.
Nie ma, lecz mogÂą byĂŚ. JeÂśli obserwator zechce. Nie leka siĂŞ ich. Nie potrzebuje ich odejÂścia, ani nieodejÂścia. Pozwala im ÂżyĂŚ wÂłasnym Âżyciem. Staje siĂŞ prawdziwym obserwatorem. Wolnym od ego. Stopniowo.
________________________________

Zdarzenie z samochodem.
ÂŚwietny przykÂład. Z Âżycia wziĂŞty.
MiaÂłem to samo ponad 2 lata temu. Zbita przednia szyba i wgnieciony dach /samochĂłd staÂł na parkingu/.
Dlatego rozumiem, co czuÂłeÂś. I tu siĂŞ przydaje ego :-)
Mogê siê z Tob¹ komunikowaÌ i ³¹czyÌ w bólu jakiego dozna³eœ.
A sam problem? U mnie nie byÂł pierwszy i nie jest ostatni. Dawno nazwaÂłem to KOSZTA ÂŻYCIA, w tym konkretnym przypadku: koszt naprawy.
Na wiatr sie nie gniewamy, ani na grad. A na ludzi?
Ega dziaÂłajÂą na takiej samej zasadzie jak wiatr, czy grad.
MyÂślenie: Dlaczego spadÂł tu? - nie dotyczy gradu. Grad jest tylko maszynÂą przyrody.
Ego teÂż.
Nie musiaÂłem w sumie tego pisaĂŚ, bo poradziÂłeÂś sobie znakomicie.

Znakomicie teÂż umiesz uczyĂŚ siĂŞ ze wszystkiego. To bardzo cenna cecha.
To sztuka czerpania korzyÂści z kaÂżdego zdarzenia.
To - co jest na naszej drodze - jest przecieÂż naszÂą drogÂą.

Bardzo miÂło byÂło spotkaĂŚ takÂą osobĂŞ jak Ty.

Jako dziecko wiedziaÂłem wiĂŞcej, bo czuÂłem wiĂŞcej.
Jako mÂłodzieniec szukaÂłem sensu i celu wszystkiego.
Jaki jest sens picia piwa?
OdpowiedÂź: Picie piwa.
Po co szukaĂŚ rzeczy poza niÂą samÂą?
Zatem nauczyÂłem siĂŞ dostrzegaĂŚ to - co jest.
Podobnie jak oddychasz - po prostu oddychasz.
To wszystko.
Delektuj siĂŞ.
Oddech jest czymÂś tak wspaniaÂłym - ilu ludzi doznaje ciagÂłej rozkoszy z oddychania?
PrzewaÂżnie nawet go nie zauwaÂżajÂą.

Teraz wÂłaÂściwa odpowiedÂź na to, co napisaÂłeÂś.
To - czym jesteÂś teraz, w sensie tego, co przejawiasz - nie jest Bogiem.
Zatem nie ulegaj iluzjom.
Natomiast podobne stwierdzenie, choÌ odmiennej treœci do tego - co napisa³eœ - jest znane w œwiecie i wielu wybitnych mêdrców z najwy¿szego poziomu stwierdziwszy, ¿e wszystkie istoty w swej najg³ebszej istocie s¹ zbawione, pogr¹¿ali siê w ekstazie. Nie zajmuj¹c siê zupe³nie takimi œwiatami jak ziemski.
Jednak sama NajwyÂższa Istota powoÂływaÂła ich z tego stanu do misji, by szli nauczaĂŚ.

WydawaĂŚ siĂŞ moÂże to dziwne... bo kogo nauczaĂŚ?
Skoro Âświat z natury jest caÂły oÂświecony.
DawaÂłem wczeÂśniej na tym forum /dzisiaj/ przykÂład z rĂŞkawicami.
Innymi sÂłowy:
To, Âże masz rĂŞkawice, nie oznacza, Âże nie masz juÂż rĂŞki.
RĂŞce sÂą. KtoÂś tylko powinien powiedzieĂŚ, Âże rĂŞce sÂą waÂżniejsze od rĂŞkawic.
To tylko przenoÂśnia.
Dalsze jej rozwijanie doprowadzi do b³êdów.
_________________________________________

To, co odpisaÂł Ci @East jest wÂłaÂściwe.
Dzisiaj id¹c po ziemi wœród krzewów, drzew i roœlin doœwiadczzy³em, ¿e bardziej jestem nimi. Najbardziej zaœ samym piaskiem. Jak zatem mogê umrzeÌ? Skoro bêdê trwa³ tak¿e jako choÌby doniczkowa ziemia. Zapyta ktoœ o ducha? S¹ poziomy, gdzie istnieje widzenie ró¿nic. S¹ gdzie nie widzi siê jej.
Uprzedzam, iÂż wielu straciÂło zmysÂły. NastÂąpiÂło mieszanie siĂŞ poziomĂłw, a trzeba wiedzieĂŚ co jest gdzie. Jak zachowaĂŚ siĂŞ na salonach, a jak w knajpie.  ;-))
Jednak i w knajpie przyda siĂŞ wiedzieĂŚ o istnieniu salonĂłw.
Tak samo w salonach o istnieniu knajpy.

MogĂŞ utoÂżsamiaĂŚ siĂŞ z ziemiÂą, ale i umieĂŚ wyraÂżaĂŚ sie jako istota ludzka - bez przywiÂązania. MogĂŞ teÂż koncentrowaĂŚ siĂŞ na duchu.

