dziś jeszcze to znalazłem  dubluje bo pasuje do dwóch wątków

Leszek
Cytuj
{2468}{2526} Zacznijmy od początku
{2650}{2900} Patrzymy na geometrię, gdzie złota|proporcja opiera się na ścieżce kompresji|do punktu bezruchu czy też do punktu zero
{2907}{3227} i na efektywne zagnieżdżanie pent-dodeca|i złotej proporcji, które później rozpoczęło|temat E8 i najnowszą fizykę Jednolitego Pola


{4460}{4690} I jak to wyjaśnialiśmy, kiedy| fale stelują w tej geometrii, którą| pierwotnie nazwaliśmy Gwiezdną Matką;
{4700}{4851} kiedy rozwijają się według tej geometrii| stają się czymś co nazywa się (systemem) E8,
{4860}{5001} który jest rozwinięciem dodeca/icosa|- naturalnych brył platońskich |opartych na złotej proporcji -
{5005}{5320} w wielowymiarowy szyk, który fizyka widzi teraz|jako sposób wytłumaczenia wszystkich cząstek|elementarnych i grawitacji w Jednolitym Polu.
{4860}{5001} który jest rozwinięciem dodeca/icosa|- naturalnych brył platońskich |opartych na złotej proporcji -
{5005}{5320} w wielowymiarowy szyk, który fizyka widzi teraz|jako sposób wytłumaczenia wszystkich cząstek|elementarnych i grawitacji w Jednolitym Polu.
{5335}{5600} Zauważcie, że w tej geometrii dystrybucja|ładunku staje się idealna. W istocie ten|sposób komunikowania się prędkości falowych
{5604}{5780} jest szybszy od prędkości światła, ponieważ|prędkości fazowe oparte na złotej proporcji| dodają się i mnożą na wskroś prędkości światła
{5790}{5930} Tworzy to doskonałą wszechłączność| - samoorganizację koniugacji fazowej
{5940}{6220} A w koniugacji fazowej tak jak w optyce|stożki światła lub lasery podchodzą z| czterech kierunków zwanych miksowaniem czterech ścieżek i tworzą punkt implozji,
{6227}{6470} i w optyce definiowanej koniugacją fazową|wyraźnie tworzy to samoorganizację|i nadświetlne połączenie, które| nazywają odwróceniem czasu
{6474}{6655} bo kiedy fale ładunków przekraczają prędkość|światła, to faktycznie podróżują w czasie.
{6663}{6829} I tutaj Einstein się pomylił, gdy powiedział|"O, tu jest limit prędkości w postaci| prędkości światła"
{6833}{6973} Koniugacja fazowa oparta na złotej|proporcji jest biletem na przekroczenie| limitu prędkości światła u Einsteina
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=392.0

Leszek
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=392.0
cegiełka?

Tajemnica słowa, czyli – mówiąc poprawniej – tajemnica wiedzy o słowie i prawdziwe jej używanie, wymaga najwyższej formy wtajemniczenia, jaka istnieje.Każde słowo składa się z liter, a każda litera – z ezoterycznego punktu widzenia – wyraża ideę, a zatem pewien rodzaj mocy, jakości etc., którą można wyrazić nie tylko przez samą literę, lecz również przez liczbę analogiczną z uniwersalnym prawem. Zatem prawowitość jest wyrażana przez liczby, a idee powstają poprzez litery.Znaczenie każdej litery jest analogiczne z trzema znanymi nam światami.Można wyrazić sens idei poprzez litery i skoro bardzo dobrze zna się każdą liczbę oznaczającą daną ideę, to litery mają  inne znaczenie niż w języku intelektualnym.Słowo, które odnosi się do absolutnych praw i które – poprzez odpowiednie litery i liczby – jest ułożone w analogii do nich, jest  słowem wyrażonym w uniwersalnym czyli kosmicznym języku. Aby móc formować słowa, trzeba dokładnie znać pełną analogię liter i liczb.Na przykład liczba dziesięć, jest
odzwierciedleniem boga w najwyższej formie i w najniższej emanacji.Fakt, że każda matematyczna liczba na ziemi może zostać
zredukowana do sumy cyfr od 1 do 9, ma również swoją konsekwencję.Zatem kosmiczny język jest językiem prawa, językiem
mocy i autorytetu, a w tym samym czasie językiem dynamiki, tj. kondensacji, materializacji i realizacji co oznacza formowanie i tworzenie w zakresie uniwersalnych praw.Jedynie wtajemniczony, który rozumie i panuje nad uniwersalnymi prawami w ich absolucie, może posłużyć się kosmicznym językiem w stosunku do ludzi i istot innych sfer.W wielu tekstach wolnomularzy i tajnych stowarzyszeń, można znaleźć dyskusje o zagubionym kluczu, zagubionym Słowie boga.
W procesie stworzenia, Bóg nadał ekspresję całemu wszech światu, a tym samym również swojej Istocie, poprzez swoją prawowitość, tj. poprzez czterobiegunowy magnes, cztery litery. Hebrajska kabała wybrała dla tych liter wyrażenie Jod-He-Vau-He, którego nigdy nie można było wymówić na głos, więc często zamieniano je na wyrażenie „Tetragram” bądź „Adonai”.Zatem również duch człowieka, który reprezentuje doskonały obraz Boga w Tworzeniu, jest czterobiegunowy i posiada, jak już wielokrotnie podkreślałem, cztery pierwiastki analogiczne z imieniem boga.

