Cześ bou.
Mam nadzieję, ze teraz będzie inaczej. Jeśli System się zawali, to wraz takimi ludźmi, o których piszesz. Jeśli stracą oni oparcie w tym, co posiadają to miejsce parkingowe będzie najmniejszym zmartwieniem ich własnego ego.
Nowy ład to będzie ład harmoniczny, w moim przekonaniu. Nie nowy w sensie, że na nowo wymyślony, ale taki, który będzie zestrojony z rytmem tej planety i z rytmem wszechświata. 
Przykładowo. Rozwój nauki już teraz doprowadził do tego, że wielu ludzi postrzega świat jako skomplikowany układ wzajemnych powiązań raczej niż chaotyczny zbiór indywidualnych, oddzielonych od siebie bytów. Oddzielenie, zazdrość, nienawiść, chamstwo, i zła wola, to zamknięty krąg, który niczego nie buduje. Ludziom, którzy tak postrzegają życie należy współczuć, gdyż w takim świecie pozostaną już na zawsze jeśli się nie przebudzą. Taki świat ich zabije, a raczej  - oni sami pozabijają siebie. 
Nowy porządek świata będzie opierał się na czymś z goła innym. Będzie to formuła otwarta, formuła włączenia i współ-istnienia.
Moim zdaniem posiadanie i oddzielenie będzie miało marginalne znaczenie, a wyniknie to naturalnie w związku z przedefiniowaniem wszystkiego.
Wszystko , co żyje komunikuje się ze sobą, wymienia informacje i pozostaje w połączeniu. To nie jest wymysł, lecz sprawdzalna rzeczywistość.  Nie inaczej dzisiaj dzieje się w gospodarce. Jeśli gdzieś w USA pęka bańka finansowa to cały świat to natychmiast odczuwa. W pędzącym coraz szybciej świecie ludzie będą zbierać to, co zasieją w coraz krótszym czasie.

A  nie prościej napisać , że jest to  kwantowe  pole życia ?

MEM HEI SHIN  czyli sugerujesz , jakoby  te mityczne  144 , to nie liczba ludzi , którzy ocaleją  po jakiejś tam katastrofie, ale  w istocie ... wehikuł, dzięki któremu ludzkość ( a raczej Ci , którzy to zastosują  ) będzie mogła przetrwać . Interesująca wizja.

Nie może być tak, jak się to dzieje w Zachodniej Papua . Nie wiedziałem o tym, ale teraz , kiedy już wiem NIE ZGADZAM się na eksterminację tego Narodu. Może to zabrzmieć śmiesznie, gdyż moja niezgoda wygląda raczej mizernie, ale to nieprawda. Wszechświat już się przestawia w taki sposób, aby moja wola jako obserwatora, tak jak wola innych świadomych obserwatorów  stała się rzeczywistością. Wcale nie musisz w to wierzyć, ale prawda jest taka, bo taka jest fizyka . Negentropia działa

To świetnie Michał , że zamieszczasz materiały filmowe, ale może byś też jakiś komentarz od siebie dodawał . hę ?
z góry dzięki

Pieniądze, granty , oczekiwania. To na pewno te motywy, co jest zrozumiałe .
Ja wskazałem na możliwość na którą mogłyby naprowadzić naukowców  "niepasujące puzzle" kiedy naukowcy uruchomiliby wyobraźnię . Mniej lub bardziej fantastyczna teoria i tak będzie zaledwie wstępem do tego jak na prawdę wygląda rzeczywistość.
Kiedyś nadejdzie dzień , gdy w  obliczu faktów nie będzie już można ot tak sobie schować głowy w piasek.

Ja bym nie wykluczał ważności wizji , chociaż oczywiście trudno się na nich opierać z punktu widzenia konstruowania teorii przyczynowo-skutkowej.
Opisy trzęsienia ziemi czy zburzenia świątyni występujące w wizji nie musiały pochodzić z tamtego czasu.

Podam w tym miejscu interesujący opis doświadczenia polegającego na przesyłaniu i odbiorze wizji , gdzie nadajnikami i odbiornikami są ludzie. Te badania rzeczywiście miały miejsce  (USA lata 70te ), a odnosiły się do koncepcji uniwersalnego pola.


Co to oznacza dla naszych rozważań ?
Na razie to tylko dygresja. Pozostawiam ją tutaj, bo może się przydać. Wszak kwestia Arki przypomina odległe badanie przeszłości, niemalże mediumiczne sięganie w odległy czas opierając się na poszlakach  - źródłach pisanych  i opowieściach. A dowody - o ile istnieją - są na razie nieznane. Chyba , że odrzucimy czas ................ a na początek - uprzedzenia .

Mnie również  nasuwa się pytanie o motyw.
Pieniądze ? kontrola świadomości ?  władza nad ludzkością  ?

A może jeszcze coś innego. Obawa, że nie jesteśmy gotowi na przyjęcie prawdy .
Prawdy tak niezwykłej, że można by od niej oszaleć.
Tak nie zwykłej, że na skutek jej przyjęcia zawaliłby się świat , jaki znamy.
Oni nie są w stanie wyobrazić sobie funkcjonowanie w nowym świecie..
Zbyt wiele mają do stracenia.