Mogê widzieÌ jednoœÌ (piszê bezosobowo) i ró¿noœÌ - lecz nie w sensie wrogoœci i walki.
Tu waÂżne jest przestrzenne widzenie.
UmysÂł ma zbyt maÂło tej przestrzeni.
Æwiczenia j± poszerzaj± - poprzez poznawanie wypowiedzi pocz±tkowo zró¿nicowanych - pó¼niej oka¿e siê, i¿ ró¿nic nie ma.

Nie naleÂży poczÂątkowo przyjmowaĂŚ Âżadnej prawdy jako prawdy - by poznaĂŚ ich caÂły ogrom.
Nie naleÂży mieĂŚ Âżadnych autorytetĂłw wiedzy, poza moralnymi.
Konieczzna jest elastycznoœÌ umys³u i intelektu.
Konieczna jest uwaga na logikĂŞ, by nie zwiodÂła,
Jest bowiem jednÂą z oszustek - przy ludzkim zakresie pojĂŞĂŚ.
________________________________________

@East
Nie spotkaÂłem siĂŞ z wypowiedziami Mooji.
PoznaÂłem je dziĂŞki Twojemu ich opisowi. I widzĂŞ, Âże sÂą w nich bardzo stare nauki.
Wiele podobnych wypowiedzi znalaz³byœ na moim forum, lecz szerzej i g³êbiej objaœnionych. Wynika to pewnie z tego, ¿e g³ównym moim celem jest objaœnienie. Zatem nie mam poœpiechu. W rozmowie istnieje coœ takiego jak umys³ s³uchacza, który narzuca ograniczenia t³umacz¹cemu. (Powinienes to rozumieÌ, bowiem napisa³eœ: " jeœli znajdê siê w otoczeniu wiêkszej liczby osób o zbli¿onych pogl¹dach, wówczas nasza wizja rzeczywistoœci") Dodatkowo s¹ kwestie których nie da siê wyjaœniÌ w mowie liniowej.

JeÂśli chodzi o 1,618 - to nie tyle waÂżna jest ta liczba, lecz zjawisko z ktĂłrego ona wynika. Chodzi o proporcjĂŞ i podobieĂąstwo. I oto, by jedno bĂŞdÂąc oddzielnym od drugiego przejawiaÂło tĂŞ samÂą naturĂŞ wzglĂŞdem siebie wzajemnie. Dlatego zostaÂło to nazwane zÂłotym podziaÂłem.
Dostrzegamy tu harmoniĂŞ. Harmonia jest piĂŞknem i miÂłoÂściÂą.
CzyÂż nie kochamy piĂŞknych i harmonicznie zbudowanych kobiet? ;-)
/Panie jakoÂś tu nie pisujÂą...?.../
I czy mĂŞÂżczyzna zauroczony pieknÂą dziewczynÂą zastanawia siĂŞ: Czy to ma sens? ;-)

PodsumowujÂąc:
ELASTYCZNO¦Æ i PRAKTYCZNO¦Æ.
Kto siĂŞ tego trzymaĂŚ bĂŞdzie - ten nie zwariuje :-))
WyjaÂśniajÂąc odrobinĂŞ:
PraktycznoœÌ pod k¹tem duchowoœci, by Bogu sprawiaÌ co boskie.
PraktycznoœÌ pod k¹tem ziemskim - bo skoro tu jesteœ, to graj dobrze ;-)
A co z ateistami pocz¹Ì?
Niech stajÂą siĂŞ humanitarni ofiarowujÂąc humanitaryzm humanitaryzmowi.
I teÂż niech grajÂą dobrze.

To tyle o gÂłupocie ;-)
Tylko co jest gÂłupotÂą?
ZamkniĂŞte umysÂły.
Otwarty umysÂł nie jest juÂż umysÂłem.
Zatem to umysÂł jest gÂłupotÂą.
CzyÂż nie powiedziaÂł tego BĂłg o mÂądroÂści ludzkiej?
Zatem nie mĂłwiĂŞ sam z siebie.
I nic nie mĂłwiĂŞ.
Nie majÂąc nic do powiedzenia od siebie.
Ty przeczytaÂłeÂś?
A jeÂśli nic nie byÂło napisane?
Co czytaÂłeÂś?
Siebie?
Gdyby CiĂŞ nie byÂło nie czytaÂłbyÂś.
Ty jesteÂś tym.
Nie jesteÂś bowiem tylko tym - co postrzegasz jako wÂłasne wnĂŞtrze.
Czy jest moÂżliwe okreÂślenie wewnĂŞtrznego?
Co zdoÂłasz zupeÂłnie oddzieliĂŚ od siebie?
Bum,,,,,,,,,,,,,,,,

__________________________________

W trakcie wysyÂłania pojawiÂła sie odpowiedÂź @Bezimiennego
To - co napisaÂłeÂś Bezimienny - jest wspaniaÂłe.
ObyÂśmy ogladali to codziennie zamiast lusterka /np. przy goleniu/

Serdecznie wszystkich uczestnikĂłw tej komunikacji pozdrawiam pozostajÂąc w szacunku

Moje zdanie nie zaprzeczyÂło Twojemu. UÂżyÂłem tylko tej samej nazwy dla obu rzeczy.
Bardziej w formie Âżartu. Co wyraziÂłem odpowiednim znakiem.