Pierwszym pierwiastkiem aktywnym, będącym przedmiotem elementu ognia, jest wola (Jod).
Drugim pierwiastkiem, przedmiotem elementu powietrza, jest intelekt (He),
trzecim, podlegającym elementowi wody, jest czucie (Vau),
a wszystkie trzy pierwiastki ducha, czyli wszystkie trzy elementy razem, tworzą czwarty aktywny pierwiastek, który odnajduje swoją ekspresję w świadomości i jest analogiczny z elementem ziemi. W terminologii tej czwarty pierwiastek jest wyrażany przez drugie He.
Jod-He-Vau-He, tj. czterobiegunowy magnes we wszechświecie, jest zazwyczaj symbolizowane przez równoboczny czworobok.
http://franzbardon.pl/pliki/KluczDoPrawdziwejKabaly.pdf
  

Klucz do prawdziwej Kabały

Wiele opisów metod kabalistycznych nie oferuje poważnemu uczniowi żadnych
teoretycznych szczegółów, nie mówiąc już o prawdziwych punkach odniesienia dla ich
praktyki. W większości podają one filozoficzne przedstawienie mikro- i makrokosmosu.
Nawet prymitywne nacje, niezależnie od rasy czy umiejscowienia, posiadały własną religię,
czy koncepcję Boga i w konsekwencji, również pewien rodzaj teologii. Każda teologia może
być podzielona na dwie części: część egzoteryczną i ezoteryczną, gdzie nauki egzoteryczne
przeznaczone są dla zwykłych ludzi, a wiedza ezoteryczna jest teologią wtajemniczonych i
wysokich kapłanów. Egzoteryczne nauki nigdy nie zawierały niczego o prawdziwej magii czy
kabale. Zatem jedynie magowie i kabaliści mogli stać się wtajemniczonymi ludów
prymitywnych.

Uczeń kabały nie może zatem uzyskać jakiegokolwiek poglądu o ideologii kabalistycznej,
gdyż z jednej strony nie jest w stanie odnaleźć drogi w tym wielkim poplątaniu opinii, a z
drugiej strony wciąż jest w ciemnościach z powodu sprzecznych twierdzeń podawanych w
różnych książkach.


