Choose fontsize:
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.
 
Strony: « 1 2   Do dołu
  Drukuj  
Autor Wątek: Natura Historii Swiętej geometri  (Przeczytany 26496 razy)
0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.
Lucyfer
Moderator Globalny
Aktywny użytkownik
*****
Wiadomości: 134



Zobacz profil Email
« Odpowiedz #10 : Maj 13, 2010, 14:07:19 »

Cytat: Adaś
Wszystko szło dobrze, do momentu jak trzeba było spirale narysować.
Cytat: Adaś
Ja znam sposoby rysowania spirali.

Narysuj spirale i nałóż na nią siatke z trójkątem
Zapisane
Leszek
Administrator
Ekspert
*****
Wiadomości: 1391



Zobacz profil WWW Email
« Odpowiedz #11 : Maj 13, 2010, 20:05:04 »

Adaś, jutro kilka słów na ten temat. Może dam radę dzisiaj. Zobaczę.
Napisz mi czy i jaki masz sposób na rysowanie złotej spirali. Chyba, że masz na myśli rysowanie łuków łączących wierzchołki kwadratów w Złotym Prostokącie leżące "na trasie' przekątnych.
Zapisane

miłość radość piękno
MEM HEI SHIN
Aktywny użytkownik
***
Wiadomości: 224


Zobacz profil Email
« Odpowiedz #12 : Maj 13, 2010, 21:16:42 »

Ja znam sposoby rysowania spirali. Tu w tym rysunku nie wiem jak się wstrzelić, gdzie na tej siatce ostrze cyrkla postawić, ile odmierzyć. Itd.

 Mówisz, że znasz sposoby, tylko nie wiesz gdzie ostrze cyrkla postawić ?
Ale za pomocą cyrkla chyba spirali nie wyrysujesz, bo to nie do tego przyrząd.
 
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ewolwenta

« Ostatnia zmiana: Maj 13, 2010, 22:52:57 wysłane przez MEM HEI SHIN » Zapisane

Świat potrzebuje nowej wiedzy, dzięki której nauczylibyśmy się wsłuchiwać w ciszę swego serca.....
Adaś
Nowy użytkownik
*
Płeć: Mężczyzna
Wiadomości: 43

2680916
Zobacz profil Email
« Odpowiedz #13 : Maj 14, 2010, 13:16:52 »

Zrobiłem to inaczej, pierw narysowałem spiralę, a następnie na nią naniosłem całą resztę.
Zapisane
Leszek
Administrator
Ekspert
*****
Wiadomości: 1391



Zobacz profil WWW Email
« Odpowiedz #14 : Maj 14, 2010, 13:19:03 »

A jak narysowałeś spiralę jeśli można?
Zapisane

miłość radość piękno
Adaś
Nowy użytkownik
*
Płeć: Mężczyzna
Wiadomości: 43

2680916
Zobacz profil Email
« Odpowiedz #15 : Maj 14, 2010, 14:17:41 »

Klasycznie za pomocą kwadratów, które rysowałem bardzo delikatnie, spirale poprawiłem cienkopisem. Kwadraty po tym starłem je gumką. Na rysunku widać, iż na górnej części spirala przecina ósmy okrąg. Więc od środka do końca spirali podzieliłem przez osiem i wyszło mi ile powinno być po między okręgami. Reszta już prosta. Rysunek wyszedł mi tak;

« Ostatnia zmiana: Maj 14, 2010, 23:59:59 wysłane przez Adaś » Zapisane
Lucyfer
Moderator Globalny
Aktywny użytkownik
*****
Wiadomości: 134



Zobacz profil Email
« Odpowiedz #16 : Maj 15, 2010, 13:37:56 »

Cytat: Adaś
Klasycznie za pomocą kwadratów, które rysowałem bardzo delikatnie, spirale poprawiłem cienkopisem. Kwadraty po tym starłem je gumką. Na rysunku widać, iż na górnej części spirala przecina ósmy okrąg. Więc od środka do końca spirali podzieliłem przez osiem i wyszło mi ile powinno być po między okręgami.