CzyÂżbyÂś swoim wywodem chciaÂł wykazaĂŚ, Âże pole energii nie jest wibracjÂą?
Bo pomijaj¹c sam¹ treœÌ wywodu inaczej czemu mia³ s³u¿yÌ?
Skoro zaœ treœÌ wywodu potwierdza, co napisa³em, ¿e wszystko jest wibracj¹, to co mia³eœ na myœli chc¹c wydzielaÌ jakieœ pole poza wibracjê?

Z tÂą percepcjÂą, zmysÂłami i umysÂłem jesteÂś OK. WyraziÂłeÂś siĂŞ jasno.
Moja wina, bo traktujê umys³ jako jeden ze zmys³ów.
/Nie tylko ja na tym Âświecie./
St¹d b³êdnie odczyta³em sens Twojego rozumowania.
Czy rozumiesz naturĂŞ umysÂłu?
Twierdz¹c, ¿e zdo³a on sam z siebie to obj¹Ì?

Zrozumienie pÂłynie spoza umysÂłu i jedynie fragmenty jego sÂą rzucane na umysÂł, ktĂłry szybko je zapomina. To wszystko przekracza moÂżliwoÂści umysÂłu.
OÂświeceni nie dziaÂłajÂą z umysÂłu, lecz wyraÂżajÂą dziaÂłania takÂże przez umysÂł.
Oœwiecenie le¿y poza umys³em. ChoÌ stopniowo odbija sie w nim - w miarê tego jak staje siê coraz czystszy. Umys³ w sensie przegrupowania na pe³ny potencja³ oœwiecenia, to nie tylko intelekt, pamiêÌ, œwiadomoœÌ mózgu, lecz znacznie wiêcej. Dotyczy to tak¿e DNA. Zatem tym bardziej ka¿dej komórki cia³a.
Czego ÂżyczĂŞ sobie - Tobie - i kaÂżdemu pozytywnie zainteresowanemu.

Wg tego, co napisaÂłeÂś, to wibracjÂą w wibracji ;-)
Pole energii przecieÂż takÂże jest wibracjÂą.

Zatem jest wg Ciebie poza zasiĂŞgiem, czy ociera siĂŞ o moÂżliwoÂści?

Uwarunkowania decydujÂą o wszystkim - gdy sÂą.
Na³ó¿ grube rêkawice, a uwarunkujesz dodatkowo zmys³ czucia.
Mimo, Âże rĂŞce sÂą te same.
A duch odziaÂł siĂŞ w tyle rzeczy...
NiektĂłrzy poznajÂą ktĂłreÂś jego "rĂŞkawice" i twierdzÂą, Âże poznali siebie.
I nie widzÂą potrzeby ich zdejmowania.
Przyzwyczajenie staÂło siĂŞ ich zastĂŞpczÂą naturÂą.

Najpierw koniecznoÂściÂą jest rozpoznanie czym jest owe "kim" za ktĂłre siĂŞ uwaÂżamy.
NastĂŞpnie poznanie jak ono powstaje i na wskutek czego powstaÂło. Dlaczego jest zmienne i przemijajÂące.
Nastêpnie szukanie sta³ego oparcia - tego KTÓRE wiecznie trwa i jest NAMI prawdziwie.

Tworzenie wychodzi z postrzeganego ÂźrĂłdÂła.
DzieÂła sÂą przypisane widzianemu.
Widziane rejestruje to i stwarza z tego /pamiĂŞci/ siebie.

Jest to uproszczone przedstawienie fragmentu czÂłowieka.

Mam inne doœwiadczenia. Egzaminowali mnie ju¿ nauczyciele w szkole, póŸniej ¿ycie, nastêpnie czas.
To szczĂŞÂściarz z Ciebie, Âże CIĂŞ nikt /oprĂłcz Ciebie/ nie egzaminuje. Zatem nawet pewnie siĂŞ nie starzejesz?
Pozosta³e kwestie œwietnie uj¹³eœ.

Drogi East,
Jest to bardzo wartoÂściowe, Âże obserwujesz i wyciÂągasz wnioski. Przy tym wnikajÂąc w sprawy  g³êboko i w miarĂŞ szeroko.
Zawsze jednak moÂżna i to przekroczyĂŚ. Skoro tak, to trzeba zdawaĂŚ sobie sprawĂŞ, iÂż nasze uwaÂżanie nie jest peÂłne i nie jest prawdziwe w sensie prawdy. ChoĂŚ bĂŞdzie prawdziwe w zakresie okreÂślonych subiektywnych rzeczywistoÂści.
CzÂłowiek zazwyczaj podlega jakiejÂś subiektywnej rzeczywistoÂści, Zatem moje, czy Twoje uwaÂżanie /poglÂąd/ niekoniecznie musi byĂŚ sÂłuszne w sensie zbawczym, czyli w nie bĂŞdzie sÂłuÂżyĂŚ wyzwoleniu.
Dlatego w takich zagadnieniach sprawdzam swoje uwaÂżania. W taki sposĂłb, Âże patrzĂŞ, jak inni - wiĂŞksi ode mnie, ktĂłrzy byli przede mnÂą - uwaÂżali. JeÂśli moje uwaÂżania sÂą zgodne z ich  naukami, wĂłwczas postrzegam je jako jakieÂś wskazĂłwki doœÌ istotne i warte wziĂŞcia pod uwagĂŞ - jako coÂś prawdziwego. Z zastrzeÂżeniem takiego ich odczytania, Âże harmonizujÂą ze sobÂą. Np. nie widzÂąc sprzecznoÂści miĂŞdzy naukami Buddy a Jezusa. JeÂśli ktoÂś widzi sprzecznoœÌ, znaczy to, Âże nie rozumie ich przekazĂłw w peÂłni, ani we wÂłaÂściwy sposĂłb.