Nauka kabały, tj. teurgia, jest bardzo stara i powstała w Oriencie. Od zarania czasu, starożytni
mędrcy ukrywali swoje największe sekrety w uniwersalnym, czyli metaforycznym języku, co
można zobaczyć na podstawie hieroglifów Egipcjan i innych ludów starożytnych. Starożytni
mędrcy mogli przekazywać swoją wiedzę jedynie w języku metafor, tj. w sposób
symboliczny. Zatem rozumienie ich nauk zawsze zależało od poziomu dojrzałości danego
ucznia. Cała mądrość Orientu została wyłożona jedynie w języku symbolicznym. Mądrość
pozostaje zatem tajemnicą dla niedojrzałych, czyli dla osób, które nie osiągnęły określonego
stanu dojrzałości poprzez rozwinięcie swojej indywidualności pod przewodnictwem mistrza,
guru. Dlatego aż do dzisiaj wszystkie prawdziwe książki wtajemniczenia zgadzają się ze sobą
odnośnie tego, że bez osobistego guru wtajemniczenie jest nie tylko niemożliwe, lecz nawet
niebezpieczne. Prawdziwy wtajemniczony musiał stopniowo tłumaczyć symboliczne
znaczenie zapisów swojemu uczniowi, zgodnie z jego rozwojem i uczył go symbolicznego, tj.
metaforycznego języka. Uczeń szybko przyzwyczajał się do języka swojego mistrza i
ponownie, był w stanie przekazywać mądrość jedynie w tej symbolicznej postaci.
Kabała jest nauką liter, nauką słowa i języka, lecz nie języka intelektu, a języka
uniwersalnego. Określenie „kabała” wywodzi się z języka hebrajskiego. Niektóre systemy
religijne używają innych nazw tej nauki. Na przykład w Indiach i Tybecie, nauka słów
nazywana jest Tantra. Inne systemy religijne z kolei mówią o „formułach” etc.
Za prawdziwego kabalistę można uważać jedynie człowieka, który – zgodnie z
uniwersalnymi prawami – jest w stanie prawdziwie zmaterializować w sobie boskość w taki
sposób, że będzie przemawiał jako bóstwo. Praktykujący kabalista jest zatem teurgiem,
ucieleśnieniem Boga, istotą, która jest w stanie stosować uniwersalne prawa w ten sam
sposób, co makrokosmiczny Bóg.
Mag, który po swoim wtajemniczeniu i osobistym rozwoju ku doskonałości, zrealizował
wewnątrz siebie połączenie ze swoim Bóstwem, może zgodnie z tym działać. Tak samo może
to robić i kabalista, z tą jedyną różnicą, że kabalista do zewnętrznego wyrażania swojego
boskiego ducha używa Boskiego Słowa. Każdy prawdziwy mag, posiadając władzę nad
uniwersalnymi prawami, może stać się kabalistą poprzez nabycie wiedzy o praktycznej
kabale. Struktury kabały przytaczane w wielu książkach z pewnością odpowiadają
teoretykowi, który chce poznać zasady, lecz są całkowicie niewystarczające w odniesieniu do
praktyki, która pozwala na właściwe stosowanie mocy słowa.
Funkcjonowanie i współdziałanie pomiędzy ciałem, duszą i duchem odbywa się w każdym
człowieku automatycznie, czy jest on wtajemniczony w naukę hermetyczną, czy nie. Dla
kabalisty jest to tabliczka mnożenia: zna on wszystkie procesy i jest tym samym w stanie
ułożyć swoje życie zgodnie z uniwersalnymi prawami.
Ta wiedza odróżnia wtajemniczonego od nie-wtajemniczonego, gdyż wtajemniczony,
nauczywszy się praw, wie jak praktycznie je wykorzystywać i jest w stanie równoważyć
wszelką dysharmonię pomiędzy ciałem, duszą i duchem. Poza tym, wtajemniczony poprzez
swoje świadome podejście do uniwersalnych praw, jest w stanie prowadzić rozważne życie w
zgodzie z tymi prawami i kroczyć ścieżką do doskonałości. Patrząc pod tym kątem, widać już,
że wtajemniczenie jest czymś bardzo wyjątkowym, oferującym szczególne spojrzenie na
życie. Wtajemniczony patrzy na świat zupełnie innymi oczyma niż pozostali ludzie. Różne
przeciwności losu, na jakie narażony jest wtajemniczony, nigdy nie uderzą go mocno i on
nigdy nie będzie cierpiał. Widać to wyraźnie po rozważeniu tego, co zostało powyżej
powiedziane.
Z kabalistycznego punktu widzenia, człowiek jest doskonałym ucieleśnieniem wszechświata,
gdyż został stworzony na obraz Boga. Człowiek jest najwyższą istotą na naszej ziemi i
wszystko, co w dużej skali ma miejsce we wszechświecie, ma również miejsce – w małej
skali – w człowieku. Widziany z hermetycznego punktu widzenia, człowiek przedstawia
miniaturowy świat, tj. mikrokosmos, w przeciwieństwie do wszechświata, makrokosmosu.
Zatem, z hermetycznego punktu widzenia, prawdziwy kabalista jest najwyższym
wtajemniczonym, gdyż działa on jako Bóg w miniaturowym świecie, mikrokosmosie, a
stosując prawa analogii, może stać się również aktywny w makrokosmosie.

