Od tego trzeba zacząć Fizyka podstawy w liczbach

[Michał-Anioł]

Rozwój fizyki polega na redukcji i
uproszczeniu podstawowych praw i na
unifikacji teorii(ciekawe kto ją tak z komplikował )
Prof. dr hab. Jacek Ulanski
Katedra Fizyki Molekularnej P. Ł.
www.p.lodz.pl/k-32

Skala porównawcza czasów
Wiek Wszechswiata 10do17 s
Pojawienie sie pierwszego człowieka 10do13 s
Wiek piramid 10do12 s
Czas Życia człowieka 10do9 s
Rok zwrotnikowy 10do7 s
Doba ziemska 10do5 s
Czas życia swobodnego neutronu 10do3 s
Uderzenie serca 10do0 s
Okres fal głosowych 10do-3 s
Okres fal radiowych 10do-6 s
Okres rotacji czasteczek 10do-12 s
Czas przejscia swiatła przez atom 10do-18 s

Skala porównawcza mas
Masa Wszechswiata 10do52 kg
Masa Galaktyki 10do40 kg
Masa Słonca 10do30 kg
Masa Ziemi 10do24 kg
Masa sredniego domu 10do6 kg
Masa człowieka 10do2 kg
Masa komórki bakterii 10do-12 kg
Masa czasteczki proteiny 10do-22 kg
Masa czasteczki tlenu 10do-26 kg
Masa elektronu 10do-30 kg

Przedrostki jednostek
tera [T] - 10do12                 mili [m] - 10do-3
giga [G] - 10do9                 mikro [μ] - 10do-6
mega [M] - 10do6               nano [n] - 10do-9
kilo [k] - 10do3                   piko [p] - 10do-12
centy [c] - 10do-2             femto [f] - 10do-15

Naturalna skale predkosci wyznacza predkosc
rozchodzenia sie swiatła w próżni c
c = 2,998 x 108 m s-1 » 3 x 108 m s-1
c - maksymalna możliwa predkosc ruchu dowolnego
obiektu (c - stała uniwersalna)
Jesli (v/c)2 << 1 ® ruch nierelatywistyczny
Jesli v bliskie c ® ruch relatywistyczny
różne prawa !

Granice dzielaca mechanike klasyczna od kwantowej
wyznacza stała Plancka h.
h = 1,054 x 10-34 kg m2 s-1 (stała uniwersalna).
Jesli parametr ruchu mikroczasteczki majacy wymiar
[kg m2 s-1] jest porównywalny z h, to ruchem tym rzadzi
mechanika kwantowa.
Dotyczy to z reguły bardzo małych odległosci

Skalary i wektory
Skalary, np: czas, objetosc, masa, temperatura, praca
- sa okreslone przez liczbe i jednostke
Wektory, np: droga, predkosc przyspieszenie, siła, ped
- sa okreslone przez wartosc bezwzgledna
(liczbe dodatnia - skalar), kierunek i zwrot.
Wielkosc fizyczna mona przedstawic jako wektor gdy:
1. Spełnia prawo równoległoboku przy dodawaniu
2. Jej wartosc, kierunek i zwrot nie zalea od wyboru
układu współrzednych.
Oznaczenia wektorów :
v (w druku); v (pisane); IvI (wartosc skalarna wektora v)
Dwa wektory sa równe, jesli maja jednakowe wartosci,
kierunki i zwroty (moga miec róne połoenia w przestrzeni).


Więcej znajdziesz tu:
http://kfm.p.lodz.pl/dydakt/fiz-wyklad_01.pdf

[east]

A neutrina, które nie mają masy ?
A prędkość "działania duchów na odległość" to na jakiej skali umieścić ?

[Michał-Anioł]

A prędkość "działania duchów na odległość" no właśnie
Specjalnie dla ciebie
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=528.new#new

[Michał-Anioł]

W świecie mechaniki kwantowej istnieje wiele dziwnych zjawisk, które za nic mają nasz zdrowy rozsądek i wyrobioną przez wiele lat intuicję. Zjawisko kwantowego splątania przebija jednak je wszystkie!

W istocie - ze splątaniem "kłopoty" miał nawet sam Albert Einstein. Określił je jako "złowieszcze oddziaływanie na odległość" (spukhafte Fernwirkung - spooky action at distance) i wykorzystał jako jeden z argumentów przeciwko uznaniu mechaniki kwantowej za kompletną teorię.

Splątanie jest zjawiskiem, w którym właściwości (a konkretnie: stany kwantowe), dwóch, lub więcej obiektów są ze sobą powiązane (splątane) w taki sposób, że jeden obiekt nie może być właściwie opisany bez uwzględnienia drugiego. Prowadzi to do powstania korelacji pomiędzy fizycznymi własnościami obiektów i to nawet wtedy, gdy obiekty będę od siebie oddalone.