Jak ja widzĂŞ sprawĂŞ ego?
Na moim forum napisaÂłem o tym wielorako i aÂż moÂże zbyt duÂżo, lecz z pewnoÂściÂą ciÂągle za maÂło. Dlatego, Âże sÂą miliony ludzi, a kaÂżdy moÂże potrzebowaĂŚ innej ÂścieÂżki dla zrozumienia. I nawet nie tyle zrozumienia, co sztuki dotarcia do jego zbioru osobowoÂściowego.
Poza tym wszystko, co napisaÂłem o ego, znajduje rĂłwnieÂż odbicie w wypowiedziach wielkich nauczycieli.
KaÂżdemu proponujĂŞ, by takÂże stosowaÂł te metodĂŞ.
MetodĂŞ sprawdzania swojego "widzenia" z widzeniem tych, ktĂłrzy sÂą warci jako bazy odniesienia.
OczywiÂście typowe dla wieku dzieciĂŞcego jest lekcewaÂżenie dorosÂłych ;-)
Gdy siĂŞ myÂśli: Sam bĂŞdĂŞ wiedziaÂł, co dla mnie dobre - a potem dziecko ma guza...

OsobiÂście wolĂŞ szanowaĂŚ nauki innych, gdy je zrozumiaÂłem, szanujĂŞ jeszcze bardziej.
WidzÂąc spĂłjnÂą prawdĂŞ w nich podziwiam je.
Moje uwaÂżanie wobec prawdy nie ma Âżadnego znaczenia.
Prawda jest prawdÂą.
UwaÂżanie tylko uwaÂżaniem - prĂłbÂą dotarcia do prawdy.
PrzecieÂż moÂżna sobie coÂś uroiĂŚ. MoÂżna stworzyĂŚ jakieÂś faÂłszywe koncepcje.
Jak to sprawdzisz?
Urojenia mogÂą byĂŚ nawet zbiorowe. Wspomnij na hipnozĂŞ zbiorowÂą nieraz pokazywanÂą nawet na scenach dla publicznoÂści.
Systemy spo³eczne tak¿e pe³nia rolê hipnotyzera. Jest tyle grup ró¿norodnie zahipnotyzowanych. Ka¿da ma swoje uwa¿ania. Przyjmuj¹c je za prawdê.
MoÂżna do nich mĂłwiĂŚ, ale oni nie sÂą w stanie usÂłyszeĂŚ, gdyÂż sÂą w hipnotycznym Âśnie.
SÂłyszÂą tylko to - co jest w zakresie ich hipnotycznego snu. Tylko to przyjmÂą.
Dlatego Jezus mĂłwiÂł: Pracy wiele, lecz robotnikĂłw maÂło.
Do tego tak trudno jest ludzi przebudziĂŚ.
Nawet Jezus nie by³ w stanie pokonaÌ wszystkich hipnotycznych systemów. Np. tam gdzie by³ znany od dzieciùstwa nikt nie przyj¹³ Jego nauk, ani cudów nie uczyni³. Zadzia³a³a si³a zbiorowego systemu: "Czy¿ to nie syn cieœli?"
Nie liczyÂło siĂŞ to - co mĂłwiÂł, lecz to, kim byÂł dla nich.
Takie jest ludzkie szukanie prawdy.
Ludzie bardziej szukaj¹ wielkoœci, w³adzy, tytu³ów, pozycji, ni¿ wiedzy.
UdajÂąc przed sobÂą, Âże szukajÂą wiedzy.

Dlatego masz racjĂŞ East, Âże ego sÂłucha siĂŞ nieodpowiednich doradcĂłw - bo jak moÂże byĂŚ inaczej, skoro same jest czymÂś nieodpowiednim?
Masz racjĂŞ, Âże potrzebuje czuĂŚ siĂŞ waÂżne - bo w ten sposĂłb samo siebie tworzy, utwierdza.



Kto uwalnia? Zjawiska przepÂływajÂą, zaÂś ego siĂŞ przyczepia do nich. TworzÂąc w ten sposĂłb siebie i swĂłj byt. 
ŒwiadomoœÌ OBSERWATORA zjawisk staje siê obserwatorem stworzonego ego.
Zatem uwaÂżanie, Âże coÂś jest MOJÂĄ kreacjÂą jest podstawowym ÂźrĂłdÂłem uwarunkowania.
Dlaczego zatem uwaÂżasz, Âże to "nieÂźle"?

