Filozofia Jońska
Anaksymander z Miletu (546 p. n. e.). Za pierwszą zasadę i element uważał to, co nieograniczone. Twierdził, że zmianom podlegają tylko części, całość zaś jest niezmienna. Ziemia znajduje się w środku, w miejscu centralnym i ma kształt kuli, a księżyc świeci światłem zapożyczonym od słońca, słońce nie jest mniejsze od ziemi i jest najczystszym ogniem. Wynalazł zegar słoneczny oznaczony cyframi oraz wskazujący przesilenia i zrównania dnia z nocą. Stworzył pierwszą mapę świata z konturami lądu i morza oraz pierwszym planetarium. Anaksymenes z Miletu dowodził, że gwiazdy poruszają się dookoła ziemi, a nie schodzą pod ziemię. Wspomniał Talesa z Miletu, który zapatrzony w niebo zapomniał, gdzie się znajduje, i wpadł do studni, nad której krawędzią nieopatrznie stanął. Anaksagoras był uczniem Anaksymenesa. Napisał: „Wszystkie rzeczy były razem pomieszane; aż doszedł rozum, który dopiero nadał im porządek”. Na pytanie, czy nic go nie obchodzi ojczyzna, odpowiedział: „Jakżeby? Bardzo mię obchodzi moja ojczyzna!” – i wskazał na niebo. Za elementy uważał jednorodne cząsteczki, z których zbudowany jest cały świat. Ciała ciężkie, np. ziemia, znajdują się na dole, ciała lekkie, jak ogień, na górze; pośrodku jest woda i powietrze. Ziemia jest płaska, a morza powstały wskutek parowania pod wpływem ciepła słonecznego. Droga Mleczna jest odbiciem światła tych gwiazd, które nie są oświetlane przez słońce, a meteory – rodzajem iskier, odrzucanych przez wiatr. Wiatry powstają wskutek rozrzedzania się powietrza pod działaniem słońca. Grzmot jest wynikiem zderzenia się chmur, a błyskawice – ich ocierania się o siebie. Trzęsienie ziemi powstaje wskutek przedostawania się powietrza do ziemi. Pierwsze zwierzęta powstały z wilgoci, ciepła i substancji podobnej do ziemi. Przepowiedział upadek meteorytu w Aigospotamoi, wyjaśniając, że będzie to kamień, który spadnie ze słońca. Powiedział, że niebo jest całe złożone z kamieni, które trzymają się tylko dzięki szybkości, z jaką się obracają, i spadłyby wszystkie, gdyby ich ruch był powolniejszy. Na igrzyska przyszedł w płaszczu przed deszczem i rzeczywiście deszcz lunął. Nienawidził Demokryta za to, że nie chciał z nim dyskutować. Kiedy dowiedział się o wydanym na nim wyroku śmierci (za bezbożność) miał powiedzieć: „Przyroda dawno już skazała na śmierć i moich sędziów, i mnie”. Prowadzony na śmierć został obroniony przez Peryklesa, który na Zgromadzeniu powiedział, że jeśli nie mają nic przeciwko niemu, który jest jego uczniem, powinni uwolnić Anaksagorasa i tak uczynili. Jednak ten nie mógł znieść zniewagi i popełnił samobójstwo. Archelaos Fizyk (450 p. n. e.) był uczniem Anaksagorasa i jako pierwszy wprowadził do Aten jońską filozofię przyrody. Twierdził, że nic nie jest ani godziwe, ani niegodziwe z natury, ale tylko z ustanowienia. Woda paruje pod wpływem temperatury, kiedy zaś rozlewa się na wszystkie strony, wytwarza powietrze. Pierwszy wskazał, że dźwięk powstaje wskutek drgania powietrza, a morza tworzą się w miejscach wgłębionych, wskutek przesączania się wody przez ziemię. Słońce jest największą z gwiazd, a wszechświat jest niekończony.
http://pl.shvoong.com/humanities/philosophy/1911660-%C5%BCywoty-pogl%C4%85dy-s%C5%82ynnych-filozof%C3%B3w-filozofia/