Gratuluje  Chichot

Izotropowa Matryca Wektorowa


W 1978 Hans Cousto, szwajcarski matematyk i muzyk odkrył naturalne prawo Kosmicznej Oktawy, będącej połączeniem naturalnych zjawisk ,takich jak pogoda,kolory,rytmy i dźwięki. Wykazał,ze wibracje poszczególnych planet korelują w sposób bezpośredni z częstotliwościami zjawisk ziemskich. Cousto zawarł swoje obserwacje w dziele “Kosmiczna Oktawa”, w którym zgodnie z matematycznymi kryteriami szczegółowo opisał relacje jakie istnieją pomiędzy muzycznymi tonami , kolorami a wibracjami wszechświata. W sposób unikalny przedstawił bezpośredni związek danych astronomicznych, tzn. częstotliwości orbit planetarnych ,w odniesieniu do starożytnych i nowożytnych obiektów architektury, muzyki oraz medycyny.

Dzień ma 24 godziny x 60 Minut x 60 Sekund = 86,400 Sekund. Oznacza to że jego częstotliwość wynosi 1/86,400 = 0.00001157 Hz
Częstotliwość 0.00001157Hz podniesiona o 24 oktawy wynosi 194.18 Hz, co daje wartość zbliżoną do tonu G
Rok ma dokładnie 365.24199 dni. 1/(365.24199 x 86400) = 0.000000031689 Hz podniesione o 32 oktawy, daje ton C# 136.10 Hz =
136.10 Hz podiesione o 2 oktawy daje 544.4hz = kolor zielony



« Ostatnia zmiana: Maj 15, 2010, 15:46:13 wysłane przez Lucyfer » Zapisane
Michał-Anioł
Moderator Globalny
Ekspert
*****
Wiadomości: 669


Nauka jest tworem mistycznym i irracjonalnym


Zobacz profil
« Odpowiedz #17 : Maj 16, 2010, 14:30:17 »


Liczby pierwsze znane są matematyce od wielu stuleci. I wciąż stanowią źródło wielu zagadek i nierozwiązanych problemów matematycznych. Najtęższe umysły matematyczne do dziś głowią się nas pytaniami typu: czy każda liczba parzysta większa od 2 może być przedstawiona w postaci sumy dwóch liczb pierwszych? Czy ciąg Fibonacciego zawiera nieskończenie wiele liczb pierwszych?

Większość powinna pamiętać tę definicję jeszcze ze szkoły: liczba pierwsza to liczba naturalna większa od jedynki, którą można podzielić bez reszty przez jedynie dwie liczby naturalne: przez jeden oraz przez nią samą. Przykładowe liczby pierwsze to 2, 3, 5, 7, 11,..., 1789, podczas gdy na przykład 9 nią nie jest (ponieważ dzieli się przez 3).

Dwójka badaczy z francuskiego Instytutu Matematyki w Luminie dokonali ostatnio przełomowego odkrycia. Udało im się potwierdzić hipotezę mówiącą, że jest tyle samo liczb pierwszych, których zsumowane cyfry dają w rezultacie liczbę parzystą, co tych, których cyfry po zsumowaniu dają liczbę nieparzystą. Hipotezę tę sformułował w 1968 roku rosyjski matematyk Aleksander Gelfond. Uzyskanie jego potwierdzenia wymagało zaangażowania kombinatoryki, analitycznej teorii liczb oraz analizy harmonicznej. To nie tylko sukces sam w sobie, otwiera bowiem drogę do poznania i zrozumienia innych właściwości liczb pierwszych i innych ciągów liczbowych.

Choć odkrycie może wydawać się czysto teoretyczne i abstrakcyjne dla większości ludzi, będzie mieć całkiem praktyczne zastosowanie: pozwoli na stworzenie lepszych metod generowania liczb pseudolosowych i znajdzie zastosowanie w dziedzinie symulacji cyfrowych, czy kryptografii.

Autorzy rozwiązania problemu to Christian Mauduit i Joël Rivat z Instytutu Matematyki w Lumine (Institut de Mathématiques de Luminy - CNRS/Université de la Méditerranée).

Poniższy film pokazuje ciekawą metodę znajdowania liczb pierwszych.

