Ksi¹¿ki o œwiêtej geometrii

[Leszek]

Spis pozycji obejmuje ksi¹¿ki o œwiêtej geometrii wydane w jêzyku polskim i angielskim.
Jeœli ksi¹¿ka dostêpna jest w wersji ON-LINE znajdziesz tu stosowne linki.
Znasz ciekaw¹ ksi¹¿kê lub artyku³? Dodaj to do listy!

Drunvalo Melchizedek - "Pradawna tajemnica kwiatu Âżycia".
Tom I


"Dawniej wszystko, co istnieje we wszechœwiecie zna³o Kwiat ¯ycia jako wzór stworzenia, wykres geometryczny wiod¹cy do egzystencji fizycznej i wyprowadzaj¹cy z tej egzystencji. PóŸniej utraciliœmy wysoki stan œwiadomoœci i upadliœmy w ciemnoœci, zapominaj¹c o tym, kim byliœmy. Sekret Kwiatu ¯ycia przetrwa³ jednak tysi¹ce lat wyryty na œcianach staro¿ytnych budowli na ca³ym œwiecie, wpisany w ¿ywe komórki wszelkiego istnienia. Dziœ budzimy siê ze snu, odrzucamy stare ograniczaj¹ce nas przekonania, a nasze oczy ogl¹daj¹ z³ote promienie œwiat³a nadchodz¹cego dnia, który wstaje za oknami naszej nowej percepcji rzeczywistoœci. Ksi¹¿ka Pradawna tajemnica kwiatu ¿ycia jest jednym z takich okien.
Drunvalo Melchizedek prezentuje w niej - za pomoc¹ s³ów i rysunków pierwsz¹ czêœÌ swoich warsztatów zatytu³owanych Kwiat ¯ycia. Objaœnia w nich tajemnice pocz¹tków naszego istnienia, t³umaczy, dlaczego œwiat wygl¹da tak, a nie inaczej, jakie subtelne energie pozwalaj¹ naszej œwiadomoœci rozkwitn¹Ì jej prawdziwym piêknem.
Œwiêta geometria stanowi formê, która pos³u¿y³a równie¿ za pierwowzór naszej istoty. Ukazuje ona boski porz¹dek w naszej rzeczywistoœci. Mo¿emy przeœledziÌ jego regu³y pocz¹wszy od niewidzialnych atomów, a koùcz¹c na dalekich gwiazdach. Ka¿da z tych form odbija równie¿ wzór naszego istnienia. Informacje zawarte w tej ksi¹¿ce uk³adaj¹ siê w jedn¹ z dróg, drug¹, ¿eùsk¹ œcie¿kê, mo¿ecie odnaleŸÌ pomiêdzy wierszami. Prezentuje ona intuicyjne rozumienie rzeczywistoœci."

Tom II


"Tom drugi jeszcze g³êbiej bada znaczenie œwiêtego wzorca Kwiatu ¯ycia, stanowi¹cego geometryczn¹ podstawê wszystkich istniej¹cych form fizycznych. Ukazane s¹ w nim proporcje ludzkiego cia³a, niuanse ludzkiej œwiadomoœci, wymiary oraz odleg³oœci pomiêdzy gwiazdami, planetami oraz ksiê¿ycami, a nawet twory rodzaju ludzkiego w sposób pozwalaj¹cy odkryÌ ich Ÿród³o w tym piêknym, boskim wizerunku. Drunvalo Melchizedek rysuje skomplikowan¹, szczegó³ow¹ mapê, na której mo¿emy zobaczyÌ, ¿e pozornie prosty wzór Kwiatu ¯ycia zawiera w sobie pocz¹tek ca³ej egzystencji trzeciego wymiaru. Pocz¹wszy od przyk³adu piramid i tajemnic staro¿ytnego Egiptu, po wspó³czesn¹ nam now¹ rasê dzieci Indygo, Drunvalo prezentuje œwiête formy geometryczne Rzeczywistoœci oraz subtelne energie, które kszta³tuj¹ nasz œwiat.
Po raz pierwszy udziela nam równie¿ drukiem instrukcji medytacji Mer-Ka-Ba. Krok po kroku poznajemy tê technikê, s³u¿¹c¹ odtworzeniu pola energetycznego ewoluuj¹cej istoty ludzkiej. Stanowi ona zarazem klucz do wniebowst¹pienia oraz przejœcia do nowego wymiaru. Jeœli bêdziemy j¹ wykonywali z mi³oœci¹, ów staro¿ytny proces oddychania pranicznego otworzy przed nami œwiat niewiarygodnych mo¿liwoœci w granicach tego wymiaru. Udostêpni nam kontakt z opiekuùczymi mocami, a nawet pozwoli uzdrowiÌ siebie, innych ludzi oraz ca³¹ planetê."

