Co mi w duszy gra...

[east]

W kwestii technicznej ,skoro o słowach mowa ...
Słowo owszem, jest ważne , słowo pochodzące spoza  ja.
Litery tworzą wyrazy, czyli słowa spisane. O pochodzeniu liter z alfabetu hebrajskiego jest tu na forum ciekawy temat. Zaś litery hebrajskie są wynikiem przekształcenia złotej spirali. 
http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=257.0
Słowa również treść niosą podprogową, kiedy wsłuchać się w  tembr głosu mówiącego, Wibracje te mogą uzdrawiać , lub też odwrotnie.

ps. dla Jerzego , mój podpis
..  " wszystkie te istnienia, które Cię otaczają są w Tobie " naucza   Mooji -  " są w Twoim umyśle, są w  Twojej świadomości . Wydaje Ci się , że patrzysz na inne ludzkie umysły , ale wszystkie te umysły egzystują w Tobie ponieważ Ty jesteś tym, który je postrzega. TO JEST ŚWIAT WEDŁUG CIEBIE "

[Igmana (ptak)]

Prawdziwa wrażliwość jest empatią. Inna jest tylko budowaniem własnego ego.

Wrażliwość albo jest, albo jej nie ma. Jeśli jest, to jest prawdziwa, bo inaczej nie byłaby wrażliwością. I masz rację, można ją nazwać również empatią, choć istnieją drobne różnice.
Czy jednak przy pomocy wrażliwości można budować ego? Musiałoby to być bardzo wrażliwe ego. A  wówczas czy nie utraciłoby swej natury?
O ego dużo dyskutowaliśmy na Cheopsie, na 17 stron.     I nie sądzę by temat został wyczerpany.
http://www.cheops.darmowefora.pl/index.php?topic=1389.0

Gdzie pojawia się niezadowolenie innych z powodu mowy należy milczeć.

Należy przede wszystkim zadać sobie pytanie, dlaczego chce się zamilknąć? Czy powodem jest niezadowolenie innych, które uderza przede wszystkim w ego, raniąc je, czy z powodem jest pragnienie wejścia w wewnętrzny świat ciszy, by tam doznawać innego bycia … 
Rozumiem, że trudno głosić słowo, gdy brak jest wyraźnej zachęty od słuchających albo gdy pojawia się  dezaprobata. Ale jaka część nas podejmuje decyzję o wycofaniu? Co w nas osądza, że słuchacze nie dorośli np. do odbioru głoszonych treści lub że w ogóle nie ma zainteresowania? A przecież może być wielu słuchających z uwagą, niezauważonych.

Poza tym, słowo które zaistniało istnieje i nadal istnieć będzie. Ono już wpisało się w ten świat … i działa na wielu poziomach, zwłaszcza tych niewidzialnych. Zapładnia myśli oraz kolejne słowa.
Czy warto więc milczeć, uszczuplając świat? I nie mam tu na myśli bywania w ciszy, to akurat jest niezbędne …

To biorca określa istnienie daru

No nie do końca chyba tak jest. Biorca może przyjąć, uznając coś za cenne.  Ale jest również darczyńca. I to on przydaje prawdziwej wartości darowi. Intencją i uczuciem sprawia, że dana „rzecz” (np. słowo) staje się darem, a nie zwykłym towarem.

Czy milcząc można też obdarowywać? Jest jeszcze myśl i uczucie …   

Pozdrawiam serdecznie 
Igmana

[Michał-Anioł]

Myślę więc jetem,myślę że jestem.
Wiem że nic nie wiem,chcę wiedzieć więcej.
Żyję by kochać,kocham by żyć.
Wszystko jest wszystkim,wiec kim jesteś ty.

[east]

Jerzy Karma napisał :

"Nie ma mistrzów zewnętrznych - którzy  by mieli nas zbawić jakimkolwiek słowem. Bo nie mistrz zbawia, lecz przyjete słowo. Każdy sam wybiera słowa ze świata. I może się nimi dzielić z innymi - bo wziął ze świata to światu oddać powinien.
Jeśli kogoś nazywano mistrzem, to nie ze względu na jego indywiduum, lecz ze względu na słowo jakie dawał. Można także powiedzieć, że ze względu na Ducha - jakiego przyjął."