W tym właśnie Einstein (wraz z Podolskim i Rosenem) widzieli problem mechaniki kwantowej: wynika z niej, że pomiar przeprowadzony na jednej ze splątanych cząstek natychmiast wpłynie na stan drugiej z nich. Wydaje się to sprzeczne z dobrze sprawdzonym faktem, iż oddziaływania w przyrodzie mogą rozchodzić się nie szybciej niż z prędkością światła. Paradoks ten znany jest w świecie nauki jako paradoks EPR.

W czasopiśmie Nature, Daniel Salart wraz z innymi naukowcami Uniwersytetu w Genewie opisują doświadczenie, w którym badali ten paradoks. Wysłali pary splątanych fotonów do laboratoriów odległych od siebie o 18 kilometrów. Mierząc własności wielu par fotonów grupa badaczy pokazała doświadczalnie, że jeśli to "złowieszcze oddziaływanie" jest odpowiedzialne za splątanie, musiałoby być co najmniej 10 000 razy szybsze niż prędkość światła! (Nature).

http://supermozg.gazeta.pl/supermozg/1,91629,6038190,Kwantowe_splatanie___szybciej_niz_swiatlo_.html

[Michał-Anioł]

Neutrina ma masę.
Jednak masa ta nie jest ustalona. Nie, nie chodzi tu o zasadę nieoznaczoności Heisenberga. Bynajmniej. Pontecorvo i jego następcy, zaproponowali istnienie trzech różnych stanów masowych neutrin, które jednak nie są tożsame z trzema ich stanami zapachowymi (elektronowym, mionowym i taonowym). Neutrino elektronowe na przykład składa się w części z pierwszego stanu masowego, w części z drugiego i w części z trzeciego. Podobnie neutrino mionowe i taonowe. Proporcje poszczególnych stanów masowych w poszczególnych stanach zapachowych są różne.
Oscylacje neutrin dowodzą, że neutrina obdarzone są masą. Gdyby neutrina były obiektami bezmasowymi, żadne oscylacje nie mogłyby zachodzić. Niestety mierząc oscylacje (nawet bardzo dokładnie) nie można wyznaczyć owej masy. Można jedynie podać różnice pomiędzy masami poszczególnych stanów. Dlatego inne eksperymenty (bezpośrednie próby pomiaru masy) są równie istotne jak eksperymenty mierzące oscylacje neutrin.
Oscylacje neutrin dowodzą, że neutrina obdarzone są masą. Gdyby neutrina były obiektami bezmasowymi, żadne oscylacje nie mogłyby zachodzić. Niestety mierząc oscylacje (nawet bardzo dokładnie) nie można wyznaczyć owej masy. Można jedynie podać różnice pomiędzy masami poszczególnych stanów. Dlatego inne eksperymenty (bezpośrednie próby pomiaru masy) są równie istotne jak eksperymenty mierzące oscylacje neutrin.
Super-Kamiokande znajduje się 1000 metrów pod powierzchnią Ziemi, w japońskiej kopalni Mozumi. Jest on detektorem składającym się z olbrzymiego zbiornika ultra czystej wody otoczonego przeszło 11 000 fotodetektorami. Zbiornik ma kształt walca, którego średnica i wysokość wynoszą po 40 metrów. Wypełnia go 50 000 ton wody. Zasada jego działania polega na rejestrowaniu oddziaływań neutrin z jądrami bądź elektronami cieczy. W wyniku takiego oddziaływania produkowany jest elektron (jeśli oddziałującym neutrinem było neutrino elektronowe) lub mion (jeśli oddziałało neutrino mionowe). W rzeczywistości sytuacja nie jest tak prosta. Elektron może być również wybity przez neutrino z materii za pośrednictwem wymiany bozonu Z0. W tym przypadku przelatujące przez ośrodek neutrino (obojętnie jakiego typu) wysyła bozon Z0, który absorbowany jest przez elektron. W wyniku absorpcji elektron nabywa wystarczającej energii kinetycznej, aby być zaobserwowany w detektorze. Jednakże prawdopodobieństwo tego, że to neutrino elektronowe spowodowało pojawienie się elektonu w detektorze, jest znacznie większe niż prawdopodobieństwo tego, iż było to neutrino mionowe, bądź taonowe. W poniższym zapomnimy o tej niewielkiej domieszce i założymy, że wszystkie elektrony obserwowane w detektorze pochodzą z oddziaływań neutrin elektronowych

Więcej tu:
http://www.fuw.edu.pl/~neutrina/superkamiokande.html