Akurat dziÂś rano badajÂąc historiĂŞ swojego Âżycia obserwowaÂłem jak powstaje ego.
Refleksja zaczĂŞÂła siĂŞ od wyjaÂśnienia ewentualnych nieporozumieĂą dotyczÂących terminu BEZPRAGNIENIOWOÂŚCI.
BezpragnieniowoœÌ nie oznacza, Âże trzeba byĂŚ betonem - Âże czÂłowiek nie doÂświadcza radoÂści. W stanie 
bezpragnieniowoœci trwa ¿ycie, doœwiadczanie, spontanicznoœÌ, reakcje, cieszenie siê ka¿dym piêknem. Rzecz polega tylko na nie pragnieniu ich. Na nie przywi¹zywaniu siê do nich. Na nie planowaniu ponownego posiadania obiektów, które radowa³y. W bezpragnieniowoœci wszystko jest wolnoœci¹. Obiekty s¹ tak¿e wolne.
W momencie, gdy powstanie jakiekolwiek pragnienie, chêÌ, czy d¹¿enie - powstaje ego.
Jak zatem z naprawianiem Âświata?
OdpowiedÂź jest juÂż w buddyzmie, gdzie mĂłwi siĂŞ nie o naprawianiu Âświata, lecz o wÂłaÂściwym dziaÂłaniu. Oznacza to zamiar wzglĂŞdem wÂłasnej realizacji przejawu istnienia - wÂłaÂściwego istnienia.
ISTNIEÆ W£A¦CIWIE. Ego jest tu zbêdne. Jednak przywykli¶my dzia³aæ poprzez ego i wydaje siê pocz±tkowo, ¿e nie da siê inaczej.


OdnoszÂąc siĂŞ do Twojego ostatniego zdania:
JeÂśli nie bĂŞdzie ego - kto sÂłucha naszej prawdziwej istoty?
JeÂśli zaÂś ego jej zacznie sÂłuchaĂŚ - ego zniknie. Zatem masz racjĂŞ - niech ego jej sÂłucha.

W zapomnieniu  tego - co napisaÂłem.
Nic bowiem nie jest moje.
Wszystko naleÂży do Âświata.
I zawsze trwa w Âświecie.

Witaj East
Czytam TwojÂą wypowiedÂź i widzĂŞ, Âże w zasadzie i w duÂżym stopniu odpowiedziaÂłem Ci na niÂą juÂż tutaj http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=321.new#new

Masz racjê, ¿e w ciszy pojawia siê czêsto mi³oœÌ. Opisa³em tam to.
Z moich doswiadczeù i z mojej wiedzy wy³¹cznie spontanicznie.
Wiesz dlaczego spontanicznie?
Dlatego, Âże one zawsze w nas sÂą.
Tylko nasze ega je blokujÂą.
Ego ich nie stworzy. Tak jak nie stworzy ziarnka piachu z niczego.
Naszymi odpowiednimi dziaÂłaniami moÂżemy spowodowaĂŚ, by mogÂły one zamanifestowaĂŚ siĂŞ.
WĂłwczas moÂżesz mniemaĂŚ, Âże TyÂś je stworzyÂł.

Czy moÂżna tym zaraziĂŚ?
A czym? Skoro to jest w kaÂżdym.
Zjawisko przebiega inaczej. To ludzie wzajemnie narzucajÂą sobie programy blokad. RĂłwnie dobrze mogÂą wzajemnie je z siebie zdejmowaĂŚ - wĂłwczas pojawi siĂŞ OCZEKIWANE bĂŞdÂące dobrem dla wszystkich.

Wiele serdecznoÂści

Pozdrawiam Wszystkich
Nie wiedziaÂłem, Âże bĂŞdĂŞ produkowaÂł jakieÂś myÂśli tutaj.
Po prostu jestem zmĂŞczony rozmowami.
Produkowanie myÂśli jest mĂŞczÂące. ChoĂŚ nie tyle moÂże myÂśli – co relacje z ludÂźmi powstajÂące na bazie myÂślowej.
@East, dziĂŞkujĂŞ Ci, za zaproszenie do kontynuacji rozmowy tutaj. Nie dlatego, Âże pragnĂŞ rozmawiaĂŚ, lecz dlatego, Âże w jakiÂś sposĂłb okazaÂłem siĂŞ uÂżyteczny.
Cisza i spokĂłj sÂą najwspanialszym doÂświadczeniem. Rozmowy i relacje z ludÂźmi sÂą zaÂś ró¿norodne. Relacja oznacza zawsze jakieÂś po³¹czenie, czyj¹œ reakcjĂŞ – przyciÂągajÂącÂą lub odpychajÂącÂą.
CzÂłowiek posiada ego, te zaÂś z wÂłasnej natury potrzebuje ró¿nicowania, ktĂłre pozwala by doÂświadczaĂŚ odrĂŞbnoÂści – utrzymania statusu ego. Ró¿nicowanie zazwyczaj powoduje odpychanie. W Âświetle tego staje siĂŞ jasne dlaczego miÂłoœÌ powoduje przyciÂąganie :-) oraz to, Âże ego staje siĂŞ zdolne do ofiarowania siebie w imiĂŞ doÂświadczanej miÂłoÂści.