Na drodze do doskonałości nie powinno być pośpiechu. Doskonałość we wszystkim wymaga
czasu i dojrzałości. Z hermetycznego punktu widzenia istnieją właściwie tylko dwie drogi:
droga do „świętości” i droga do „doskonałości”. Droga do świętości ma tak wiele systemów,jak wiele istnieje religii na ziemi. Ten, kto wybiera drogę do świętości, decyduje się na    realizowanie w sobie tylko jednego bądź kilku boskich aspektów i zazwyczaj jest uważany za symbol danej boskiej idei. Poza kilkoma wyjątkami, jego świętość staje się przeszkodą –
biorąc pod uwagę świat, czy mniej dojrzałych ludzi – gdyż z powodu dewocji swoich
uczniów, wyznawców, naśladowców etc., często jest on hamowany w swojej misji, zadaniu i rozwoju.
Nie trzeba specjalnie podkreślać, że zrozumienie fundamentalnych
prawd, tj. praw uniwersalnych, wymaga magicznej równowagi na wszystkich trzech płaszczyznach. Ten, kto ściśle stosuje się do uniwersalnych praw na wszystkich trzech
płaszczyznach, kto rozumie je wyraźnie i całkowicie nad nimi panuje, jest nie tylko panem
swojego miniaturowego świata, lecz również panem wszechświata.
Ekspert kabały zaznajamia się z różnymi rodzajami wyliczeń i będzie w stanie idee wyrazić poprzez liczby, lub odwrotnie, przekształcać liczby w idee. Co więcej, będzie mógł rzekształcać je na liczby i ubierać liczby w litery. Czyniąc to, może on poznawać własną jaźń, a tym samym, również Boga. Kabalista będzie rozumiał doskonałość praw, będzie wiedział, że dobro i zło, brane dosłownie, są jedynie religijnymi wyrażeniami, bo w rzeczywistości oba pierwiastki, tj. pozytywny i negatywny, są konieczne, gdyż jeden nie może istnieć bez drugiego. Kabalista zawsze będzie kierował się ku dobremu i nigdy nie będzie gardził negatywnym; będzie starał się je opanować, gdyż Stwórca nie stworzył niczego nieprzydatnego.

Całą książkę znajdziesz tu:
http://franzbardon.pl/pliki/KluczDoPrawdziwejKabaly.pdf

CZTERY LATA OBLICZANO STRUKTURĘ MATEMATYCZNĄ

The American Institute of Mathematics poinformował o zakończeniu, trwającej cztery lata pracy nad jedną z największych i najbardziej skomplikowanych struktur matematycznych – grupy Liego E8.
„Grupą” matematycy nazywają zbiór ze zdefiniowanym w tym zbiorze działaniem, np. zbiór liczb naturalnych z działaniem dodawania. W fizyce i matematyce współczesnej pojęcie grupy staje się dużo bardziej abstrakcyjne i służyć może do opisu symetrycznych własności obiektów. Grupa Liego E8 w szczególności służy do opisu symetrii obiektów 57-wymiarowych. Jest szeroko stosowana w jednej z najbardziej obiecujących teorii fizycznych, teorii super strun.
Nad obliczeniami pracowało 18 matematyków ze Stanów Zjednoczonych oraz Europy. Skala obliczeń jest większa niż przeprowadzony niedawno Projekt Poznania Ludzkiego Genomu. Ostateczne obliczenia zostały wykonane za pomocą superkomputera Sage i trwały 77 godzin.
Wyniki zajmują 60 gigabajtów, czyli tyle, ile zajmuje muzyka w formacie MP3, słuchana ciągle przez 45 dni.
Gdyby wyniki zapisać na papierze, zajęłyby obszar porównywalny z wyspą Manhattan w Nowym Jorku. Obliczenia mają
wiele zastosowań, których w większości jeszcze nie rozumiemy. Tak jak Projekt Poznania Ludzkiego Genomu nie spowodował od razu powstania cudownego leku, tak te badania są narzędziem, które inni naukowcy będą wykorzystywać w swoich
dziedzinach. (PAP)