Ksi¹¿ki on-line:
http://peb.pl/nauka-i-technika/521097-rapidshare-drunvalo-melchizedek-pradawna-tajemnica-kwiatu.html

Google info:
http://www.google.pl/search?q=tajemnica+kwiatu+zycia&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:pl:official&client=firefox-a

[Leszek]

Matila C. Ghyka - "ZÂłota Liczba. RytuaÂły i rytmy pitagorejskie w rozwoju cywilizacji zachodniej"



Dlaczego w Âświecie organizmĂłw Âżywych figurÂą geometrycznÂą najczĂŞÂściej spotykanÂą jest piĂŞciokÂąt, w nieoÂżywionym zaÂś - szeÂściokÂąt? Dlaczego nie tylko dzieÂła kunsztu ludzkiego, ale i twory przyrody wykazujÂą w swej budowie okreÂślone proporcje liczbowe? Czy to przypadek, Âże te proporcje wyraÂżajÂą siĂŞ bardzo czĂŞsto "zÂłotÂą liczbÂą" 1,618 i Âże napotykamy je zarĂłwno w ciele ludzkim, jak i w egipskich piramidach? Czy racjĂŞ mieli staroÂżytni greccy mĂŞdrcy twierdzÂący, Âże fundamentem struktury wszechÂświata jest liczba, on sam zaÂś Âżyje i pulsuje w jednym uniwersalnym rytmie, dajÂącym siĂŞ wyliczyĂŚ?
Na powy¿sze (i wiele innych) intryguj¹ce pytania stara siê odpowiedzieÌ w niniejszej ksi¹¿ce Matila Ghyka, dziœ prawie ca³kiem zapomniany matematyk, filozof, pisarz i dyplomata pochodzenia rumuùskiego.

"Z³ota liczba", wydana pierwotnie po francusku, robi³a prawdziw¹ furorê w Europie lat trzydziestych XX w. Autor, wykorzystuj¹c bogaty materia³ historyczny i porównawczy z ró¿nych dziedzin - od fizyki atomowej poprzez dzieje architektury i sztuki a¿ po biologiê - œledzi historiê "z³otej liczby" i zwi¹zanych z ni¹ pojêÌ rytmu oraz harmonii w kulturze zachodniej od czasów Pitagorasa do dziœ. I dochodzi do zaskakuj¹cego wniosku, ¿e geometryczna, oparta na liczbie interpretacja œwiata, bêd¹ca odkryciem Pitagorasa i przez ca³e wieki stanowi¹ca rdzeù ezoterycznego nauczania w tajemnych bractwach (po nowo¿ytne wolnomularstwo!) to nie tylko historyczny wyró¿nik zachodniej cywilizacji, lecz tak¿e jedno z ¿ywych do dziœ jej Ÿróde³; przecie¿ poszukiwanie przez fizyków nowych geometrii przestrzeni to nic innego - twierdzi³ B. Russell - jak nawrót do pitagoreizmu..."
(...)
Ksi¹¿kê dope³niaj¹ liczne ilustracje. Przedmow¹ poprzedzi³ j¹ Paul Valery, pos³owiem - Mircea Eliade.

Spis treÂści:
http://www.universitas.com.pl/ksiazka/Zlota_liczba_1481.html

[Leszek]

http://www.amazon.com/Sacred-Geometry-Philosophy-Practice-Imagination/dp/0500810303
Robert Lawlor - Sacred Geometry Philosophy And Practice (1982).pdf
http://www.przeklej.pl/plik/robert-lawlor-sacred-geometry-philosophy-and-practice-1982-pdf-0008m74jk2mv


Opis obrazka [ENG]
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Pacioli.jpg
http://en.wikipedia.org/wiki/Luca_Pacioli


PEÂŁNY TEKST (eng): http://goldenmean.info/consciouskids/


PEÂŁNY TEKST (eng): http://www.danwinter.com/OneCrystalsDance.pdf


http://www.amazon.com/Little-Book-Coincidence-Wooden-Books/dp/0802713882
http://www.halexandria.org/dward116.htm

[Leszek]

http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0802713866/blazeelectron-20