Drogi @East, w zasadzie rozmowĂŞ tam chyba zakoĂączyliÂśmy. Tyle waÂżnych rzeczy zostaÂło tam napisane przez tyle osĂłb, ktĂłre powaÂżam. Masz jednak teÂż racjĂŞ /w chĂŞci kontynuacji/, Âże sÂą to tematy na miliony lat :-)
One ciÂągle siĂŞ toczÂą…
StojÂą ponad nami – ponad naszymi egocentryzmami.
JuÂż mĂŞdrcy w lesie Najmiszaranja prowadzili te rozmowy. ByÂły one na bardzo wysokim etycznym poziomie, o ktĂłrym zawsze marzyÂłem, aby staÂł siĂŞ poziomem rozmĂłw miĂŞdzy ludÂźmi dzisiaj – szczegĂłlnie ludÂźmi omawiajÂącymi tematykĂŞ zwiÂązanÂą z duchowym rozwojem czÂłowieka.
Etyka rozmowy, dyskusji, polega na rozumieniu tego – co mĂłwi rozmĂłwca. Nie tyle intelektualnym, co chociaÂż na emocjonalnej akceptacji zjawiska jakim jest sÂłyszany poglÂąd wraz z tym wszystkim, co go spowodowaÂło. WiedzÂąc o tym nie napada siĂŞ na rozmĂłwcĂŞ, lecz dostarcza mu siĂŞ nowych przesÂłanek by, jeÂśli zechce, mĂłgÂł rozszerzyĂŚ swĂłj bagaÂż wiedzy.
Niech BĂłg sprawi, abym piszÂąc – nic nie pisaÂł i pozostaÂł wewnĂŞtrznie wolny od wszelkiej myÂśli. Natomiast to, co zostanie napisane, niech bĂŞdzie jedynie najlepszym przetworzeniem tego, co wypowiedzieli inni.
Zatem pozostajĂŞ wolny od dzieÂła – od pracy.

OczywiÂście, ktoÂś moÂże napisaĂŚ tu: Kogo to obchodzi?
I bĂŞdzie miaÂł racjĂŞ – wzglĂŞdem swojej pozycji.
RzeczywiÂście to nie byÂło do takiej osoby.
Ufam jednak, Âże znajdzie siĂŞ chociaÂż jedna istota, ktĂłrej przyda siĂŞ to, iÂż dzielĂŞ siĂŞ tym, czego doÂświadczam. NiektĂłrzy wolÂą to, niÂż teoriĂŞ. Zarzut teoretyzowania postawiono mi kilka razy :-) Nic nie wiedzÂąc o mnie. To jest takie „ludzkie”.

Teoria jednak jest waÂżna. Na poczÂątku jest podstawÂą dla wielu ras. Gdyby tak nie byÂło – nie byÂłoby pism ÂświĂŞtych. Nikt by o tych sprawach nie pisaÂł. UmysÂł ludzki najpierw potrzebuje teorii. Od niej zaczyna siĂŞ nauka. SÂłowo i tu jest na poczÂątku. :-)

Dlaczego o tym tu piszĂŞ? To zaÂłoÂżony temat sam siĂŞ tu pisze.
„ÂŻycie to proces przebudzenia” – staÂło siĂŞ odpowiednim ziarnem i roÂśnie.

MuszĂŞ jednak uszanowaĂŚ sprawy ludzkie, czyli wolĂŞ Leszka, ktĂłry wczeÂśniej napisawszy do mnie na priv zaakcentowaÂł wÂłaÂśnie to, o czym na wstĂŞpie napisaÂł MEM HEJ SHIN, iÂż to forum ÂścisÂłe tematycznie.
Dla zaistnienia takich tematĂłw zaÂłoÂżyÂłem forum na www.boga.fora.pl

KierujÂąc siĂŞ wolÂą Leszka  nie zakÂładaÂłem tu takich tematĂłw. WidzĂŞ jednak, Âże wÂątek istnieje juÂż od czerwca i Leszek nie wyraziÂł wobec niego sprzeciwu. PotraktujĂŞ zatem to miejsce jako taki azyl. :-) ChoĂŚ jak widzĂŞ Leszek jest bardzo tolerancyjny, bo takÂże sam zaproponowaÂł, gdy spontanicznie pojawiÂła siĂŞ duchowa tematyka, abyÂśmy zaÂłoÂżyli dla niej oddzielny wÂątek pt.: „Co mi w duszy gra”. Tam wÂłaÂśnie miĂŞdzy innymi byÂły rozmowy o ktĂłrych Âłaskawie wspomniaÂł @East. Oto link:
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=444.0
UzbieraÂło siĂŞ juÂż tam 9 stron :-)
Obawiam siĂŞ Leszku – jeÂśli to czytasz – Âże nie unikniesz tego zjawiska. SzczegĂłlnie w tematyce zwiÂązanej ze ÂświĂŞtÂą geometriÂą.
Jako przykÂład historyczny :-) niech Ci posÂłuÂży wczeÂśniejsze forum Cheopsa, ktĂłre takÂże w zaÂłoÂżeniach miaÂło byĂŚ forum tematycznym.