Źródło: http://www.mt.com.pl/archiwum/mt_5_07_8.pdf

To że świat się zmienia to chyba jasne, ewolucja jako taka jest faktem choć niekoniecznie ta mówiaca że człowiek żyje na tej planecie około 100 000lat.
O przyczynach tych zmian można pisać z różnych perspektyw rzeczywistości , z mojej perspektywy wygląda to tak jak napisałem wcześniej, tak zwany wszechświat nie jest pustką jak niektórzy twierdzą,(tak na marginesie stworzyć obszar pustki laboratoryjnie nie udało się jeszcze nikomu,nie mamy narzedzi by tego dokonać ) wypełnia  go rodzaj jednolitego pola jak i różnego rodzaju fale elektromagnetyczne czy grawitacyjne, przez który niejako żeglujemy razem z naszą planetą i który wywiera na nas swój wpływ. Dowód tego możemy znaleźć w naszej historii jeśli tylko dobrze poszukamy.

Wystarczy że przemieścimy się razem z naszą  częścią spirali galaktyki drogi mlecznej w inną część pola przestrzeni kosmicznej i nasze umysły i dna będzie pracować w oparciu o inne wartości pola, jaki i zmieni sie sposób postrzegania naszj rzeczywistości i ona sama (rzeczywistość)może ulec zmianie

Nadzwyczajnie prosta teoria wszystkiego
Stefan Rieger
Tekst z 23/11/2007

Pod takim to wdzięcznym tytułem ukazał się 6 listopada na serwerze uniwersytetu Cornell 31-stronicowy artykuł 39-letniego fizyka, Anthony’ego Garrett Lisi. Jego ulubionym zajęciem jest ślizganie się po grzywach fal w Maui na Hawajach, ale w chwilach wolnych od ślizgu oddaje się ezoterycznym kalkulacjom. Na pierwszy rzut oka pachnie to blagą, ale w naukowej blogosferze widoczne jest niemałe poruszenie.

Od paru dziesięcioleci fizycy gonią za świętym Graalem, jakim jest ogólna teoria, pozwalająca opisać wszystkie prawa Wszechświata. Do tej pory musieli się z grubsza zadowolić tzw Modelem Standardowym, który całkiem skutecznie opisuje trzy formy oddziaływań, występujących na poziomie cząstek elementarnych, a więc elektromagnetyczne, silne i słabe. Pozwoliło to skonstruować niesłychanie operatywny model kosmologii i sięgnąć w ten sposób „okiem” praw fizyki aż po jedną trylionową sekundy po Big Bangu.

Ale Model Standardowy ma tę zasadniczą wadę, iż nie obejmuje oddziaływania czwartego, czyli grawitacji. Opisuje je za to z wdziękiem ogólna teoria względności Einsteina. Która z kolei ma ten feler (to drugi, choć podobny problem), że nie udaje się jej nijak pożenić z mechaniką kwantową.

Toteż od chwili, gdy Einstein rozłożył bezradnie ręce, zaczęło się szukanie Teorii Wielkiej Unifikacji, która pozwoliła by sprzęgnąć matematycznie grawitację z pozostałymi trzema oddziaływaniami. Zadanie to wymaga jednak stworzenia nowego aparatu matematycznego i jak dotąd wszyscy połamali sobie na tym zęby, produkując teorie mniej lub bardziej sfalsyfikowane, a w każdym razie nie dające się sprawdzić.

W ramach poszukiwań świętego Graala większość eksploratorów przerzuciła się zatem na teorię superstrun, której powstały niezliczone warianty, jedne bardziej urodziwe od drugich i tak ezoteryczne, że mało kto poza ich twórcami je rozumie, a dla niektórych graniczą wręcz z teologią.