<a href="http://www.youtube.com/v/sbjPwyPT1AI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/sbjPwyPT1AI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;480&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/sbjPwyPT1AI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/sbjPwyPT1AI&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;480&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

<a href="http://www.youtube.com/v/__Re3zKM9n8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/__Re3zKM9n8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/__Re3zKM9n8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowFullScreen&quot; value=&quot;true&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;param name=&quot;allowscriptaccess&quot; value=&quot;always&quot;&gt;&lt;/param&gt;&lt;embed src=&quot;http://www.youtube.com/v/__Re3zKM9n8&amp;hl=pl_PL&amp;fs=1&amp;&quot; type=&quot;application/x-shockwave-flash&quot; allowscriptaccess=&quot;always&quot; allowfullscreen=&quot;true&quot; width=&quot;640&quot; height=&quot;385&quot;&gt;&lt;/embed&gt;&lt;/object&gt;</a>

http://kopalniawiedzy.pl/liczby-pierwsze-Aleksander-Gelfond-hipoteza-Gelfonda-Christian-Mauduit-Joel-Rivat-10376.html
« Ostatnia zmiana: Maj 16, 2010, 14:36:41 wysłane przez Michał-Anioł » Zapisane

Wierzę w sens eksploracji i poznawania życia, kolekcjonowania wrażeń, wiedzy i doświadczeń. Tylko otwarty i swobodny umysł jest w stanie odnowić świat
Lucyfer
Moderator Globalny
Aktywny użytkownik
*****
Wiadomości: 134



Zobacz profil Email
« Odpowiedz #18 : Maj 16, 2010, 20:10:49 »

Harmonograf

<a href="http://www.youtube.com/v/oFfMEm6u0yE&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/oFfMEm6u0yE&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;</a>

Jules Antoine Lissajous (czyt. /lisaʒu/; ur. 4 marca 1822 zm. 24 czerwca 1880) - francuski matematyk i fizyk, był zainteresowany falami i opracował optyczną metodę badania ich wibracji. Chciał obserwować fale akustyczne tworzone przez wibracje, które wyrażane są w postaci dźwięku.

Jednym z jego wynalazków jest przyrząd Lissajous tworzący krzywe jego imienia. Przyrząd ten składał się z dwóch protopadle zawieszonych kamertonów, na których zamocowane były lustra. Kamertony wprowadzano w wibracje (przeważnie o innej wysokości dźwięku, tworząc w ten sposób określony harmoniczny interwał). Strumień światła odbity kolejno od luster, padał na ścianę tworząc krzywą Lissajous.

Krzywa Lissajous (wym. lisaʒu) bądź Bowditcha – w matematyce krzywa parametryczna opisująca drgania harmoniczne
Jedną z metod uzyskiwania krzywych Lissajous jest podanie na wejścia oscyloskopu, pracującego w trybie XY, dwóch sygnałów sinusoidalnych o częstotliwościach pozostających w stosunku . Ciekawy efekt uzyskuje się również, gdy stosunek tych częstotliwości jest minimalnie różny od ilorazu dwóch niskich liczb naturalnych: dzięki płynnej zmianie fazy (parametru δ) uzyskuje się iluzję trójwymiarowego obrotu krzywej. W najprostszym przypadku, gdy   uzyskuje się efekt „obracającej monety”.


Kształt krzywych jest szczególnie uzależniony od współczynnika . Dla współczynnika równego 1, krzywa jest elipsą, ze specjalnymi przypadkami okrąg: oraz odcinek: δ = 0. Inne wartości współczynnika dają bardziej złożone krzywe, które są zamknięte, tylko gdy jest liczbą wymierną.

Przykład krzywej Lissajous o parametrach , a – nieparzyste, b – parzyste,

a = 1, b = 2

Nieparzyste a =1, b=3

Parzyste i nieparzyste

Krzywe Jules Antoine Lissajousa i Figury Ernsta Chladniego






« Ostatnia zmiana: Maj 17, 2010, 17:31:55 wysłane przez Lucyfer » Zapisane
Lucyfer
Moderator Globalny
Aktywny użytkownik
*****
Wiadomości: 134



Zobacz profil Email
« Odpowiedz #19 : Maj 17, 2010, 21:36:10 »


<a href="http://www.youtube.com/v/caaEbSqc7Yc&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/caaEbSqc7Yc&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;</a><a href="http://www.youtube.com/v/sHEfEp-vQKE&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;" target="_blank">http://www.youtube.com/v/sHEfEp-vQKE&amp;hl=en_GB&amp;fs=1&amp;</a>
Zapisane
Strony: « 1 2   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Sitemap
BlueSkies design by Bloc | XHTML | CSS

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

forumszkoly dogworld car-o chopin killers