KaÂżdy z Was we wszystkim, co pisze ma racjĂŞ z jakiejÂś perspektywy.
TakÂże MEM HEJ SHIN piszÂąc na wstĂŞpie, Âże pisze z pobudek chĂŞci pomocy innym.
To jest prawda. Bardzo waÂżna prawda.
Jednak znajÂąc tĂŞ prawdĂŞ dobrze jest teÂż mieĂŚ ÂświadomoœÌ, by ta pomoc innym nie wynikaÂła z samej chĂŞci uczynienia Âświata lepszym. ChoĂŚ na poczÂątku tak jest u wiĂŞkszoÂści. JeÂśli jednak przy tym zostanÂą – wĂłwczas wielu w imiĂŞ czynienia Âświata lepszym czyniÂą go gorszym…
To ja mam byĂŚ doskonaÂły, a Âświat niekoniecznie.
WÂłaÂściwe dziaÂłanie musi przepÂływaĂŚ przeze mnie. I nie chodzi tu o mnie, czy o Ciebie – chodzi o wÂłaÂściwe dziaÂłanie. KrĂłlestwo BoÂże zaczyna siĂŞ od wÂłasnego wnĂŞtrza, nastĂŞpnie od wÂłasnych dziaÂłaĂą. Nauczanie, czyli dzielenie siĂŞ, jest po drodze,
Doskona³a istota mo¿e nawet znaleŸÌ siê w piekle, które zweryfikuje si³ê jej doskona³oœci.
Oczywiœcie d¹¿¹cy do doskona³oœci ¿yj¹ bardziej tym, co zewnêtrzne, dlatego nie bêd¹ w stanie tego poj¹Ì.
Kto jednak ma caÂłe wnĂŞtrze przenikniĂŞte doskonaÂłoÂściÂą – tego cierpienia wÂłasne nie zÂłamiÂą.
Zatem si³a ducha jest tu bardzo istotna i znane s¹, oraz opisane, przypadki, gdy demony mia³y wiêksz¹ si³ê ducha, ni¿ niektóre istoty boskie.
Nie wspominam o tym jako o ciekawostce. Jest waÂżne by to wiedzieĂŚ. By uÂświadomiĂŚ sobie jak waÂżna jest wiedza o stopniu swojej siÂły. WaÂżna jest praca nad zdobywaniem tej siÂły.
A zdobywa siê tê si³ê inaczej, ni¿ si³y ziemskie. Bo jest inn¹ si³¹.
InnÂą jest takÂże siÂła ducha demona, a innÂą siÂła ducha istoty boskiej.

OczywiÂście dla wielu z Was takie okreÂślenia nie sÂą „naukowe” – czyli nie pasujÂą do wspó³czesnej religii, jakÂą jest nauka. Niech wiĂŞc sobie zamieniÂą je na jakieÂś odpowiedniki odpowiadajÂące wspó³czesnej psychologii ;-)

MEM HEJ SHIN  napisaÂłeÂś o przebudzeniu i jasnoÂści, oraz Âże narzĂŞdziem ku temu jest technika oddychania.
Twoja rada dla wielu moÂże okazaĂŚ siĂŞ skuteczna, ale nie dlatego, Âże zlikwidujÂą bezdech, lecz dlatego iÂż zajmÂą siĂŞ koncentracjÂą. Sam bezdech /owa przerwa pomiĂŞdzy wdechem i wydechem jest zupeÂłnie dobry – produkujesz mniej wolnych rodnikĂłw i masz gÂłodĂłwkĂŞ od szkodliwego tlenu/ jest w porzÂądku.
Poza tym statystycznie tego typu koncentracje na przedmiotach nie przynoszÂą zazwyczaj wielu poÂżytkĂłw, a jeÂśli to jest to bardzo powolny proces rozwojowy. DziaÂłajÂą na takiej zasadzie, Âże lepiej koncentrowaĂŚ siĂŞ na np. oddechu, niÂż na wÂłasnej zÂłoÂści. Zawsze to jakaÂś metoda. Jednak sÂą to sztuczne techniki rozwojowe.
Naturalne techniki rozwojowe by³y podawane od wieków jako zasady moralne, etyczne, mi³oœÌ, pokój, ¿yczliwoœÌ i chêÌ bycia pomocnym dla innych.
Niektórym siê wydaje, ¿e duchowoœÌ to NIE WIADOMO CO, a to zwyczajne bycie dobrym.
Bycie dobrym w sposĂłb naturalny – pÂłynÂące z czystego serca.
PÂłynÂące z miÂłoÂści.
PÂłynÂące z potrzeby pokoju - spokoju.

@trzysz  sÂłusznie zwrĂłciÂł uwagĂŞ na PERSPEKTYWÊ. Trzeba jednak mieĂŚ takÂże perspektywĂŞ do samej perspektywy ;-)
M¹droœÌ stoi ponad perspektyw¹.
Perspektywa oznacza tak¿e otwartoœÌ, lecz otwartoœÌ bez czujnoœci nie bêdzie m¹droœci¹.
Dlaczego zaÂś perspektywa moÂże spowodowaĂŚ b³êdy? Dlatego, iÂż wielu przestĂŞpcĂłw z wÂłasnej perspektywy byÂło ludÂźmi w porzÂądku…
Powtarzam zatem za Jezusem: Tu potrzebna jest m¹droœÌ.

Nie ma wielu mÂądroÂści  jak napisaÂł @trzysz.
MadroœÌ to m¹droœÌ.
Poza tym Budda niczego nie stworzy³. Niczego nie odkry³. Znalaz³ to, co istnieje od zawsze. Ka¿dy mo¿e znaleŸÌ to samo. Sam lub z pomoc¹ innych. Nie ma tu ograniczeù.
„Niesiesz w sobie” – jak zacytowaÂłeÂś. MĂłwiÂł o tym tez Jezus.
Jednak rzecz w tym, Âże maÂło kto chce wzi¹Ì siĂŞ za ÂłopatĂŞ i kopaĂŚ, by znaleŸÌ skarb. WiĂŞkszoœÌ tylko lubi gadaĂŚ o nim. Gadanie jednak jest takÂże przydatne, bo niektĂłrzy gadajÂący kiedyÂś biorÂą tĂŞ ÂłopatĂŞ… mimo niechĂŞci wobec Âłopaty ;-)

W zasadzie droga jest jedna – nie w sensie religii, systemu, metody. Tych jest tysiÂące. One w zasadzie prowadzÂą do drogi. Tej drogi prawdziwej. I ta prawdziwa droga w rzeczywistoÂści jest czymÂś najbardziej zwyczajnym i pospolitym. Pospolitym w tym sensie, Âże nie kojarzy siĂŞ jej z salonami, czy rzeczami niezwykÂłymi. ChoĂŚ jest niezwykÂła dziĂŞki wÂłasnemu piĂŞknu.