Ślizg w ośmiu wymiarach

I tutaj wjeżdża na desce nasz surfer z Hawajów, który pracuje sobie a muzom, niezwiązany z żadnym uniwersytetem, aczkolwiek wsparty stypendium przez prywatną fundację FQXi (Foundational Questions in Physics and Cosmology). Anthony Garrett Lisi miał to szczęście, że akurat w marcu tego roku zespołowi naukowców udało się rozszyfrować po 120 latach jedną z najbardziej skomplikowanych struktur matematycznych, odkrytą w 1887 roku E8, należącą tzw. grup Liego. To swego rodzaju arcydzieło złożonej symetrii: wzór powstały z połączenia 248 punktów w ośmiowymiarowej przestrzeni. Rozgryzienie łamigłówki było cięższym zadaniem od rozszyfrowania ludzkiego genomu, a wyniki obliczeń dokonanych przy pomocy superkomputerów ważą 60 gigabajtów.

Struktura E 8

Otóż Lisi zapewnia, iż w supersymetrię E8 udało mu się zasadniczo wpisać całość podstawowych praw fizyki, nawet jeśli do całkowitego wypełnienia struktury niezbędne się okazało przewidzenie dodatkowych 20 niezidentyfikowanych jeszcze cząstek elementarnych. Albo wszystko będzie grać, albo cała biblia na nic – streszcza sprawę młody fizyk, który w zimie dorabia sobie jak instruktor snowboardu. Być może nowy superakcelerator, budowany w CERNie pod Genewą, pozwoli na wykrycie brakujących cząstek.

Cwajnsztain?

Sprawdzenie skomplikowanych równań zabierze wiele tygodni, ale w kołach specjalistów toczy się już żywa dyskusja. Niektórzy mówią o farsie, inni jednak – jak Carlo Rovelli z Ośrodka Fizyki Teoretycznej w Marsylii – podziwia „nadzwyczaj piękny matematyczny formalizm” tej pracy, która otworzyć może, jego zdaniem, nowe horyzonty. Również amerykański fizyk Lee Smolin stwierdza, że z modelu, jaki zbudował Anthony Garrett Lisi, wypływają „niesłychanie urodziwe rzeczy”. Jego kolega David Ritz Finkelstein stwierdza zaś na łamach pisma New Scientist, że „musi to być coś więcej, niż zbieg okoliczności” i że Lisi „dotknął czegoś naprawdę głębokiego”.

Być może wszystko okaże się kolejną bańką mydlaną, ale w blogosferze słychać głosy, że jeśli coś jest na rzeczy, będzie to najlepsza nowina od początku XXI wieku.
http://www.rfi.fr/actupl/articles/095/article_2968.asp

===============================================================================================

Matematykom udało się rozwiązać liczący ponad 100 lat problem. Zespół uczonych z University of Maryland zbadał i opisał 248-wymiarową strukturę znaną pod nazwą E8. Jej dokładny matematyczny opis zajmuje na dysku 60 gigabajtów pojemności, a gdyby go wydrukować, zużytym papierem można by pokryć całą powierzchnię Manhattanu.

E8 to przykład tzw. grupy Liego, która jest gładką rozmaitością. Przykładem grupy Liego może być grupa obrotów przestrzeni trójwymiarowej, np. kuli, cylindra. Grupy Liego wprowadził do nauki w 1870 roku norweski matematyk Marius Sophus Lie. Służyły mu one do badania równań różniczkowych. W fizyce przydają się one przy opisie teorii strun.

[ Grupa Liego --> http://pl.wikipedia.org/wiki/Grupa_Liego ]

Amerykańscy uczeni przez cztery lata pracowali nad opisaniem E8 posługując się w tym celu superkomputerem stojącym w University of Washington.

To obiekt matematyczny, o którym wiemy, że istnieje, ale nie znamy jego struktury – opisuje E8 niemiecki matematyk Hermann Nicolai z Instytutu Alberta Einsteina w Poczdamie. To jak tworzenie szczegółowego planu istniejącego skomplikowanego budynku po to, by dowiedzieć się, jak został on zbudowany – dodaje.