Hm . Jak umieścil ?
Możliwe ,że każdy z osobna  tetraedr nie był wcale niebezpieczny. Dopiero po ich połączeniu oraz AKTYWACJI  stać się miały niebezpieczne.
To tak jak z wodą . Wodór i Tlen z osobna to gazy , a w połączeniu - woda, czyli ciecz o odmiennych właściwościach od swoich składowych.

Tak sobie gdybam

Dla potrzeb tego tematu kopiuję również treść posta który napisał  MICHAŁ -ANIOŁ  w tym temacie http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=514.0
Tam go pozostawiam, aby zachować ciągłość .
Powinienem w jakiś sposób poukładać te posty chronologicznie, ale niestety nie wiem jak to się robi.
Mam nadzieję, że obraz POLA nie zostanie przez to zbytnio zagmatwany.
--------------------------------------------
MICHAŁ-ANIOŁ napisał


Pole i materia
 
W
idzieliśmy, jak i dlaczego upadł mechanistyczny punkt widzenia. Wyjaśnienie wszystkich zjawisk przez założenie prostych sił działających między niezmiennymi cząstkami okazało się niemożliwe. Nasze pierwsze próby wyjścia poza pogląd mechanistyczny i wprowadzenia pojęć polowych doprowadziły w dziedzinie zjawisk elektromagnetycznych do doskonałych wyników. Sformułowano prawa struktury dla pola elektromagnetycznego, prawa wiążące pomiędzy sobą zdarzenia bardzo bliskie w przestrzeni i w czasie. Prawa te są zgodne ze szczególną teorią względności, gdyż są niezmienne względem transformacji Lorentza. Później ogólna teoria względności sformułowała prawa ciążenia. Są one znów prawami struktury, opisującymi pole grawitacyjne między cząstkami materialnymi. Łatwo było również uogólnić prawa Maxwella, tak by można je było stosować w dowolnym u. w., podobnie jak prawa ciążenia ogólnej teorii względności.
       Mamy dwa byty rzeczywiste: materię i pole. Nie ulega wątpliwości, że nie potrafimy sobie dziś wyobrazić całej fizyki zbudowanej w oparciu o pojęcie materii, tak jak to sobie wyobrażali fizycy początku dziewiętnastego stulecia. Przyjmiemy na razie oba te pojęcia. Czy można wyobrazić sobie materię i pole jako dwa odrębne i różne byty? Mając małą cząstkę materii, moglibyśmy sobie stworzyć naiwny obraz, według którego istnieje określona powierzchnia cząstki, gdzie sama cząstka przestaje istnieć i pojawia się jej pole grawitacyjne. W tym obrazie obszar, w którym obowiązują prawa polowe, jest wyraźnie oddzielony od obszaru, w którym obecna jest materia. Jakie są jednak kryteria fizyczne odróżniające materię od pola? Zanim poznaliśmy teorię względności, moglibyśmy odpowiedzieć na to pytanie w następujący sposób: materia ma masę, podczas gdy pole jej nie ma. Pole przedstawia energię, materia – masę. Ale wiemy już, że w świetle później zdobytej wiedzy taka odpowiedź nie jest wystarczająca. Z teorii względności wiemy, że materia przedstawia kolosalne zasoby energii oraz że energia przedstawia materię. Nie możemy więc odróżnić jakościowo materii od pola, gdyż różnica między masą a energią nie jest jakościowa. Ogromna większość energii jest skupiona w materii; jednakże pole otaczające cząstkę również przedstawia energię, choć w nieporównanie mniejszej ilości. Moglibyśmy zatem powiedzieć: Materia jest tam, gdzie koncentracja energii jest wielka, pole – gdzie koncentracja energii jest mała. Ale jeśli tak jest, to między materią a polem istnieje różnica raczej ilościowa niż jakościowa. Nie ma sensu uważać materii i pola za dwie zupełnie od siebie różne jakości. Nie można sobie wyobrazić określonej powierzchni wyraźnie oddzielającej pole od materii.
       Ta sama trudność powstaje dla ładunku i związanego z nim pola. Nie można, jak się zdaje, podać oczywistego jakościowego kryterium, pozwalającego odróżnić materię od pola lub ładunek od pola.
       Nasze prawa struktury, to znaczy prawa Maxwella i prawa ciążenia, zawodzą dla wielkich skupisk energii, czyli – jak można powiedzieć – tam, gdzie istnieją ładunki elektryczne lub materia. Czy nie można by jednak naszych równań tak zmienić, by obowiązywały one wszędzie, nawet w obszarach o ogromnej koncentracji energii?
       Nie można zbudować fizyki w oparciu o samo tylko pojęcie materii. Ale po uznaniu równoważności masy i energii podział na materię i pole jest czymś sztucznym i nieokreślonym. Czy nie moglibyśmy odrzucić pojęcia materii i zbudować fizyki czysto polowej? To, co dostarcza naszym zmysłom wrażenie materii, jest w rzeczywistości wielką koncentracją energii w stosunkowo małej przestrzeni. Moglibyśmy uważać materię za obszary przestrzeni, w których pole jest niezwykle silne. W ten sposób można by stworzyć nowe podłoże filozoficzne, którego ostatecznym celem byłoby objaśnienie wszystkich zjawisk przyrody za pomocą praw struktury, obowiązujących zawsze i wszędzie. Z tego punktu widzenia, rzucony kamień jest zmiennym polem, przy czym stany o największym natężeniu pola przemieszczają się w przestrzeni z prędkością kamienia. W naszej nowej fizyce nie byłoby miejsca dla materii i dla pola; jedynym bytem rzeczywistym byłoby pole. Ten nowy pogląd nasuwają nam wielkie osiągnięcia fizyki polowej, powodzenie w wyrażeniu praw elektryczności, magnetyzmu i ciążenia w postaci praw struktury i wreszcie równoważność masy i energii. Naszym ostatecznym celem byłoby takie zmodyfikowanie praw pola, aby nie zawodziły one w obszarach o ogromnej koncentracji energii.
       Jak dotąd nie udało nam się zrealizować tego programu w sposób przekonujący i konsekwentny. Decyzja, czy w ogóle jest to możliwe, należy do przyszłości. W chwili obecnej wciąż jeszcze musimy we wszystkich naszych faktycznych konstrukcjach teoretycznych zakładać istnienie dwóch bytów: pola i materii.
       Ciągle jeszcze mamy przed sobą podstawowe zagadnienia. Wiemy, że cała materia zbudowana jest tylko z niewielu rodzajów cząstek. W jaki sposób z tych elementarnych cząstek zbudowane są rozmaite rodzaje materii? W jaki sposób te elementarne cząstki oddziaływują z polem? Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania doprowadziło do powstania w fizyce nowej koncepcji – teorii kwantów
(..)
Streszczamy:
 