Bardzo dobrze wkomponowaÂłeÂś @east do tematu istotĂŞ CISZY.
Ona zawiera przecie¿ w sobie tak¿e bezpragnieniowoœÌ o której g³oœno ;-) w buddyzmie.
BezpragnieniowoœÌ to uwolnienie od ego – stracenie samego siebie – o czym nauczaÂł Jezus.
Co nie znaczy Âśmierci. To jest najwiĂŞksza tajemnica, Âże ego i tak umrze naturalnie, lecz jeÂśli duch sam zabije ego, wĂłwczas narodzi siĂŞ TO NOWE – ktĂłre zyska nieÂśmiertelnoœÌ.
ÂŻadne oddechy tego nie dokonajÂą. Oddechy jedynie sÂą Âśrodkami przygotowujÂącymi wÂłaÂściwy grunt ku temu. Co wcale nie oznacza osiÂągniĂŞcia celu – o czym nie jeden zawiedziony praktykujÂący siĂŞ przekonaÂł.
WÂłaÂściwe narzĂŞdzie, czy metoda, powinny dziaÂłaĂŚ na wszystkich. Nie dziaÂłajÂą, bo nie one sÂą ÂźrĂłdÂłem sukcesu u tych, ktĂłrzy go osiÂągnĂŞli. One tylko pomogÂły stworzyĂŚ im podstawy. I rĂłwnie dobrze mogÂły pomĂłc inne metody.
@east, ja nie uÂżytkujĂŞ pustki, to ona uÂżytkuje mnie. I niczego innego nie pragnĂŞ.
Jednak ta pustka nie jest pusta. Jest pusta jedynie od znanego. Zatem jest wolnoÂściÂą.
Jest cisz¹ w której dopiero rozkwita niczym niezak³ócona mi³oœÌ.
To jak w seksie – musisz siĂŞ poddaĂŚ fali. Gdy zaczniesz myÂśleĂŚ nad technikÂą, albo nad tym jak to robiĂŚ, albo czy Ci wyjdzie … ;-) To fala odejdzie i Ty nie zrobisz tego lepiej od niej.
Kunszt w seksie osiÂągajÂą Ci, ktĂłrzy mogÂą powiedzieĂŚ o sobie:
Nie ja uprawiam seks – to seks mnie uprawia.
OczywiÂście obserwacja fali czasem, szczegĂłlnie na poczÂątku, jest przydatna. Dlatego powstaÂł tantryzm. Jednak w tantryÂźmie nie chodzi o tworzenie fali i panowanie nad niÂą. Chodzi o pozbycie siĂŞ magnetyczno-spoÂłecznoÂściowych zaleÂżnoÂści, by fala mogÂła zaistnieĂŚ zgodnie ze sobÂą, a nie wg spoÂłecznych programĂłw ograniczajÂących jÂą.

PoglÂądy?
To tylko gry, które zawsze czemuœ s³u¿¹.
Wystarczy byĂŚ w CISZY i znikajÂą wszystkie poglÂądy.
Jednak w Âświecie poglÂądĂłw wartoÂściowe sÂą poglÂądy niosÂące poÂżytek innym.
Warto zatem oceniaĂŚ je pod wzglĂŞdem przydatnoÂści.
SÂą jednak dwojakiego rodzaju kryteria przydatnoÂści. Kryterium duchowe i kryterium materialne. NiektĂłrzy wymieniliby kryterium teistyczne i ateistyczne.
Istnieje jednak duchowoœÌ ateistyczna, gdy odrzucaj¹cy istnienie Boga d¹¿y do œwiêtego postêpowania. WynikaÌ to mo¿e z kilku rzeczy. I zawsze z istniej¹cych negatywnych fobii. O ile zatem cz³owiek taki idzie w dobrym kierunku, to jednak nie osi¹gnie pe³ni.
Wynika to tak¿e z okreœlonych pu³apek-mechanizmów psychologicznych zastawionych przez Boga, by tylko prawdziwie czyœci mogli osi¹gn¹Ì pe³niê.
D¹¿¹cy do œwiêtoœci ateiœci bêd¹ u Boga zawsze w stanie szansy.

SpĂłjrzmy na to inaczej:
Nawet jeÂśli ateista uwaÂża, Âże jedyna boskoœÌ tkwi w czÂłowieku, to jak jÂą zdoÂła osiÂągn¹Ì – skoro neguje jej istnienie?
NegujÂąc istnienie Boga neguje siĂŞ istnienie boskoÂści.
BoskoœÌ zaœ to doskona³oœÌ, dobroÌ i piêkno.
Wiele o tym napisa³em na swoim forum. Jeœli bêdzie wiêcej osób zainteresowanych to dam tam wiêcej materia³ów. Jednak zainteresowanie jest znikome.
Co mnie chyba powinno cieszyĂŚ, bo wyglÂąda na to, Âże ludzie juÂż wiedzÂą co trzeba.

Piszmy w ciszy.

P.s.
Kto mi to podyktowaÂł? ;-)