W prace nad rozwiązaniem projektu zaangażowany był 17-osobowy zespół.
http://kopalniawiedzy.pl/E8-grupa-Liego-gladka-rozmaitosc-2133.html

skasowałem ten post, ale jeszcze raz
Rozpocznijmy śledztwo  i spróbujmy u systematyzować wiedzę o arce
1 Arka zbudowana jest z akacjowego drewna obitego złotem
2 Wymiary arki to...............
Pierwszy punkt już jest

Arka
10 I uczynią arkę z drzewa akacjowego; jej długość będzie wynosiła dwa i pół łokcia; jej wysokość półtora łokcia i jej szerokość półtora łokcia.
11 I pokryjesz ją szczerym złotem wewnątrz i zewnątrz, i uczynisz na niej dokoła złote wieńce.
12 Odlejesz do niej cztery pierścienie ze złota i przymocujesz je do czterech jej krawędzi: dwa pierścienie do jednego jej boku i dwa do drugiego jej boku.
13 Rozkażesz zrobić drążki z drzewa akacjowego i pokryjesz je złotem.
14 I włożysz drążki te do pierścieni po obu bokach arki celem przenoszenia jej.
15 Drążki pozostaną w pierścieniach arki i nie będą z nich wyjmowane.
16 I włożysz do arki Świadectwo, które dam tobie.
17 I uczynisz przebłagalnię ze szczerego złota: długość jej wynosić będzie dwa i pół łokcia, szerokość zaś półtora łokcia;
18 dwa też cheruby wykujesz ze złota. Uczynisz zaś je na obu końcach przebłagalni.
19 Jednego cheruba uczynisz na jednym końcu, a drugiego cheruba na drugim końcu przebłagalni. Uczynisz cheruby na końcach górnych.
20 Cheruby będą miały rozpostarte skrzydła ku górze i zakrywać będą swymi skrzydłami przebłagalnię, twarze zaś będą miały zwrócone jeden ku drugiemu.I ku przebłagalni będą zwrócone twarze cherubów.
21 Umieścisz przebłagalnię na wierzchu arki, w arce zaś złożysz Świadectwo, które dam tobie.
22 Tam będę się spotykał z tobą i sponad przebłagalni i spośród cherubów, które są ponad Arką Świadectwa, będę z tobą rozmawiał o wszystkich nakazach, które dam za twoim pośrednictwem Izraelitom.

(Wj,25:10) wersja Biblii Tysiąclecia
http://kodczasu.ronus.pl/forum/viewtopic.php?p=30651#30651

11 I pokryjesz ją szczerym złotem wewnątrz i zewnątrz, i uczynisz na niej dokoła złote wieńce.
czyżby cewka

Współcześnie, w kwantowych teoriach pola, pole przyjmuje postać obiektu fizycznego – obiekty fizyczne oddziałują na siebie poprzez wymianę cząstek będących kwantami pola.
Najważniejszym narzędziem teorii pól kwantowych są symetrie, czyli przekształcenia, które pozostawiają niezmienione pola lub układy pól. Podając grupę symetrii zachowywanej przez pole, można podać wszystkie własności opisywanej przez nie cząstki i charakter oddziaływań, w których uczestniczy.
Przykładami teorii pól kwantowych są:super symetria,teorie strun......

Teoria pola (fizyka), dział fizyki wypracowujący metody badania oraz badająca pola fizyczne, czyli obszary w których występują zjawiska fizyczne. Fizycy matematyzując problem opisują te zjawiska poprzez przypisanie każdemu punktowi przestrzeni matematycznego obiektu, co odpowiada określeniu pewnej funkcji na przestrzeni, w której występuje pole.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Pole_fizyczne

Kwantową teorię pola otrzymuje się z klasycznej teorii pola poprzez proces tzw. drugiej kwantyzacji - zastąpienie uogólnionych współrzędnych i pędów odpowiadającymi im operatorami spełniającymi określone reguły komutacji.

mi to się łączy z tym
Leszek

http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=15.0

Według współczesnej fizyki, świat materialny jest zbudowany z pól kwanto-
wych. Są to najbardziej podstawowe elementy materii znane obecnie. Pozostało
jednak wiele zagadek do rozwikłania. Na przykład, dlaczego wielu pól matema-
tycznie możliwych nie obserwujemy w przyrodzie? Inną wielką zagadką jest
pytanie, czy wprowadzone przez Einsteina pole grawitacyjne też ma naturę
kwantową, podobnie jak np. pole elektromagnetyczne, czy może jest ono jedy-
nie pewnym klasycznym przybliżeniem do większej i jeszcze nieznanej teorii
kwantowej.
http://www.if.uj.edu.pl/Foton/100/pdf/08%20dziwy%20swiata%20-%20arodz.pdf