W
fizyce pojawia się nowe pojęcie, najdonioślejsza koncepcja od czasów Newtona: pole. Uświadomienie sobie, że zasadniczej roli w opisie zjawisk fizycznych nie odgrywają ani ładunki, ani cząstki, lecz pole w przestrzeni między nimi, wymagało wielkiej wyobraźni naukowej. Pojęcie pola odnosi wielkie triumfy i prowadzi do sformułowania równań Maxwella, opisujących strukturę pola elektromagnetyczne-go i rządzących zjawiskami zarówno elektrycznymi, jak i optycznymi.
Teoria względności bierze swój początek w zagadnieniach pola. Sprzeczności i niekonsekwencje starych teorii każą nam przypisać nowe własności continuum czasoprzestrzennemu, będącemu scenerią wszystkich zdarzeń w naszym świecie fizycznym.
Teoria względności rozwija się w dwóch etapach. Pierwszym etapem jest tak zwana szczególna teoria względności, stosująca się tylko do inercjalnych układów współrzędnych, to znaczy do układów, w których obowiązuje sformułowane przez Newtona prawo bezwładności. Szczególna teoria względności opiera się na dwóch założeniach: prawa fizyki są takie same we wszystkich układach współrzędnych, poruszających się względem siebie ruchem jednostajnym; prędkość światła ma zawsze tę samą wartość. Z tych założeń, w pełni potwierdzonych przez doświadczenie, wysnuwa się wnioski co do własności poruszających się sztab i zegarów, zmian ich długości i rytmu w zależności od prędkości. Teoria względności zmienia prawa mechaniki. Stare prawa zawodzą, gdy prędkość poruszającej się cząstki jest bliska prędkości światła. Nowe, podane przez teorię względności prawa ruchu ciał są znakomicie potwierdzane przez doświadczenie. Dalszą konsekwencją (szczególnej) teorii względności jest związek między masą a energią. Masa jest energią, a energia posiada masę. Dwa prawa zachowania – dla masy i dla energii – zostają przez teorię względności połączone w jedno prawo zachowania masy-energii.
Ogólna teoria względności daje jeszcze głębszą analizę continuum czasoprzestrzennego. Zakres ważności teorii nie jest już ograniczony do inercjalnych układów współrzędnych. Teoria atakuje zagadnienie ciążenia i formułuje nowe prawa struktury dla pola grawitacyjnego. Zmusza nas do rozważenia roli, jaką odgrywa geometria w opisie świata fizycznego. Fakt równości masy grawitacyjnej i bezwładnej uważa za zasadniczy, a nie, jak w mechanice klasycznej, za czysto przypadkowy. Konsekwencje doświadczalne ogólnej teorii względności różnią się tylko nieznacznie od konsekwencji mechaniki klasycznej. Wszędzie, gdzie możliwe jest porównanie, wytrzymują one dobrze próbę doświadczenia. Ale siła teorii leży w jej wewnętrznej zwartości i w prostocie jej podstawowych założeń.
Teoria względności podkreśla doniosłość pola w fizyce. Nie udało się nam jednak dotąd sformułować fizyki czysto polowej. Na razie musimy zakładać istnienie obojga: i pola, i materii.
http://www.wiw.pl/fizyka/ewolucja/Esej.asp?base=r&cp=1&ce=37