Powyższy cytat przypomina mi coś, nad czym kiedyś rozważałem . Otóż buddyzm twierdzi, że użyteczność naczynia tkwi w jego pustym wnętrzu, a nie w ściankach. Wszelka materia zaś, jak Nassim wykazuje - jest tylko swoistym próżni zawirowaniem - ściankami.
 Zatem pustka jest  pierwotną  wobec formy. Pustka, w której istnieje potencjał wszelkich form ( próżnia z której wszystko pochodzi ). Potencjał słów, można by do tego przyrównać. To o czym Jerzy pisze, czyli wybieranie słów SPOZA "ja" jest ogólnie bliskie przyjętej przeze mnie logice, ale zarazem zasadniczo się różni od niej. Ponieważ słowa nie przejawiają się gdzieś na zewnątrz samoistnie. Nie żyją w oderwaniu od wszystkiego , w jakimś niedookreślonym NA ZEWNĄTRZ . Słowa jako idee wyławiane są z wewnętrznej pustki, z próżni do której dostęp noszę w sobie. Jest to próżnia pełna potencjału nieskończonych możliwości - jedynie potencjału. Dlatego Mistrzowie mówią, że niczego nie mogą mnie nauczyć, gdyż całą wiedzę już w sobie niosę. Wiem jak lewitować, wiem ile jest gwiazd w kosmosie, wiem jak przenieść się w odległą część wszechświata . Wiem, ale nie uświadamiam sobie, nie ogarniam tego. Tak samo jestem atmanem , lecz nie ogarniam Jego żadnym ze zmysłów , którym zwykłem się posługiwać na co dzień.
Wrzuciłem  w podpisie sentencję Mooji ponieważ otwiera ona całkiem nowy punkt widzenia. Podobny zresztą do tego, które Nassim Haramein odkrywa w swoich pracach . Jestem  "horyzontem zdarzeń" . Wtym sensie odbieram to , co wyraża Igmana pisząc  ,że jest bogiem. Tak, lecz ogarnąć tej boskości nie sposób. Można z niej tylko urzeczywistnić niewielką cząstkę , gdyż całość jest nieprzebranym potencjałem możliwości , który usiłuje się  "przecisnąć" poprzez wąski horyzont zdarzeń. Jesteśmy w stanie wybrać z niego jedynie niewielkie fragmenciki. Na szczęście  boskość ma do dyspozycji ponad 6 miliardów ludzi i tryliony wszelkich innych mniej lub bardziej żywych czy nieożywionych form materii pomnożone przez ilość reinkarnacji każdej z tych form.
Boski , przeogromny , niewyobrażalny potencjał możliwości stoi w całości do dyspozycji każdego. Dlatego nie ma jednego dla wszystkich jedynie słusznego pomysłu na życie, chociaż istnieją wartości, do których warto dążyć. Powinniśmy cieszyć  się, że ktoś jest mądrzejszy, pełniejszy, bardziej świadomy czy bardziej współczujący niż my, gdyż tak na prawdę to "inny ja". W  gruncie rzeczy nieoddzielony tak bardzo ode mnie. I odwrotnie - przykro , gdy spotykasz siebie w okrutnym , nienawistnym, nieświadomym wydaniu widząc jak krzywdzi Ciebie lub innych Braci czy Siostry.
We wspomnianej już wcześniej hawajskiej tradycji H`oponopono  jej adept potrafi uleczyć drugiego człowieka przy pomocy wnikania we własne wnętrze , do samego rdzenia wspólnego dla wszystkich ludzi, miejsca w którym jesteśmy połączeni. Uzdrawia w sobie ( te wspólne miejsca które dostrzegł u osoby do wyleczenia ) za pomocą dwóch silnych uczuć, a są to "przykro mi" oraz "kocham Cię" .
Tak na prawdę nie potrzeba żadnych mantr , słów ani konstruktów do celebracji , aby poczuć tą jednię ze wszystkim. Wydaje mi się, że wszystko , co należy zrobić, to odstawić ego na półkę, kiedy człowiek chce zgłębić tą jednię. Bardzo do tego pomocna jest cisza. Ona wprowadza nas do magicznej krainy w której wszystko jest ze sobą połączone.

aktualnie tak mi właśnie w duszy gra

[chanell]

Myślę więc jetem,myślę że jestem.
Wiem że nic nie wiem,chcę wiedzieć więcej.
Żyję by kochać,kocham by żyć.
Wszystko jest wszystkim,wiec kim jesteś ty.

Kim jestem ?
Jestem twoim marzeniem,
myśli twoich wytchnieniem,
 lekką mgiełką o poranku ,
wonnym kwiatkiem w dzbanku.
wiatrem który wplata się w włosy.
Jestem wszystkim o czym zamarzysz,
pomyśl,napewno się zdaży

[Michał-Anioł]

Dziś ,TU I TERAZ,patrzymy w przyszłość,
przez pryzmat wczoraj.

[Igmana (ptak)]

Jestem

w źrenicach twoich
zamknięta
wargi ciepłe – imię moje
pamiętają

a ja słońce
w dłoniach zamykam
róża blasku mi zazdrości

a ja w barwach łąki kwietnej
w świerszcza graniu
locie ptaka nad szczytami
– jestem

i w łzach twoich
mgłach wieczornych

w ciszy wiecznej

– jestem

[Michał-Anioł]

Michał-Anioł napisał:

PO CO
Po co. By pozbyć się bólu,okrutnej  tęsknoty.
Po co.By wznieś się  jak feniks z prochu planety
Po co by miłość rozpostrzeć skrzydła
Po co byś była mi bliższa.

[east]

Napisać wiersz może każdy przy odrobinie wczucia. Napisać dobry wiersz, który porusza  to jest coś. Zwłaszcza wiersz, który będzie oddawał ducha czasów w których żyjemy . A przynajmniej ducha tego forum.

Dla mnie taki ładunek niosą słowa/wyrazy
Jestem ,  źrenica, słońce, róża, łza , cisza , rozbłysk , feniks.
Pięknie Wam dziękuję.
Za to , że jesteście

[Leszek]

Chciałem sobie zażartować tutaj tekstem "Joanna Krupa i Święty Graal" ale widzę, ze atmosfera zrobiła się podniosła...
Pozdrawiam