[Leszek]

http://www.amazon.com/Utriusque-Cosmi-Historia-Robert-Fludd/dp/1417920203
http://www.google.pl/search?hl=pl&client=firefox-a&rls=org.mozilla%3Apl%3Aofficial&hs=PUn&q=Utriusque+cosmi+historia&btnG=Szukaj&lr=

[Leszek]

Music Has Its Own Geometry, Researchers Find

ScienceDaily (Apr. 18, 2008) — The connection between music and mathematics has fascinated scholars for centuries. More than 2000 years ago Pythagoras reportedly discovered that pleasing musical intervals could be described using simple ratios.
And the so-called musica universalis or "music of the spheres" emerged in the Middle Ages as the philosophical idea that the proportions in the movements of the celestial bodies -- the sun, moon and planets -- could be viewed as a form of music, inaudible but perfectly harmonious.

Now, three music professors -- Clifton Callender at Florida State University, Ian Quinn at Yale University and Dmitri Tymoczko at Princeton University -- have devised a new way of analyzing and categorizing music that takes advantage of the deep, complex mathematics they see enmeshed in its very fabric.

The figure shows how geometrical music theory represents four-note chord-types -- the collections of notes form a tetrahedron, with the colors indicating the spacing between the individual notes in a sequence. In the blue spheres, the notes are clustered, in the warmer colors, they are farther apart. The red ball at the top of the pyramid is the diminished seventh chord, a popular 19th-century chord. Near it are all the most familiar chords of Western music. (Credit: Dmitri Tymoczko, Princeton University)

Writing in the April 18 issue of Science, the trio has outlined a method called "geometrical music theory" that translates the language of musical theory into that of contemporary geometry. They take sequences of notes, like chords, rhythms and scales, and categorize them so they can be grouped into "families." They have found a way to assign mathematical structure to these families, so they can then be represented by points in complex geometrical spaces, much the way "x" and "y" coordinates, in the simpler system of high school algebra, correspond to points on a two-dimensional plane.

Different types of categorization produce different geometrical spaces, and reflect the different ways in which musicians over the centuries have understood music. This achievement, they expect, will allow researchers to analyze and understand music in much deeper and more satisfying ways.

The work represents a significant departure from other attempts to quantify music, according to Rachel Wells Hall of the Department of Mathematics and Computer Science at St. Joseph's University in Philadelphia. In an accompanying essay, she writes that their effort, "stands out both for the breadth of its musical implications and the depth of its mathematical content."

The method, according to its authors, allows them to analyze and compare many kinds of Western (and perhaps some non-Western) music. (The method focuses on Western-style music because concepts like "chord" are not universal in all styles.) It also incorporates many past schemes by music theorists to render music into mathematical form.

"The music of the spheres isn't really a metaphor -- some musical spaces really are spheres," said Tymoczko, an assistant professor of music at Princeton. "The whole point of making these geometric spaces is that, at the end of the day, it helps you understand music better. Having a powerful set of tools for conceptualizing music allows you to do all sorts of things you hadn't done before."

Like what?

"You could create new kinds of musical instruments or new kinds of toys," he said. "You could create new kinds of visualization tools -- imagine going to a classical music concert where the music was being translated visually. We could change the way we educate musicians. There are lots of practical consequences that could follow from these ideas."

"But to me," Tymoczko added, "the most satisfying aspect of this research is that we can now see that there is a logical structure linking many, many different musical concepts. To some extent, we can represent the history of music as a long process of exploring different symmetries and different geometries."

Understanding music, the authors write, is a process of discarding information. For instance, suppose a musician plays middle "C" on a piano, followed by the note "E" above that and the note "G" above that. Musicians have many different terms to describe this sequence of events, such as "an ascending C major arpeggio," "a C major chord," or "a major chord." The authors provide a unified mathematical framework for relating these different descriptions of the same musical event.

The trio describes five different ways of categorizing collections of notes that are similar, but not identical. They refer to these musical resemblances as the "OPTIC symmetries," with each letter of the word "OPTIC" representing a different way of ignoring musical information -- for instance, what octave the notes are in, their order, or how many times each note is repeated. The authors show that five symmetries can be combined with each other to produce a cornucopia of different musical concepts, some of which are familiar and some of which are novel.

In this way, the musicians are able to reduce musical works to their mathematical essence.

Once notes are translated into numbers and then translated again into the language of geometry the result is a rich menagerie of geometrical spaces, each inhabited by a different species of geometrical object. After all the mathematics is done, three-note chords end up on a triangular donut while chord types perch on the surface of a cone.

The broad effort follows upon earlier work by Tymoczko in which he developed geometric models for selected musical objects.

The method could help answer whether there are new scales and chords that exist but have yet to be discovered.

"Have Western composers already discovered the essential and most important musical objects?" Tymoczko asked. "If so, then Western music is more than just an arbitrary set of conventions. It may be that the basic objects of Western music are fantastically special, in which case it would be quite difficult to find alternatives to broadly traditional methods of musical organization."

The tools for analysis also offer the exciting possibility of investigating the differences between musical styles.

"Our methods are not so great at distinguishing Aerosmith from the Rolling Stones," Tymoczko said. "But they might allow you to visualize some of the differences between John Lennon and Paul McCartney. And they certainly help you understand more deeply how classical music relates to rock or is different from atonal music."

http://www.sciencedaily.com/releases/2008/04/080417142454.htm

[Leszek]

A Fuller Explanation: The Synergetic Geometry of R. Buckminster Fuller
by Amy C. Edmondson


O autorce

http://drfd.hbs.edu/fit/public/facultyInfo.do?facInfo=bio&facEmId=aedmondson

Inne ksi¹¿ki o Richardzie Buckminster Fullerze:
http://bfi.org/our_programs/who_is_buckminster_fuller/books_about_r_buckminster_fuller_with_images


Ksi¹¿ki napisane przez Richarda Buckminster Fullera

http://bfi.org/?q=node/422

Inne:
http://bfi.org/our_programs/who_is_buckminster_fuller/books_written_by_r_buckminster_fuller_with_images


DostĂŞpna on-line:
http://www.rwgrayprojects.com/synergetics/toc/toc.html

[Leszek]

Anti-Gravity and the World Grid (Antygrawitacja i siatka Ziemi) [english)

http://books.google.pl/books?id=IFikVd65GeMC&lpg=PP3&pg=PP3#v=onepage&q=&f=false

Ta sama ksi¹¿ka w CA£OŒCI ON-LINE:
http://www.bibliotecapleyades.net/ciencia/antigravityworldgrid/ciencia_antigravityworldgrid.htm#contents
i
http://www.scribd.com/doc/91705/David-Hatcher-Childress-Antigravity-and-the-World-Grid-1987
(w drugiej lokalizacji daje siê œci¹gn¹Ì w formacie PDF po zalogowaniu)

Kilka s³ów w o geometrii siatek na sferach niebawem.

[east]

Leszek, czy Ty te wszystkie ksi¹¿ki przeczytaÂłeÂś 
Chopie , ale Ty masz mĂłzg.
Ciekawe, czy sÂą w polskich tÂłumaczeniach.

To ja moÂże skromnie tylko dorzucĂŞ zdjĂŞcie dzieÂła na  pomyÂśle Buckminstera Fullera

ktĂłry "wymyÂśliÂł jak z prostych odcinkĂłw skonstruowaĂŚ piĂŞkne przybliÂżenie powÂłoki sferycznej „geodezyjnÂą kopu³ê”"

[Leszek]

East, bez przesady, ale odkryÂłem, Âże Dan i Nassim czerpiÂą z tego faceta (Bucminstera-Fullera) garÂściami. I tylko dziĂŞki wieloletnim studiom  Amy C. Edmondson (wspó³pracujÂąca z Fullerem w ostatnich 3 latach jego Âżycia) mamy streszczenie myÂśli Fullera w jej ksi¹¿ce " A Fuller Explanation: The Synergetic Geometry of R. Buckminster Fuller" I tÂą wÂłaÂśnie konsumujĂŞ...  ResztĂŞ zamieÂściÂłem, bo ten facet powinien dawno wejœÌ do kanonu lektur na studiach architektonicznych!

Skrobnê KILKA s³ów o konstrukcjach tych kopu³, ale SKROBNÊ, bo Fuller pracowa³ tylko nad symetriami dwudziesto¶cianu przez trzy lata. To co zamie¶ci³e¶ to przyk³adowa konstrukcja. Facet mnie powali³ na ³opatki

Trzeba by komuœ zaproponowaÌ wydanie ksi¹¿ki pani Amy po polsku. Facet ca³y wszechœwiat opisa³ w sposób matematyczno-geometryczny, a potem dostawa³ tylko potwierdzenia z nauk œcis³ych swoich wczeœniejszych odkryÌ...

Ksi¹¿ka ANTI-GRAVITY te¿ "jedzie" na Fullerze...


East, dajmy to do wÂątku o architekturze...